4/4/09 65daysofstatic Live @ Gagarin 205

Οι instrumentalists, Post Rockers, 65 DAYS OF STATIC θα εμφανιστούν το Σάββατο 4/4/09 στην σκηνή του Gagarin για να μας συνεπάρουν με τους πειραματισμούς τους. 

Μαζί τους οι Absent Without Leave.

ΕΙΣΟΔΟΣ: 30 €

DOORS OPEN @ 21:00

KYLESA - Static Tensions

Όταν είδα αυτό το εξώφυλλο αριστερά , artwork του John Dyer Baizley, ως απόλυτη υλίστρια το ήθελα εκείνη τη στιγμή , όταν άκουσα το album το ρούφηξα και ακόμα μαστουρωμένη είμαι...Ένα album που με καθοδηγεί , που με τυφλώνει , που με έχει κάνει πρεζάκι . Τι είναι όμως αυτό που κάνει τόσο ιδιαίτερο το νέο album των K(a)ylesa ?Είναι τα φωνητικά των δύο αντίθετων φύλλων ? Είναι τα διπλά drums ? Είναι η πολύ καλή δουλειά τους ? Όλα μαζί συντελούν για να μιλάμε σήμερα για ένα απο τα καλύτερα album του 2009 . Οι αμερικάνοι , από την Savvanah στην Georgia , Kylesa είναι εν ενεργεία μπάντα από το 2001 . Μετά από 8 χρόνια τα κατάφεραν με 100% επιτυχία . Αν έχετε πραγματικό πόθο για έναν δίσκο διαφορετικό , δυναμικό , έναν ήχο από το διάστημα , το Static Tensions θα σας κάψει όχι μόνο το κεφάλι αλλά ελπίζω και τα τύμπανα των αυτιών σας . Ένα μείγμα από sludge , progressive rock , stoner , metal και ας μην κολλάμε σε ταμπέλες , με μία λέξη ένας άρρωστημένος δίσκος με drums που σου κολλάνε πίσω στο κεφάλι ( ξέρετε εσείς οι πορούκλες των Mastodon τι θέλω να πώ ) . Οι Κylesa περιοδεύουν φέτος με τους προαναφερθέντες κυρίους , πράγμα το οποίο με κάνει να χαίρομαι υποχθόνια μιας και οι Mastodon έρχονται φέτος προς τα εδώ και κάτι ακούγεται και για αυτά εδώ τα παλικάρια (χριστούλα κάνε το θαύμα σου) . Όλοι οι φίλοι μου αναρωτήθηκαν πως ένας φλώρος σαν εμένα προσκύνησε αυτόν εδώ τον δίσκο . Από που να αρχίσω να γράφω τους λόγους που αυτή εδώ η βρώμα με καύλωσε τόσο . Θα ξεκινήσω λοιπόν από την αρχή . Το album ξεκινάει με το 'Spacegoat' , τα φωνητικά του Philip Cope δεν με κέρδισαν τόσο , το ομολογώ , αλλά μόνο για ελάχιστα λεπτά . 'Ομως η κορύφωση των drums όχι απλά με κέρδισε , έγινα σχεδόν σκλάβα τους . Στην πορεία του δίσκου συνειδητοποιείς πως τα φωνητικά έχουν πάρει τον δεύτερο ρόλο . Οι Carl McGinley και Eric Hernandez είναι οι πρωταγωνιστές . Ναι , οι δύο θεούληδες drumers τα δίνουν όλα , θες να μπείς ολόκληρος μέσα σε αυτόν τον ήχο ..Πραγματικά μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιγράψω κάποιο κομμάτι γιατί το Static Tensions , ακούγεται από την αρχή ως το τέλος . Αμάσητο . Κορυφαίες στιγμές του album είναι το 'Unknown Awareness' και το 'Only One' . Παθιασμένα κομμάτια που είναι σχεδον αδύνατο κάποιος να αισθανθεί το αντίθετο . Διαβολισμένα drums και απίστευτα riffs , ευφυέστατοι ήχοι ............ Προσωπικές αδυναμίες είναι το 'Running Red' και το 'Walk Alone'. Tα κομμάτια δηλαδή που μας κάνει παρέα η Corey Barhorst . Αν και δεν τα πάω πολύ καλά με τις γυναίκες , αυτή εδώ κάνει την βρώμα μου διαμαντένια . Αυτές οι δύο κομματάρες έχουν έναν ήχο πιο 'prog' και τα φωνητικά ακούγονται πιο πολύ στο βάθος των κομματιών , αναδεικνύοντας τις riffάρες και τα drums περισσότερο από τα υπόλοιπα . Μέχρι σήμερα δεν θα αντάλλαζα με τίποτα ένα πιάτο σουπιές με ρύζι , σήμερα άνετα στοιχηματίζω ολόκληρη την κατσαρόλα σε κάποιον που θα μου πει πως ο δίσκος αυτός δεν θα βρίσκεται στο top 3 της φετινής χρονιάς . Αποκατέστησα και εγώ την φήμη μου σε αυτό εδώ το ταπεινό blog γράφοντας για αυτό το λυσσασμένο 'τέρας' . Γιατί , να είστε σίγουροι , περί τέρατος πρόκειται..........

9.1/10

MASTODON - Crack The Skye (OUT NOW)

Σηκωθείτε από κρεβάτια, ντιβάνια, καναπέδες, πολυθρόνες, καρέκλες και τρέχτε στα δισκοπωλεία. Από σήμερα κυκλοφορεί το “Crack The Skye”, το νέο έπος των MASTODON. Το άλμπουμ που θα διχάσει όσο κανένα άλλο φέτος. Το άλμπουμ που έχει τις περγαμηνές για να στεφθεί «κυκλοφορία της χρονιάς». Το άλμπουμ που θα φέρει στους MASTODON νέο κοινό αλλά και που θα απομακρύνει κάποιους από το ήδη υπάρχων (και ελπίζω αν όντως υπάρξουν κάποιοι που θα απομακρυνθούν, αυτοί να είναι λίγοι). Πάντως ένα είναι σίγουρο… ότι είναι αλμπουμάρα, ασχέτως αν δεν έχει καμία σχέση με αυτά που έχουν κάνει στο παρελθόν.

Ναι ΟΚ, το ξέρω, μαλάκωσαν. Ε, και; Δηλαδή θεωρείται κάτι καλό αναλόγως με το πόσο πολύ βαράει και τα σπάει; ΟΚ, το παραδέχομαι ότι την πρώτη φορά που το άκουσα ξενέρωσα αφάνταστα. Μπορώ να πω ότι μέχρι και στεναχωρήθηκα. Αλλά καμία σχέση τελικά. Μετά από μερικά ακούσματα άρχισα να καταλαβαίνω τι συμβαίνει. Άρχισα να καταλαβαίνω με τι αριστουργηματική σύλληψη έχω να κάνω. Ακούστε λοιπόν το “Crack The Skye” χωρίς προκαταλήψεις. Την ώρα που το ακούς εστιάσου σε αυτό που ακούς και όχι σε παλιότερες δουλείες τους (που προφανώς έχεις αγαπήσει και έχεις ταυτίσει με το όνομα τους). Μην κάνεις το λάθος να το συγκρίνεις με τους «παλιούς καλούς MASTODON». Έτσι κι αλλιώς ότι έχουν κάνει μέχρι τώρα είναι διαφορετικό. Δεν έχει καμία σχέση το “Remission” με το “Blood Mountain” . Όπως και ότι δισκάρα σαν το “Leviathan” δεν θα ξαναβγάλουν. Αυτό ακριβώς θέλω να πω: Ότι ούτε δισκάρα σαν το “Crack The Skye” θα ξαναβγάλουν. Το επόμενό τους άλμπουμ σίγουρα δεν θα έχει σχέση με τα προηγούμενα, ασχέτως με το πόσο θα βαράει ή όχι. Η ουσία είναι ότι δεν κρίνουμε ένα άλμπουμ από το πόσο πολύ βαράει αλλά από το πόσο πάθος έχει, από τις συνθέσεις, από τις εκτελέσεις, από το πόσο καινοτομεί, από το πόσο σε κάνει να ανατριχιάζεις. Και το “Crack The Skye” κάνει ακριβώς αυτό. Περισσότερο συναίσθημα απ’ότι head banging. Περισσότερο σκοτεινό παρά sludge. Περισσότερο Progressive παρά Core. Πιο φευγάτο και ατμοσφαιρικό από ποτέ. Σε ταξιδεύει ακριβώς σε αυτούς τους κόσμους που σου διηγείται. Η μουσική κολλάει απόλυτα με το concept (όπως και στο “Leviathan”).
Τους βγήκαν λιγάκι παραπάνω οι Neurosis που έκρυβαν μέσα τους (πάντα δήλωναν μεγάλοι fans των Neurosis) και σε αυτό βοήθησε και η φωνή του Scott Kelly σε κάποια σημεία του ομώνυμου κομματιού, ώστε να αναδυθεί η συγκεκριμένη ατμόσφαιρα. Το ότι ο Brent μοιράζεται πλέον τη θέση του front-man μαζί με τον Troy, συν το ότι είναι και ο βασικός συνθέτης, έπαιξε και αυτό το ρόλο του στο τελικό αποτέλεσμα. Ίσως και το ότι περιόδευαν μαζί με τους TOOL να έπαιξε ρόλο. Παρόλα αυτά όμως το άλμπουμ φέρει την στάμπα των MASTODON και αυτό είναι που μετράει στο τέλος. Φυσικά και είναι «MASTODON» αυτό το έπος, ακριβώς για το λόγο ότι είναι ΕΠΟΣ.
Αλλά αρκετά είπα.
Οι MASTODON είναι αυτοί που είναι και κάνουν αυτό που θέλουν και εγώ το γουστάρω αυτό, όπως ακριβώς γουστάρω και αυτούς.

Βαθμολογία: 10 / 10

(…πάω να ακούσω “The Last Baron” να ξεφύγω!!! )

Watch “DIVINATIONS” Video

LATE OF THE PIER - Fantasy Black Channel

Το video clip από το singlάκι τους 'Heartbeat' όπου ο τραγουδιστής τους Samuel Eastgate πέφτει και ξαφνικά βρίσκεται σε διαφορετικά σημεία συνεχώς είναι ολόκληρο το album αν θα ήθελε να το περιγράψει κανείς με μία εικόνα . Εκεί που νομίζεις πως είσαι κάπου, βρίσκεσαι , χωρίς να το περιμένεις , κάπου αλλού . Δεν μου αρέσει και τόσο το σημείο που πρέπει να δώσω μια ταμπέλα στον ήχο όταν αναφέρομαι σε τέτοιου τύπου μπάντες . Μπάντες όπως οι Klaxons του 2007 , με χαρακτηρισμούς όπως 'nu rave' , indie electronic , 'alternative electro pop' και επίσης ανατριχιάζω με τις συγκρίσεις . 'Ομως οι Late Of The Pier δεν μπορούν να συγκριθούν με καμμία άλλη μπάντα παρά μόνο με τους Klaxons . Πως άλλωστε να μη συγκριθούν αφού την παραγωγή έχει κάνει ο Erol Alkan . Όμως αυτό δε συμβαίνει μόνο γιαυτόν τον λόγο αλλά και γιατί τους ενώνουν οι μουσικές ταμπέλες και αυτό γιατί πρίν τους Klaxons δεν υπήρχε η έννοια 'nu rave' . Με το πρώτο άκουσμα του Fantasy Black Channel κατάλαβα 3 πράγματα . Ο τραγουδιστής είναι Άγγλος . Ναι , είναι , καθώς και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας και συγκεκριμένα από το Castle Donington . Ο δίσκος είναι κάτι παραπάνω από ευχάριστος και ήμουν σίγουρη πως θα είχαν πάρει και πολύ καλές κριτικές . Όντως απέσπασε πολύ καλές κριτικές και τις αξίζει . Κρίμα που δεν μπορούμε , εδώ στην Ελλάδα , να απολαύσουμε τα κομμάτια που ξεπήδησαν ως singlάκια ( και όχι μόνο) από τον δίσκο σε κανένα μαγαζί , όπως τον Μάρτη σε ένα υπόγειο indie rock πάρτυ στο Βερολίνο που πήρανε τα πόδια μου φωτιά στο άκουσμα του 'Heartbeat' . Από τα πιο πιασιάρικα track που κυκλοφόρησε ως singlάκι τον Αύγουστο του 2008 . Ακούγοντάς το πραγματικά ξαφνικά βρίσκεσαι αλλού . Οι εναλαγγές στη μουσική τους είναι αστραπιαίες . To πρώτο τους single ήταν το 'Space & The Woods' που κυκλοφόρησε το 2007 . Και φαίνεται πως τα υπόλοιπα κομμάτια μάλλον τα γράψανε αργότερα . Κυκλοφόρησε σε 500 μόνο αντίτυπα 7'' στην Αγγλία . Είναι το πιο 'εύκολο' κομμάτι από όλα και θα μπορούσε να βρίσκεται σε δίσκους των Bloc Party ακόμα και των Franz Ferdinand . Έπειτα από μερικούς μήνες κυκλοφόρησαν το 'Bathroom Gurgle' , κομμάτι που κλείνει το Fantasy Black Channel και αποτελεί ένα από τα πιο περίπλοκα μουσικά σημεία τους . Ουσιαστικά είναι δύο διαφορετικά κομμάτια σε ένα γιατί εμπεριέχει και ένα hidden track με μεταλόφωνο .Έτσι από τους speedάτους ήχους πέφτεις στη ηρεμία και πάλι ξαφνικά . Μαζί με τo 'Bathroom Gurgle' είχε κυκλοφορήσει και έναι b-side με τίτλο 'VW' που βρίσκεται και αυτό στο album και είναι το λιγότερο ενδιαφέρον . Στο άκουσμα των Late Of The Pier πολλές φορές έχω την αίσθηση πως θα ήταν η καλύτερη επιλογή για ένα video game . Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα είναι το 'Τhe Birds Are Coming' που σίγουρα ακουσμένη θα γέλαγα σα ζώο . Αν ήταν χρώμα ο δίσκος θα ήταν όλα τα χρωματα μαζί , είναι παιχνιδιάρικος , είναι άρρωστος , τρελλαμένος , χαρούμενος , καραμελένιος , μεθυσμένος ... Έχει τόσους πολλόυς χαρακτηρισμούς και τόσους πολλούς χαρακτήρες το κάθε κομμάτι που απλά βαρέθηκα να γράφω τόσα...ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ.... Αυτό είναι το debut album των Late Of The Pier με επίσημες κυκλοφορίες το 2008 στους Αγγλάρες και πριν περίπου ένα δίμηνο στην Αμερική . Μια μπάντα που δεν φοβάται , που τολμήσε , που αγαπιέται εύκολα...

8/10

HANDSOME FURS-Face Control

Δύο χρόνια εχουν περάσει από την πρώτη κυκλοφορία των Handsome Furs με το 'Plague Park' και τίποτα δε θυμίζει τον ήχο τους από το 2007 . Η μπάντα έχει ωριμάσει και έχει βάλει σε μια τάξη τα πράγματα γενικώς . Τα φωνητικά είναι πιο καθαρά και επιβλητικά , τα synths πιο προσεγμένα και οι κιθάρες πιο σκληρές . Φαίνεται πως οι Handsome Furs περάσανε άπό το πειραματικό στάδιο στη μουσική ολοκλήρωσή τους . Να συστήσω όμως την μπάντα για όσους δεν την γνωρίζουν . Μας έρχονται από τον Καναδά και είναι αντρόγυνο . Ο Dan Boeckner, που αν κάτι σας θυμίζει το όνομα είναι μέλος των Wolf Parade και συγκεκριμένα ο frontman , μαζί με τη σύζηγό του Alexei Perry , η οποία έχει κάνει μαγική δουλειά με το drum machine σε αυτό τον δίσκο . Το Face Control είναι ένα indie , rock album με ηλεκτονικά στοιχεία πολύ καλά δεμένο που δύσκολα κάποιος θα το έκρινε ως κακό , βαρετό , φλύαρο και όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς που προκαλουν δυσαρέσκεια στα αυτάκια μας . Βάζοντας τον δίσκο να παίζει μου τράβηξε την προσοχή από το πρώτο κιόλας κομμάτι , το 'Legal Tender' . Αρκετά δυναμική έναρξη όχι τόσο σε ένταση αλλά σε ενδιαφέρουσα μελωδία . Σε αυτό ευθύνονται τα synths και το drum machine και ειδικότερα η Perry που τα χρησιμοποιεί . Επόμενο track είναι το 'Evangeline' και τα φωνητικά του Boeckner κάνουν το τέλειο machάρισμα με τον ήχο . Ένα από τα χαρακτηριστικότερα κομμάτια της εξέλιξης της μπάντας . Η κυκλοφορία του δίσκου καθυστέρησε καθώς θέλανε να δανειστούν λιγάκι το 'Temptation' των Νew Order στο 'All We Want ,Baby , Is Everything ' και περιμένανε τα δικαιώματα . Ευρηματικό track , όμως δεν είναι απο τα καλύτερα του album , όπως το αμέσως επόμενο , το 'I'm Confused' . 'Iσως και να είναι το hitακι του δίσκου , προσωπικά για εμένα τουλάχιστον είναι . Το riffάκι σε συνδυασμό με τον στίχο 'i'm confused' είναι εκρηκτική μουσική στιγμή και σίγουρα θα αποτυπώνεται σε κάποιον που του αρέσει το album γενικότερα . Αρκετά κολληματικό track είναι και το 'Nyet Spasiba' . Η ρώσσικη αυτή φράση που επαναλαμβάνεται διαρκώς είναι που κάνει το κομμάτι κολληματικό . Τελευταίο track είναι το 'Radio Kaliningrad' το πιο ηλεκτρονικό από τα υπόλοιπα και αρκετά καλή επιλογή για το κλείσιμο , εφόσον αφήνει την αίσθηση της ικανοποίησης για την ώρα που πέρασε στο άκουσμα του Face Control .... Δεν εντόπισα ούτε ένα λεπτό χαμένου χρόνου σε ένα μουσικό πανδαιμόνιο που προέρχεται από μόνο δύο άτομα . Και αυτό ακριβώς είναι που λείπει από αυτή την μπάντα . Όσο καλό album και να είναι έχεις συνεχώς την εντύπωση πως κάτι λείπει .....

7/10

Karma To Burn is BACK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ρίγη συγκίνησης με έπιασε διαβάζοντας αυτή την είδηση. Πατάω τα πλήκτρα, τρέμουν τα χέρια μου. Θα βάλω τα κλάματα! Οι Karma To Burn είναι και επίσημα και πάλι μαζί μετά την διάλυση της μπάντας το 2002.Μιλάμε για το κορυφαίο instrumental συγκρότημα όλων των εποχών. Έχουν ήδη ανακοινώσει συναυλίες και κλείνουν συνεχώς ημερομηνίες.Πληροφορίες στη σελίδα τους στο myspace. Παράλληλα, σκοπεύουν από φθινόπωρο να γράψουν και καμια πενιά.
Φέρτε τους στην Ελλάδα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

STEVEN WILSON - Insurgentes

Πριν μερικές μέρες κυκλοφόρησε σε CD το νέο άλμπουμ του Steven Wilson. Το όνομα αυτού “Insurgentes” (η μεγαλύτερη λεωφόρος του Mexico City). Πριν από την πρόσφατη, επίσημη, κυκλοφορία του, κυκλοφορούσε ήδη στο internet από το Φθινόπωρο του 2008 και μπορούσες να το κατεβάσεις (κατόπιν κάποιου αντιτίμου) από το site του Wilson.
Η κινητήρια δύναμη των Porcupine Tree και μουσική ιδιοφυΐα που ακούει στο όνομα Steven Wilson δημιούργησε ένα solo άλμπουμ που θα μπορούσε να ήταν και κυκλοφορία των Trees. Με την διαφορά όμως ότι το “Insurgentes” έχει την αύρα παλιότερών τους κυκλοφοριών. Η ψυχεδέλεια είναι εντονότερη από τα Prog-Metal riffs των σύγχρονων Trees. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι ένα μείγμα από το “The Sky Moves Sideways” και το “In Absentia”. Από ότι δηλώνει και ο ίδιος ο δημιουργός του είναι ότι πιο πειραματικό έχει κάνει ποτέ.
Το άλμπουμ θα αγαπηθεί ιδιαίτερα από τους φίλους των Trees και γενικά του Wilson (γιατί κακά τα ψέματα, οι Porcupine Tree είναι ο Wilson) και θα ακουστεί πολύ (ιδανικότερη ώρα είναι λίγο πριν νυχτώσει). Εγώ προσωπικά δεν το διαχωρίζω από αυτά που έχει κάνει μέχρι τώρα με τους Trees. Ο άνθρωπος αυτός πιάνει κάρβουνο και το κάνει χρυσάφι. Είναι ο πατέρας του σύγχρονου progressive και έχει επηρεάσει μεγάλη γκάμα μουσικών (ακόμα και τους Opeth) και συνεχίζει να μας το αποδεικνύει.
Προτείνω το “Insurgentes” ανεπιφύλακτα (σε φίλους και μη) και προτιμήστε την Deluxe Special Edition η οποία περιέχει και δεύτερο CD με 5 ακόμα κομμάτια (+ DVDA με όλα τα κομμάτια σε 5.1 surround + "Insurgentes" film material + 120σέλιδο βιβλιαράκι ).
Αναμένεται και η κυκλοφορία του “Insurgentes (the movie)”. Ένα ντοκιμαντέρ σκηνοθετημένο από τον Lasse Hoile το οποίο θα συνεχίζει θεματολογικά από εκεί που σταμάτησε το concept του “Fear of a Blank Planet” των Porcupine Tree.

Βαθμολογία: 8 / 10

Watch "HARMONY KORINE" Video

Misuse - Misuse

Μετά απο μια αρκετά μεγάλη αναρρωτική άδεια μπιροποσίας επανέρχομαι ενεργά στο blog μας. Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια είπα να το ρίξω στο instrumental. Οι Misuse είναι μια νέα ελληνική - ναι, καλά ακούσατε - μπάντα, που παίζει post-rock βαδίζοντας στα βήματα συγκροτημάτων όπως οι Pelican, Explosions In The Sky, Russian Circles και My Sleeping Karma. Αν και ο δίσκος τους έχει κυκλοφορήσει εδώ και περίπου ένα χρόνο, δεν τους είχα πάρει χαμπάρι μέχρι πριν κανα δίμηνο.
Η μουσική τους είναι πολύ καλή, με όλα τα στοιχεία που πρέπει να έχει ο post-rock ήχος. Οι συνθέσεις τους είναι πραγματικά "μεστές", γεμάτες κιθάρες,τύμπανα και συνοδεία βιολιών και πιάνου σε πολλά σημεία. Αρκετά τμήματα των συνθέσεων τους θυμίζουν και λίγο το tempo των Tool (ίσως πιο light). Ήχος ταξιδιάρικος, χαλαρωτικός με απαραίτητα ξεσπάσματα. Γενικά η παραγωγή είναι αξιοπρόσεκτα πολύ καλή. προσθέτοντας έναν ακόμα βαθμό ποιότητας. Μια πάρα πολύ καλή προσπάθεια με εξίσου πολύ καλό αποτέλεσμα που δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα απο ξένες παραγωγές άλλων συγκροτημάτων. Και φυσικά χαιρόμαστε όλοι εμείς που βλέπουμε ότι ευτυχώς ζουν ανάμεσά μας τετοιοι άνθρωποι και όχι μόνο τραγουδιάρες και χορευτές. Αξίζει να το ακούσετε και μακάρι να εμπνεύσουν και άλλες μπάντες να δημιουργηθεί μια ακόμα καλύτερη ελληνική μουσική σκηνή.

Βαθμολογία: 8/10

THE SUBWAYS live στο KYTTAΡΟ

Πέρασαν αρκετά χρονάκια από το hitάκι 'Rock n' Roll Queen' , ήμουν ακόμη 22 ετών!!!

19 Μάρτη στο Κύτταρο(????) -Ηπείρου 8 & Αχαρνών- θα δούμε τους SUBWAYS , να ξαναζωντανέψουν οι μνήμες για όποιους διασκεδάζανε όπως εμείς με αυτό το κομμάτι . Παρουσιάζουν και νέο δίσκο τα παιδιά (All Or Nothing) παρέα με τους Coreys που παίζουν πριν από αυτους . Nα πούμε πως εμφανίζονται και την επόμενη μέρα , στις 20/03 , στη Θεσσαλονίκη στο Principal Club Theater .

Είσοδος - 24 euro

SOULFLY-Live At Gagarin

Παρασκευή και 13!!!!!!!!!
Soulfly στο Gagarin.Πόσα θέλουν ακόμα για να μας τρελάνουν?Ο χώρος είναι ακόμα αμφίβολος, καθώς κάτι ακούστηκε και για το ίδυμα μείζονος ελληνισμού.Πάντως τα εισητήρια γράφουν Gagarin.Τα εισητηριάκια = 35 euro.
Back to the primitive λοιπόν αδέρφια .