*[Update]: Αίσιο ΤΕΛΟΣ είχε το φετινό RockWave μιας και όλα πήγαν καλά την τελευταία μέρα. Ο καιρός ήταν μια χαρά και όλες οι μπάντες έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, με αποτέλεσμα να απολαύσουμε μια φοβερή βραδιά!
29 June 2009
ROCKWAVE 2009 Cancelled (28/6/09 & 29/6/09) *[Update]
*[Update]: Αίσιο ΤΕΛΟΣ είχε το φετινό RockWave μιας και όλα πήγαν καλά την τελευταία μέρα. Ο καιρός ήταν μια χαρά και όλες οι μπάντες έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, με αποτέλεσμα να απολαύσουμε μια φοβερή βραδιά!
GOD DETHRONED - ''Passiondale''
Όγδοο album που μυρίζει μπαρούτι μιάς και το concept βασίζεται σε μια αιματηρή μάχη του Α΄παγκοσμίου πολέμου που έλαβε χώρα στην μικρή πόλη του ''Passchendaele'' στο Βέλγιο που διήρκεσε 5 μήνες και στοίχησε την ζωή σε 900.00(!) ανθρώπους.
Μετά το πολεμικό συναίσθημα που αποκτάς με το στιχουργικό μέρος έρχεται το ηχητικό να ντύσει μουσικά την πολεμική αυτή θεματολογία. Φοβερά riffs, brutal φωνητικά, drums τίγκα στα blastbeat σου επιτίθενται από κάθε κατεύθυνση. Όλα τα κομμάτια είναι συνθετικά ολοκληρωμένα με το rhythm section να ισοπεδώνει ότι βρεί μπροστά του σε άψογο συνδυασμό με μελωδικά σολαρίσματα ακόμα και καθαρά φωνητικά στα ''Poison Fog'' και ''No Survivors''.
Η προσθήκη δύο νέων μελών, της Susan Gerl (!) στις κιθάρες και του Roel Sanders στα τύμπανα συνδυάστηκε με ένα δυνατό album, ένα δυναμικό comeback.
Αν το Death Metal συνεχίσει να μας δίνει τέτοιες κυκλοφορίες ίσως να ξεφύγει από το βάλτο που έχει πέσει εδώ και πολλά χρόνια.
Βαθμολογία: Massive Killing Machine
28 June 2009
FOALS-live report @ Rockwave festival 27/06/09
Θα αναρωτιέστε γιατί ο τίτλος έιναι Foals και όχι ας πούμε Rockwave festival day 1 ? Ο λόγος είναι το μηδενικό φεστιβάλ που είδα .Τα καλά νέα είναι πως μπήκα τσάμπα , αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να πατήσω το πόδι μου στο σχεδόν ανύπαρκτο φετινό rockwave . Ο κόσμος πρέπει να έσκασε για Gogol Bordello . Πουθενά αλλού δεν μπορώ να στηρίξω τον άπλετο hippiσμό που αντίκρισαν τα κουμποτρυπέ μου μάτια . Μήπως μεγάλωσα πολύ ? Ή μήπως σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας από την ανθρώπινη κακογουστιά ? Έφτασα στο terra vibe στις 7 .Οι gogol bordello είχαν ήδη ξεκινήσει να γυφτάρουν , δεν μπορώ να πιστέψω πραγματικά τι μπορεί να είναι αυτό που θα σε κάνει να συμπαθήσεις αυτή τη μπάντα , με αποτέλεσμα η σκηνή που θα ξεκινούσαν να παίζουν οι Foals να είναι σχεδόν άδεια!!! Με ανεσάρα κάτσαμε στο κάγκελο που έσκασε και ο γραφικότατος πλέον φεστιβαλικός φωτογράφος με το πούρο και τα 3 μέτρα φωτογραφικό φακό και βγαίνουν οι Foals με 20λεπτη καθυστέρηση . Δώσανε μια αίσθηση παίζω στο σπίτι μου στυλ , χωρίς παπούτσια τα drums , ο τραγουδιστής , Yannis Philippakis , νομίζω χάλαγε την εικόνα της μπάντας , ενώ η τελειότητα του τυπά , Jimmy Smith (τσέκαρε photo) , που έπαιζε κιθάρα μου δημιούργησε ανάμεικτα feelings . Μουσικά τα σπάσανε , είναι και η μόνη μπάντα που είδα ουσιαστικά . Παίξανε κομμάτια από το μοναδικό τους album 'Antidotes' και δύο καινούρια που αν είστε fan των Foals πιστέψτε με θα είναι καλύτερος δίσκος αυτός . Προσωπικά τα δύο καινούρια εκ των οποίων , αν δεν κάνω λάθος , το ένα τιτλοφορείται 'Safe' είναι τα σημεία που στο live μου άρεσαν περισσότερο . Ο mr Philippakis έκανε encore χτυπώντας με μανία το ταμπούρο αφήνοντας στην άκρη την κιθάρα του και παίζοντας το 'Two Steps, Twice' κατέβηκε κάτω στον κόσμο μπήκε ανάμεσα τους χτυπώντας τις μπακέτες και ξεσήκωσε κάπως το κοινό . Το live ολοκληρώθηκε με το δεύτερο καινούριο και πολύ αξιόλογο κομμάτι τους (αγνοώ τον τίτλο) .
Moby δεν γύρισα καν να κυττάξω τη σκηνή αλλά κατάλαβα πως ξέρει καλά το ελληνικό κοινό και οι Placebo παίξανε (στα 5-6 κομμάτια που κάθησα να ακούσω) για άτομα που είχαν ανάγκη να κοιμηθούν .
Θετικά της βραδυάς : Πολύ καλή παρέα , φθηνή μπύρα και μεγάλο μπουκαλάκι νερό.
(photo by moodygirl)
SILVERSUN PICKUPS live report @ Gagarin 205 24/06/09
Καρδούλες , Gibson Firebird , ES-335 , 23.15 , Carnavas , Swoon , παρελθόν , μέλλον , αστεράκια , vodka , τσάι (!!!), αγωνία , μπύρες .Είσαι εδώ?? Ανθρώπινη επαφή , καπνός , μοναξιά , φωτογραφίες , sms , Panic Switch , The Royal We , Kissing Families , Lazy Eye , Growing Old Is Getting Old , Well Thought Out Twinkles , Future Foe Scenarios , There's No Secrets This Year , It's Nice To Know You Work Alone , δεν μου έμεινε φωνή , νομίζω θα εκραγώ , σκέψεις , λέξεις (που λέει και ο Σάκης) , ένταση , πάθος , έρωτας , μελαγχολία , μου λείπεις , σε σκεφτομαι , δεν μπορώ μακριά σου , anchore , Rusted Wheel , Common Reactor , ταξίδια , california , road trip , η θεία από το Σικάγο , να το πάλι το παγωτό , νομίζω πως τον αγαπώ , πονάω , είμαι ευτυχισμένη , φόβος , κόκκινο , πολύ κοντά , πολύ μακριά , μάτια , κάγκελο , διάσταση , τα σπάσανε , υπέροχοι , silversun pickups , δεν μου λείπεις, πόρωση , καύλα , μιάμιση ώρα , Λιοσίων.Όσοι ήταν εκεί φτιάχνουν μόνοι τους τις προτάσεις . Όσοι όμως δεν ήταν το live ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό , παίξανε κάτι λιγότερο από μιάμιση ώρα , κρίμα που στην Ελλάδα ο κόσμος δίνει λεφτά για να αποκτήσει ένα εισητήριο σε 'γύφτικα' festival όπως το rockwave και θάβονται κάτι τέτοιες μπάντες..Τι να λέμε τώρα στη Βανδοκρατούμενη Ελλάδα .....(ακολουθεί κράξιμο για το Rockwave).
(photo by matsi)
*το άρθρο γράφτηκε από εμένα και matsi μια δύσκολη καλοκαιρινή internetική στιγμή
27 June 2009
EIGHTIES MATCHBOX B-LINE DISASTER-Hörse of the Dög
SACRED REICH - The American Way
26 June 2009
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ROCKWAVE FESTIVAL 2009
ROCKWAVE FESTIVAL 2009
27, 28, 29 & 30 ΙΟΥΝΙΟΥ
TERRA VIBE PARK
Terra Stage & Vibe Stage
www.rockwavefestival.gr | www.didimusic.gr
Οι πόρτες ανοίγουν στις 11:00 κάθε μέρα και οι πρώτες μουσικές νότες θα ακουστούν στο Terra Vibe Park ήδη από τις 12:00 το μεσημέρι!!
Oι ώρες εμφάνισης είναι οι εξής: 27 ΙΟΥΝΙΟΥ TERRA STAGE VIBE STAGE
PLACEBO 22:00
MOBY 20:00
GOGOL BORDELLO 18:45
AVIV GEFFEN 17:30
CABARET BALKAN 16:30
FOALS 19:00
EXPATRIATE 16:30
SUNNY SIDE OF THE RAZOR 13:15
RAINTEAR 12:15
28 ΙΟΥΝΙΟΥ
TERRA STAGE
THE KILLERS 22:00
DUFFY 20:30
DINOSAUR JR 19:00
K.BHTA 17:45
GAD. 17:00
VIBE STAGE
TRICKY 20:00
EDEN JAMES 18:30
DE NIRO 16:00
JAMERLLADA 13:15
29 ΙΟΥΝΙΟΥ
TERRA STAGE
MOTLEY CRUE 22:00
MONSTER MAGNET 20:30
ARCH ENEMY 19:00
LAUREN HARRIS 17:30
VIBE STAGE
W.A.S.P. 20:00
VOIVOD 18:30
INACTIVE MESSIAH 16:00
SCAR OF THE SUN 13:15
30 ΙΟΥΝΙΟΥ
TERRA STAGE
SLIPKNOT 22:00
MASTODON 20:30
DOWN 19:10
KYLESA 17:55
TORCHE 17:00
VIBE STAGE
SAXON 20:00
LITA FORD 18:30
EDEN DEMISE 16:00
GOD.FEAR.NONE 13:15
Τιμές Εισιτηρίων:
ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ: Προπώληση 50 euro , Box Office 55 euro
ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΔΙΗΜΕΡΟΥ (αφορά στην 1η και 2η μέρα του φεστιβάλ / και την 3η και 4η μέρα του φεστιβάλ) : Προπώληση 85 euro
ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟΥ : Προπώληση 150 euro
Σημεία Προπώλησης Εισιτηρίων:
ΤΙCKET HOUSE Αθήνα - Πανεπιστημίου 42 210 3608366,
ΤΙCKET HOUSE Θεσσαλονίκη - Μητροπόλεως 102, 2310 264880
25 June 2009
Green Day - 21st Century Breakdown
Ο τραγουδιστής, κιθαρίστας, στιχουργός, συνθέτης και μη χειρότερα, σε έναν οργασμό έμπνευσης αράδιασε πλήθος στίχων σε 18 κομμάτια. Στις νότες δεν το κούρασε και πολύ. Άλλωστε η punk-rock μουσική 2 νότες είναι, 3 riff, 0 solo και όπως θα παίρνω τις στροφές βγήκε το κομμάτι. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι δεν προσφέρεται και για πολλούς πειραματισμούς. Ο Billie Joe Armostrong πάντως καταφέρνει να βγάλει αρκετά πιασάρικα riffakia που άνετα σου κρατάν παρέα στο διάλειμμα που έχεις πάει για τσιγάρο στις τουαλέτες με τους συμμαθητές σου, γλυκοκοιτάς τα κοριτσάκια και η γεροντοκόρη οικοκυρικού κόβει βόλτες στο προαύλιο για να σε δώσει μετά στον γυμνασιάρχη.
Ο δίσκος γίνεται άνετα soundtrack στο "High School Geeks, vol. 147". Kολλάμε πάνω και το σχετικό αυτοκολλητάκι "Parental Advisory: Not for children over 18" και είμαστε έτοιμοι να ανατρέξουμε στις παλιές καλές εποχές του "Happy Days". Καλές στιγμές υπάρχουν πάντως στον δίσκο. Το "East Jesus Nowhere"( ίσως το καλύτερο του δίσκου), το "Murder City", το "Peacemaker" (θυμίζει λίγο Earthbound ο ρυθμός σε πιο γρήγορο tempo) και το "Christian's Inferno" και φυσικά το "Restless Heart Syndrome" που θα χορέψουν στο τέλος της χρονιάς η βασίλισσα του χορού με τον νταγλαρά, μορφονιό, γαμώ τα παιδιά quarterback.
To conclude (που λένε και στην Αμερικανία), καλή ομολογουμένως η ιδέα του concept album και στιχουργικά πάει καλά. Δυστυχώς όμως, ακούμε κυρίως μουσική και όχι ποίηση. Παίρνω και τα άπαντα του Ρίτσου άμα θέλω, να 'χω και πιότητα. Και επειδή η μουσική μάλλον κινείται σε ρηχά νερα δεν αφήνει και τις καλύτερες εντυπώσεις. Σαν να πας στο καλύτερο εστιατόριο, να σκάσει ο δουλοπρεπής σερβιτόρος με την πετσετουλα στο χέρι και να σου σερβίρει τη σούπα σε ρηχό πιάτο.
Μάλιστα, σε μια εποχή που ένα κάρο μπάντες ψάχνονται, εξελίσσονται και βελτιώνουν ή και ανακαλύπτουν νέα είδη, οι Green Day μάλλον αρκούνται στο να τελειοποιούν αυτό που έμαθαν επαναπαυόμενοι στις δάφνες του "Dookie". Είναι όντως από τους καλύτερους στο είδος, αλλά στο 2009 πλέον μάλλον δεν είναι αρκετό. Παρεμπιπτόντως έχει αποσπάσει άριστες κριτικές απ'όλους (είδες τι σου είναι οι δισκογραφικές;)
Βαθμολογία: 5/10
SUGARTOOTH - The Sounds Of Solid
Οι Sugartooth είναι ένα τρίο από την California αποτελούμενο από τους Marc Hutner (vocals / guitar), Josh Blum (bass) και Joey Castillo / Dusty Watson στα ντραμς. Ο Joey ήταν ντράμερ στο ντεμπούτο τους και στην συνέχεια αποχώρισε (τώρα είναι ο ντράμερ των Queens Of The Stone Age). Στον δίσκο που παρουσιάζω εδώ, ντράμερ είναι ο Dusty. Οι λόγοι που αναφέρομαι στο "The Sounds Of Solid" και όχι στο πρώτο τους, είναι δύο. Ο ένας είναι ο απλός λόγος ότι το "Sounds" είναι ανώτερο του ντεμπούτου και ο άλλος ότι παρόλα αυτά δεν είχε την εμπορική επιτυχία που αναμενόταν, με αποτέλεσμα την διάλυση της μπάντας. Για αυτό και ανέφερα παραπάνω ότι είναι ένας παρεξηγημένος δίσκος. Ένα διαμάντι που θάφτηκε άδικα, δίχως κάποιον ιδιαίτερο λόγο (ελπίζω να βοηθήσω στην εκταφή του με αυτό το post, έστω και λιγάκι).
Το "The Sounds Of Solid" είναι ένας από αυτούς τους δίσκους που μένουν στην ιστορία. Ένα απίστευτο ροκ άλμπουμ που δεν αλλοιώνεται με την πάροδο του χρόνου. Ένα άλμπουμ τόσο κλασικό όσο και το "Badmotorfinger" των Soundgarden (π.χ.). Οι συμπαγείς του ήχοι προέρχονται από το άψογο δέσιμο τριών ανθρώπων που με το πάθος με το οποίο φέρονται στα όργανά τους διεγείρουν τις αισθήσεις του ακροατή. Η απόλυτη ροκ ευχαρίστηση. Κάθε κομμάτι έχει τον δικό του χαρακτήρα - την δική του προσωπικότητα. Ένα εύρος από προσωπικότητες, άλλοτε Stoner, άλλοτε Grunge, Alternative, Rock, Blues, και γιατί όχι, ακόμη και Jazz. Τα κολληματικά riffs, όπως επίσης και οι αντίστοιχες μπασογραμμές, τα ξερά σφυροκοπήματα των ντραμς, η καταπληκτική φωνή του Marc, καθώς και η ευφυΐα στην σύνθεση (να μην ξεχάσουμε και το κερασάκι στην "τούρτα" που είναι η παραγωγή των Dust Brothers) κάνουν αυτόν τον δίσκο μοναδικό. Όπως επίσης σε κάνει να αναρωτιέσαι για ποιο λόγο διαλύθηκε αυτή η μπαντάρα. «Δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία»...και λοιπόν; Στην Geffen είσαι, τι περίμενες να σου πουν όταν τα νούμερα των πωλήσεων δεν είναι αρκετά για αυτούς; Παίρνεις τον πούλο, πας σε κάποια μικρότερη εταιρία και καθάρισες. Δεν το διαλάς. Τέλος πάντων. Τουλάχιστον μας άφησαν δύο εξαίρετα δισκάκια, με αποκορύφωμα το "The Sounds Of Solid". Ένα άλμπουμ που έχει μια εξέχουσα θέση στην δισκοθήκη μου και θα παραμείνει για πάντα δίπλα με τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους δίσκους της ροκ μουσικής.
Iron Maiden – Live After Death
- Aces High: Προσδεθείτε για απογείωση
- 2 Minutes To Midnight: Το τέλος έρχεται. Μετανοείτε…
- The Trooper: Ακόμα και αυτοί που δεν ακούν heavy metal, ένα κομμάτι τους αρέσει…
- Revelations: Ύμνος
- Flight Of Icarus: Πρόσεχε πόσο ψηλά θα πάς.
- The Rime Of The Ancient Mariner: Η επική ιστορία του ναυτικού
- Powerslave: Δύσμοιρε Φαραώ
- The Number Of The Beast: Το κομμάτι που έκανε διάσημους τους Maiden
- Hallowed Be Thy Name: Όποιος ακούει αυτήν την κορώνα και δεν ανατριχιάζει, ας αλλάξει ασχολία
- Iron Maiden: Το λέει και τ'όνομα
- Run To The Hills: Τρέχτε να σωθείτε. Μνημείο του galloping
- Running Free: Απλά μπορεί να καταλάβει κανείς τι σημαίνει μέγιστος performer και αλληλεπίδραση με το κοινό.
- Wrathchild
- 22 Acasia Avenue
- Children Of The Damned
- Die With Your Boots On
- The Phantom Of The Opera
VOIVOD - "Infini" + [Denis “Piggy” D’Amour 1959 - 2005 / Voivod 1982 - 2009]
Οι VOIVOD είναι μια μπάντα με τόσο μεγάλο υπόβαθρο που δεν ξέρω από πού να αρχίσω και που να τελειώσω, περιγράφοντάς το. Ξεκίνησαν σαν μια thrash / hardcore / punk μπάντα πίσω στην δεκαετία του 80 ("War and Pain", "Rrröööaaarrr"). Από το “Killing Technology” (1987) και μετά, μετεξελιχτήκαν σε ένα μουσικό υβρίδιο που όμοιο του δεν έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία της metal σκηνής. Με τον ερχομό του συγκεκριμένου άλμπουμ ένα νέο είδος γεννήθηκε και ονομάστηκε “techno-thrash”. Οι VOIVOD είναι οι φυσικοί γονείς του. Με τον όρο αυτό προσπάθησαν τα μέσα της εποχής να περιγράψουν ένα είδος progressive - thrash metal που όμοιο του δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει ποτέ (αν εξαιρέσουμε τους θρυλικούς Mekong Delta). Όμως η χαριστική βολή ήρθε με το αμέσως επόμενο άλμπουμ τους, το θρυλικό “Dimension Hatröss” του 1988 (ένας reviewer κάποτε το χαρακτήρισε σαν ένα πάντρεμα από Sonic Youth, King Crimson και Slayer). Ένα από τα άλμπουμ που μου άλλαξε την ζωή. Όσα χρόνια και να περάσουν θα μείνει ανεξίτηλο και πάντα φρέσκο («100 χρόνια» μπροστά από την εποχή του). Η techno-thrash σκηνή είναι πλέον γεγονός. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Στην συνέχεια ξαναχτύπησαν την ιονόσφαιρα με το “Nothingface” (1989). Ίσως η δημοφιλέστερη κυκλοφορία τους, μιας και με αυτό μπήκαν στην λίστα του Billboard. Εδώ βλέπουμε το «ρομπότ» να αλλάζει πρόσωπο και να κινείται σε πιο progressive και psychedelic ηχοδρόμια. Ένα άλμπουμ σταθμός. Επηρεασμένοι από Pink Floyd (τους οποίους δεν δίστασαν να διασκευάσουν δυο φορές και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία) και King Crimson, κυκλοφορούν το 1991 το “Angel Rat”, ένα άλμπουμ που ξεφεύγει κάπως από το thrash και μεταπηδά σε καθαρά progressive αστερισμούς. Το 1993 επιστρέφουν με ένα μίγμα αυτού μαζί με “Nothingface”, ονομάζοντάς το “The Outer Limits”, το οποίο έρχεται να θολώσει τα τηλεσκόπια των αστεροσκοπείων.
Στην δημιουργία του αυθεντικού αυτού ήχου τους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο οι κιθάρες του Denis D'Amour. Τόσο προοδευτικές όσο καμία άλλη εκείνη την εποχή. Ένας κιθαρίστας σταθμός που δυστυχώς μας άφησε πρόσφατα (2005). Το παίξιμο του και τα πετάλια που χρησιμοποιούσε σε έκαναν να νιώθεις ότι ακούς καθαριστικά chords από το διάστημα. Για την όλη «φάση» των VOIVOD όμως ευθύνεται ο ντράμερ τους Michel Langevin (“Away”). Αυτός είναι ο εμπνευστής της όλης φιλοσοφίας τους. Από μικρός είχε μια «δυσλειτουργία». Όπως εξήγησαν και οι γιατροί του: δεν μπορούσε να ξεχωρίσει το πραγματικό από το φανταστικό. Έτσι λοιπόν μέσα από αυτό το μυαλό (κινούμενο μέσα σε άγνωστες, για μας, διαστάσεις) γεννήθηκε η μετά-μυθολογία του μετά-αποκαλυπτικού «βρικόλακα» Voivod. Ο Michel εκτός από ντράμερ και λάτρης του sci-fi είναι και graphic designer. Αυτός ευθύνεται για όλα τα artworks των VOIVOD (καθώς και του artwork του side-project του Dave Grohl, PROBOT).
Μετά από μια λαμπρή πορεία και μετά το “The Outer Limits”, ήρθε δυστυχώς η παρακμή. Αποχώρισε από την μπάντα ο τραγουδιστής τους Denis Bélanger (“Snake”) και ακολούθησαν δυο αδιάφορα άλμπουμ με αντικαταστατή στα lead vocals τον Eric Forrest. Αλλά το πνεύμα του Voivod επανήρθε το 2003 με το ομότιτλο άλμπουμ “Voivod”. Όχι μόνο επέστρεψε η χαρακτηριστική τους φωνή (Denis Bélanger) αλλα πήρε και την ευθύνη του μπάσου τους ο (πρώην Metallica) Jason Newsted (“Jasonic”). Μια νέα voivod-εποχή ξεκίνησε. Χωρίς να ξεφύγουν από το χώρο του metal αλλά με περισσότερα rock και punk στοιχεία από ότι thrash και λίγο πιό απλοί από το progressive παρελθόν τους (χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουν ακόμα progressive στοιχεία), συνεχίζουν με αξιοπρέπεια τον θρύλο που με τόσο κόπο δημιούργησαν γύρω από το όνομα τους.
Το μεγαλύτερο πλήγμα για την μπάντα ήρθε το 2005 με τον θάνατο του Denis D'Amour. Ένα πλήγμα καθοριστικό στην ιστορία της σύγχρονης μουσικής (εγώ προσωπικά δεν μπορώ ακόμα να το ξεπεράσω. Ότι χειρότερο μετά από τους Cobain και Staley). Αλλά και μετά θάνατον ο “Piggy” μας άφησε αρκετό κιθαριστικό υλικό ώστε να αναμιχτεί με την φαιά ουσία του εγκεφάλου μας. Τα πράγματα, πάνω-κάτω, έχουν ως έξεις: Ο Denis “Piggy” D’Amour, ενώ νοσηλεύεται στο νοσοκομείο και ενώ οι γιατροί ήδη έχουν καταλήξει στο ότι έχει μόνο λίγες μέρες ζωής ακόμα, ζητά επίμονα να τον επισκεφτεί ο Michel “Away” Langevin. O τελευταίος όντως πάει στο νοσοκομείο και ακούει έκπληκτος τον “Piggy” να του λέει αυτό που πρόκειται να συμβεί και ότι πρέπει να ρίξει μια ματιά στο φορητό υπολογιστή του. Θα βρει εκεί κάποια αρχεία που τον ενδιαφέρουν. Ο “Away” όντως σπεύδει και τσεκάρει το laptop του “Piggy”. «Υπάρχει υλικό για τέσσερα άλμπουμ και άνετα», θα πει αργότερα σε συνέντευξή του. Τα υπόλοιπα μέλη ειδοποιούνται σε χρόνο μηδέν. Η απόφαση είναι άμεση. Θα ηχογραφηθεί ένα άλμπουμ (και στην συνέχεια και άλλο), με τραγούδια από αυτά τα αρχεία. Το καταπληκτικό αυτό άλμπουμ-φόρος τιμής στον “Piggy” (μέρος A) είναι πιστό στο cyber-punk / thrash ύφος της μπάντας, όπως αυτό έχει εξελιχθεί μέσα από τις δεκαετίες, και φέρει τον εύστοχο τίτλο “Katorz” (2006).
Τώρα πια (εν έτη 2009) έχουμε στα χέρια μας και το ολοκαίνουργιο άλμπουμ-φόρος τιμής στον “Piggy” (μέρος Β - και τελευταίο), “Infini”.To “Infini” κινείται στα ίδια μονοπάτια που κινήθηκαν και τα “Voivod” / “Katorz”. Ένα cyber-punk / rock / metal / progressive συνονθύλευμα με έντονη την αίσθηση της διαφορετικότητας από μπάντες του ιδίου στιλ. Οι μεταθανάτιες κιθάρες του “Piggy” (πιο πριμάτες αυτή τη φορά) γραντζουνάνε τους νευρώνες μας και όλα είναι μονόδρομος. Όλα καταλήγουν στο ότι ο “Piggy” είναι εδώ μαζί μας. Αθάνατος!!! Η φωνή του “Snake” κρατάει σε εγρήγορση και το τελευταίο εγκεφαλικό κύτταρο. Το μπάσο του “Jasonic” τρυπάει τον κροταφικό λοβό και ο “Away” ροκάρει σαν άγριο αγρίμι. To μόνο αρνητικό είναι ότι βρίσκεται ένα μικρό σκαλοπάτι πιο κάτω από το “Katorz”. Παρόλα αυτά με έκανε να χτυπηθώ στους ρυθμούς του, να συγκινηθώ (στα σημεία που μου θύμισαν την αίγλη του παρελθόντος) και να νιώσω περήφανος που ακολουθώ πιστά αυτήν την super-μπάντα τόσα χρόνια.
Τέλος θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη για το μεγάλο (και ίσως κουραστικό) κείμενο, αλλά είναι το λιγότερο που μπορούσα να κάνω (γράψω) ως φόρο τιμής σε αυτήν την υπερ-τεράστια μορφή που άκουγε στο όνομα Denis “Piggy” D’Amour.
R.I.P.
Βαθμολογια : 8/10
23 June 2009
EJECT FESTIVAL 2009 DAY 2
highlights: Τα stagediving του Billy Lunn και η μικρόσωμη Charlotte Cooper που ήταν μικρότερη από το μπάσο της.
KLAXONS: Ο δίσκος τους 'Myths Of The Near Future' φαίνεται έχει στοιχειώσει το μυαλό μου και ίσως να το βρήκα ονειρικό το live
highlights: τα ρούχα τους , το 'Μagick', το 'Totem On Τhe Timeline' , η αίσθηση του ουράνιου τόξου πάνω από τα κεφάλια μας , η φωνή μας που δεν υπήρχε αφού από τους Pixies την προηγούμενη μέρα είχε ήδη κλείσει.
highlights: Επιτέλους έκατσα έξω να απολαύσω ένα τσιγάρο.
highlights: η ξελιγομένη τύπισσα που γέλαγε σε κάθε αστεία ατάκα του...
highlights: Η στολή κοτόπουλο της τύπισσας , το όνομά της δεν το ξέρω , το καπελάκι του Torbjørn Brundtland και η γυναικεία σχεδόν φωνή του Svein Berge , το απρόσμενο anchor .
22 June 2009
EJEKT FESTIVAL 2009 Day 1
Δεν έχω να πω και πολλά, γιατί πρόλαβα μόνο το τελευταίο τους κομμάτι. Είδα όμως τον κόσμο, που λόγω ώρας ήταν ακόμα πολύ λίγος, να γουστάρει. Οι WHITE LIES αν και καινούργια μπάντα, έχω την αίσθηση ότι έχει καταφέρει να δημιουργήσει κοινό. Εντυπωσιασμένη δηλώνω από τη φωνή του Harry McVeigh.
Αρκετά συμπαθητική παρουσία οι STARSAILOR, αν και η μουσική τους με αφήνει παγερά αδιάφορη. Έπαιξαν αρκετά καλά, είχαν πολύ καλό ήχο, πολύ καλή φωνή ο τραγουδιστής, αλλά πως να το κάνουμε είναι βαρετοί. Ακόμα και σε 2-3 τραγούδια που λίγο μας αρέσουν, δεν κατάφεραν να μας ξεσηκώσουν.
Προσωπικά ήθελα πολύ να τους δω. Ένας φίλος μου, μου είχε πει ότι είναι πολύ καλοί live και τελικά είχε δίκιο. Ο Tom Smith τα σπάει, και δεν μιλάω μόνο για τη φωνή του. Έπαιξαν κάτι λιγότερο από 1 ώρα, δεν κούρασαν καθόλου, το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα. Εμένα με ενθουσίασαν κιόλας!!!
Αναμονή και μεγάλη προσμονή, ειδικά για όσους δεν τους είχαν δει το 2004. Γύρω στις 11, αρκετά συνεπής, εμφανίζονται οι PIXIES. ΓΑΜΗΣΑΝ..Απλά!! Και δεν μπορώ να ακούω άλλο ούτε για παραφωνίες, ούτε για ξεκούρδιστες κιθάρες. Ήταν απίστευτοι, έπαιξαν σχεδόν 1,5 ώρα και έπαιξαν όλα όσα θέλαμε να ακούσουμε. BONE MACHINE, DEBASER, BROKEN FACE, GIGANTIC, RIVER EUPHRATES, THE HOLIDAY SONG, I BLEED, HERE COMES YOUR MAN, MONKEY GONE TO HEAVEN, WHERE IS MY MIND..και φυσικά το απόλυτο highlight της βραδιάς (για εμένα τουλάχιστον) HEY!!! Δυστυχώς μετά από λίγο μας χαιρετούν, και ακόμα πιο δυστυχώς χωρίς encore!!!
THE MARS VOLTA - Octahedron (OUT NOW)
Τι γίνεται όμως με τους ήδη fans; Υπάρχει περίπτωση να ξενερώσουν; Ναι υπάρχει. Αλλά όποιος τελικά ξενερώσει μάλλον δεν είναι και τόσο μεγάλος fan όσο νόμιζε. Και αυτό γιατί, ακόμα και τώρα, είναι σχεδόν αδύνατον να αντισταθεί κανείς στην έλξη που ασκεί η ιδιοφυΐα του τρομερού διδύμου Lopez / Zavala.
Βαθμολογία: 8,5 / 10
18 June 2009
WHITE RABBITS-It's Frightening
7/10
16 June 2009
GHINZU - Mirror Mirror
Είναι όντως πολύ καλοί. Είναι τα πάντα όλα. Electro, rock, garage punk, pop, experimental, σου αφήνουν και μια Avant-Garde αίσθηση. Είναι πότε χαρούμενοι, πότε μελαγχολικοί, πότε σκοτεινοί, πότε αγριεμένοι, με μεγάλο τους πάντα ατού την φοβερή φωνή του John Stargasm. Η μουσική τους θυμίζει διάφορα αλλά δεν μπορείς να έχεις μια πλήρη εικόνα. Έχουν το δικό τους στιλάκι. Θα μπορούσα να πω ότι θυμίζουν κάτι μεταξύ Madrugada στο πιο electro τους και Disillusion στο πιo post-punk τους. Γενικώς κινούνται από εδώ και από εκεί, σε διάφορα μουσικά κατατόπια και θα χρειαστεί να τους ακολουθήσετε σε κάθε ένα από αυτά χωριστά - ελεύθερα και χαλαρά - δίχως να προσπαθήσετε να τους κολλήσετε κάποια συγκεκριμένη ταμπέλα (είπαμε,… έχουν πολλές).
Μπορεί ορισμένοι να μην πετάξετε την σκούφια σας με το "Mirror Mirror", πάντως το σίγουρο είναι ότι θα σας «διασκεδάσει». Μην ξεχνάμε ότι η μουσική είναι και διασκέδαση (πάνω από όλα).
Βαθμολογία: 8/10
14 June 2009
Λεπτομέρειες για το νέο άλμπουμ των Alice In Chains
Tides From Nebula – Aura
To άλμπουμ Αura είναι το πρώτο των Tides From Nebula και ανοίγει υποδειγματικά με το κομμάτι “Shall We” ξεκινώντας μελωδικά , ίσως θυμίσει αρχικά λίγο Mogwai, αλλά οι ομοιότητες θα μείνουν μέχρι εκεί, καθώς στη συνέχεια θα «πλακώσουν» οι βαριές κιθάρες σήμα κατατεθέν του post – metal . Έτσι δύνατα ξεκινά και το Sleepmonger με διαπλεκόμενα riffs και είναι ένα από τα πιο σκληρά κομμάτια του δίσκου . Ακολουθεί το Higgs Boson όπου εδώ φαίνονται και περισσότερο τα ambient στοιχεία της μπάντας . Ένα από τα highlights του δίσκου το “Tragedy of Joseph Merrick” φαίνεται να είναι το σήμα κατατεθέν της μπάντας , ένα απόλυτα ζαλιστικό κομμάτι όπου ambient ,post-rock,post-metal εναλλάσσονται διακριτικά . Ακολουθεί το αδιάφορο “Purr” για να περάσουμε στην ηλεκτρική καταιγίδα του “It Takes More Than One Telescope To See The Light” και το άλμπουμ κυλά στο τέλος του με ακόμη δύο πολύ καλά κομμάτια .
Γενικώς το άλμπουμ στο σύνολό του ρέει άψογα και είναι ένα πολύ καλό ντεμπούτο για τους Tides From Nebula. Όσοι είστε φανς της συγκεκριμένης σκηνής , προσεγγίστε το!!
Score : 8.2 /10
12 June 2009
Los Natas - Nuevo Orden De La Libertad
Las Campanadas και ξεκίνημα με απανωτά χτυπήματα στα ώτα μας. Ημιεπικό σε ήχο και στυλ Hawkwind το ομώνυμο Nuevo Orden De La Libertad. Έρχεται η συνέχεια με το Resistiendo el Dolor, σε αντίθεση με μένα που δεν μπορώ να αντισταθώ στην μουσική τους. Αρχίζω και παίρνω χαμπάρι τι κάνουν. Και από δω και πέρα ξεκινά το jamming. Καταιγιστικός ο Hombre de Metal. Ganar - Perder και η αντίθεση είναι πλέον εμφανής με τον Sergio από ήπιες rock μελωδίες να τα χώνει οργισμένα. Στο El Pastizal κλαίει ο κόσμος, προετοιμαζόμενος για τη μυθική μάχη στο David & Goliath. Bienvenidos μας λένε στη συνέχεια καλωσορίζοντάς μας στα ψυχεδελεικά σοκάκια του πενταγράμμου τους. 10.000 = οι ώρες που αξίζει να ακούσουμε το δίσκο. O Matt Pike των High On Fire μάλλον πρέπει να κρυφογελάει πίνοντας το Jack και ακούγοντας τα riffaκια των Natas. Κλείνουν με Dos Horses και πιανάκι για να αράξετε άνετα πλέον στον καναπέ, να ανοίξετε τη μπίρα και να αρχίσετε τις σκέψεις: "Τί άκουσα τώρα;; Μου άρεσε αυτό;Μα αυτό δεν είναι και τόσο stoner ρε φίλε" και άλλες τέτοιες βαθυστόχαστες ρητορικές ερωτήσεις.
Όχι φίλε μου, δεν είναι πια και τόσο stoner θα σου πω. Βάλτο όμως και ξανάκουσέ το. Δωσε βάση. Οι τύποι τα σπάνε, είναι μπροστά και συ κρατάς ενα ακατέργαστο διαμαντάκι στα χέρια σου.Πρόσεξε τις εναλλαγές από την μελωδία στο χώσιμο κατα τη διάρκεια των κομματιών. Κατάλαβες οτι εκέι που άκουγες κάτι σαν space rock ξαφνικά άρχισες το air guitar και χτύπαγες την κεφάλα σου σαν κουνενές;
Χώρια που θα μάθεις και λίγα ισπανικά.
Βαθμολογία: 9/10
ΣΚΕΤΟ ΝΙΝ ΚΑΙ ΟΧΙ NINJA?( update)
11 June 2009
Report from Dunajam (31/05/09-07/06/09) - Sardinia(Italy)
THE HORRORS -10/06/09-live report @ Gagarin 205
(photo is as distorted as the sound of Von Grimms' frackin' guitar)
Faith No More to stream Epic Download set LIVE to the world
Αύριο (12/06/2009) το βράδυ, live streaming.
Λεπτομέρειες παρακάτω:
http://downloadfestival.co.uk/news/article.aspx?AID=ad929032-1aa3-4efb-b418-ea8f8df7e39a
ps: cross your fingers
17/06/09 "AVANT-HARD" party @ Alley Cat
Alley Cat:
Γκάζι, Κωνσταντινουπόλεως 50
(Τηλέφωνo: 210 3454406)
10 June 2009
Manic Street Preachers - Journal For Plague Lovers
Score: 5.2/10
Dredg - The Pariah , The Parrot , The Delusion
Score: 4.3 /10
Fink - Sort Of Revolution
Το “Sort Of Revolution” κινείται στο γνώριμο ύφος του Fink . Η ακουστική κιθάρα έχει και εδώ τον πρώτο λόγο σε δέκα κομμάτια υποτονικά , μελαγχολικά και συναισθηματικά ότι πρέπει για ακρόαση μετά τη δύση του ηλίου παρέα με ένα μπουκάλι ουίσκι.... Highlights του άλμπουμ το Move on Me και φυσικά το ομώνυμο και ενακτήριο κομμάτι του Sort Of Revolution , αλλά από την άλλη είναι δύσκολο να μιλήσεις για highlights όταν σχεδόν όλα τα tracks έχουν κάτι να πουν.
Όσοι πιστοί προσέλθετε.....άφοβα!
Score: 7.8/10
09 June 2009
SONIC YOUTH - The Eternal - OUT NOW!
8.5/10