23 December 2010

2010’s Most Wanted

My TOP 20 Albums of 2010:


1. KVELERTAK - Kvelertak
2. THE DILLINGER ESCAPE PLAN - Option Paralysis
3. CATHEDRAL - The Guessing Game
4. KYLESA - Spiral Shadow
5. FATSO JETSON - Archaic Volumes
6. GRINDERMAN - 2
7. HIGH ON FIRE - Snakes For The Divine
8. ROTTING CHRIST - Aealo
9. TRIPTYKON - Eparistera Daimones
10. KINGSNAKE - Book Of Promises
11. KRUGER - For Death Glory And The End Of The World
12. ARCADE FIRE - Suburbs
13. THESE MONSTERS - Call Me Dragon
14. CRIPPLED BLACK PHOENIX - I, Vigilante
15. CARONTTE - As Grey As They Said
16. ZOROASTER - Matador
17. CANCER BATS - Bears, Mayors, Scraps and Bones
18. AGALLOCH - Marrow Of The Spirit
19. KARMA TO BURN - Appalachian Incantation
20. SOLACE - A.D.

Καλές Γιορτές!

19 December 2010

NORMA JEAN - Meridional

Όνομα: NORMA JEAN

Άλμπουμ: "Meridional" (2010)

Χώρα: USA (Douglasville, Georgia)

Είδος: Metalcore / Mathcore







Βαθμολογία: 8/10

10 December 2010

Νέες κυκλοφορίες vol. II

Συνεχίζουμε με μερικά δισκάκια ακόμα:



Soulfly – Omen


Ο Max βγάζει απλά άλλο έναν δίσκο με άλλο ένα από τα πολλά πρότζεκτ του. Οι συνεχείς αλλαγές που κάνει κι αυτός στην σύνθεση των Soulfly δεν νομίζω ότι βοηθάει ιδιαίτερα.






Mike Patton – Mondo Cane


Ο χαμαιλέοντας εδώ κάνει δοκιμές με κλασική μουσική. Γραμμένο στα ιταλικά εξ΄ολοκλήρου από τον ίδιο, φόρος τιμής στην Ιταλίδα πρώην γυναίκα του που τον έστειλε σπίτι του, φόρεσε φράκο και τα λέει με τη συνοδεία ορχήστρας. Άλλη μια πτυχή του Patton.
Για τους οπαδούς επιβάλλεται, για τους άλλους δεν το λες και άσχημο…


26 November 2010

KYLESA - Spiral Shadow

Μετά την τεράστια επιτυχία που σημείωσαν με το "Static Tensions", ήρθε η ώρα για τους Kylesa να αποδείξουν ότι μπορούν να σταθούν στα πόδια τους κάτω από αυτό το βάρος. Και όμως, κατάφεραν και το απέδειξαν περίτρανα (όσο δύσκολο και ας φαίνεται) με την κυκλοφορία του "Spiral Shadow". Αν και γράφτηκε μεταξύ των περιοδειών τους, κατάφεραν να το έχουν έτοιμο μέσα σε ένα χρόνο. Με αυτό το άλμπουμ πέρασαν πλέον σε άλλο επίπεδο. Άψογη παραγωγή, λιγότερο φασαριόζικο, περισσότερο prog από ότι sludge, μελωδικό, σκοτεινό, ζόρικο, φευγάτο, ώριμο. Ο τραγουδιστής και κιθαρίστας της μπάντας, Phillip Cope, εκτελεί και πάλι χρέη παραγωγού και από ότι φαίνεται εξελίσσεται σε μεγάλο ταλέντο. Αν και υπάρχουν 2-3 κομμάτια που θα μπορούσαν να παιχτούν άνετα στο ραδιόφωνο, δεν υπάρχει περίπτωση να θεωρηθεί εμπορικό, με την καμία. Απλά οι Kylesa αποφάσισαν να δημιουργήσουν το δικό τους "Crack The Skye" και το πέτυχαν. Δισκάρα!!!

Βαθμολογία: 9/10

24 November 2010

03 November 2010

Sungrazer – Sungrazer EP

Επανένωση Kyuss, άνθιση του stoner. Και επειδή τον τελευταίο καιρό, ο μόνος χρόνος που είναι διαθέσιμος για σοβαρή ενασχόληση με μουσική και blog είναι μεταξύ των τελευταίων μπιρών και του ύπνου (στο μεταίχμιο της φόλας με άλλα λόγια), δράττομαι της ευκαιρίας να γράψω για ένα γκρουπάκι που μου σφύριξε ο αγαπητός κολλητός Σωτήρης.

Sungrazer λέγονται τα παλληκάρια, αποτελούνται από ένα τρίο μουσικών και έχουν ως έδρα την Ολλανδία (…αδιάφορο…μάλλον)

Αυτό το EP, που στην πραγματικότητα θα μπορούσε να ονομαστεί και full album, είναι η πρώτη τους δισκογραφική απόπειρα (…ενδιαφέρον)

Δισκογραφική τους η Elektrohasch Records, aka Stefan Koglek aka Colour Haze (…ενδιαφέρον και αδιάφορο ταυτόχρονα).

Ο δίσκος τους αποτελείται από 5 κομμάτια με συνολική διάρκεια περίπου 35 λεπτά ( δηλαδή όσο και οι μούφες που πασάρουν οι Fu Manchu και άλλοι τα τελευταία χρόνια). Η διαφορά εδώ είναι ότι τα τυπάκια παίζουν καλά! (…ενδιαφέρον)

Το μουσικό τους στυλ θυμίζει κάτι από …And The Circus Leaves Town και πρώιμη εποχή του Homme και των QOTSA (…άκρως ενδιαφέρον).

Συνολικά, μπορεί κάποιος να τους θεωρήσει ως:

  • Μια νέα/άλλη (..ίσως) εκδοχή ή/και μετεξέλιξη των Kyuss
  • Ως ό,τι ωραίο και μελωδικό γνώρισαμε από τους QOTSA
Με λίγα λόγια, το δισκάκι αξίζει την ακρόαση και την προσοχή σας με το παραπάνω.

…Το αν θα σας αρέσει, δικό σας θέμα!

02 November 2010

GRINDERMAN 2

Οι Grinderman, αυτά τα καλά παιδιά (Cave, Ellis, Casey, Sclavunos), ένωσαν για δεύτερη φορά τις δυνάμεις τους και μας παρέδωσαν, με μεγάλη υπερηφάνεια, το δεύτερο (2) πόνημά τους. Τι να πεις για μουσικούς σαν τον Nick Cave, Warren Ellis και Jim Sclavunos; Η ιστορία τα λέει όλα από μόνη της και νιώθει πανέτοιμη να πάρει και τους Grinderman στην αγκαλιά της. Μετά από ένα ντεμπούτο έκπληξη, επιστρέφουν με ένα διαφορετικό άλμπουμ, το οποίο εξερευνά μια νέα αντίληψη της μουσικής πραγματικότητας του ντεμπούτου. Προσωπικά μου αρέσει λιγάκι περισσότερο. Όλα είναι εναρμονισμένα στην εντέλεια. Η θεϊκή φωνάρα και η fussy κιθάρα του Cave, σε συνδυασμό με τους πειραματισμούς του Ellis, την κομψότητα του Casey και τα παρανοϊκά σφυροκοπήματα του Sclavunos, ενορχηστρώνουν το ιδιοφυές song-writing με έναν περίεργα συναρπαστικό τρόπο. Κομμάτια σαν τα "Mickey Mouse And The Goodbye Man", "Worm Tamer", "Heathen Child", "When My Baby Comes", "Evil" και "Palaces Of Montezuma" δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης της ιδιοφυΐας τους.
Το άλμπουμ το λιώσαμε, άντε να τους δούμε τώρα και live. Αφού δεν καταφέραμε/προλάβαμε να δούμε live τους Birthday Party, ήρθε η ώρα να αποζημιωθούμε με ένα live από τους Grinderman. Cross your fingers!

Βαθμολογία: 8,5/10

SODOM Live 12/11/10 @ An (13/11/10 @ Eightball)

01 November 2010

KYUSS LIVE(S) 25/03/11 @ Fuzz Club

Απίστευτο και όμως αληθινό! 
Τα τρία, από τα τέσσερα, αυθεντικά μέλη των KYUSS (Garcia, Bjork, Oliveri), επανενώνονται - προσθέτοντας στο line-up τους και τον Bruno Fevery στην κιθάρα (στην θέση του Josh) - και ξαμολιούνται (τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2011) στην Ευρώπη, για να την σκεπάσουν με άμμο. Στις 25 Μαρτίου 2011 θα σκάσουν μύτη και από τα μέρη μας. Ραντεβού με την ιστορία λοιπόν στο Fuzz Club, Παρασκευή 25/03/11
Ε ρε τι έχει να γίνει!!! 

Τιμή εισιτηρίου 30 € (η προπώληση θα ξεκινήσει σύντομα).

27 October 2010

THE DILLINGER ESCAPE PLAN Live @ Gagarin, 13/11/2010

When Stars Begin To Fall 31/10 παρέα με την Arrostia!!

Στα πλαίσια της εκπομπής When Stars Begin To Fall , θα έχω καλεσμένη την arrostia , αυτή την Κυριακή 22:00 - 00:00 , στο Poplie Radio . Όσοι πιστοί προσέλθετε!!!


26 October 2010

PRO-PAIN – Absolute Power

Αν και δεν χρειάζονται συστάσεις για μια μπάντα σαν τους Pro-Pain, δεν γινόταν να μην πω λίγα λόγια για το νέο τους άλμπουμ (το 13ο παρακαλώ) - ειδικά μετά από αυτή την super εμφάνισή τους στο Αn club, την περασμένη Παρασκευή. Βασικά και δύο λέξεις μόνο (με μια παύλα στην μέση) να πω, φτάνουν: Pro-Pain... λοιπόν και νέο άλμπουμ. Ένα άλμπουμ σήμα κατατεθέν τους. Αυτή η μπάντα είναι εγγύηση, πως να το κάνουμε τώρα! Μπορεί να μην έχουν ανακαλύψει τον «τροχό», μπορεί να μην πειραματίζονται και να μην προσπαθούν να το παίξουν κάποιοι, όμως αυτό που κάνουν τόσα χρόνια το κάνουν καλά και έχει ψυχή - και το αποδεικνύουν για ακόμα μια φορά μέσα από το "Absolute Power". Μα φυσικά και παίζουν πάλι «παπάδες». Αυτή είναι η δουλειά τους. Absolute Power, όνομα και πράμα (αλλά και με μελωδικές στιγμές και ας μην το συνηθίζουν γενικότερα). Δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο. Δυναμώστε το volume και ρίξτε το στο head-banging με το μοναδικό Hardcore/Thrash του Gary Meskil και της παρέας του.

Βαθμολογία: 7,5/10

22 October 2010

Serj Tankian – Imperfect Harmonies



Αμφιβολία για το πόσο καλή φωνή έχει ο Serj Tankian μάλλον δεν υπάρχει.
Για το πόσο «μεγάλος» και σημαντικός μουσικός είναι; Εδώ οι απόψεις διίστανται.

Εδώ είναι και η όλη συζήτηση γύρω από το πρόσωπό του.

Ο ίδιος, όπως έχει δείξει μέχρι τώρα, θέλει να πειραματιστεί με διάφορα είδη μουσικής και βασικότερο όλων… να κάνει αυτό που θέλει αυτός. Και σίγουρα να μην κάνει κάτι σαν System. Γιατί απλά θα είναι «κάτι σαν»...

Έτσι, έβγαλε το Elect The Dead, έναν εκπληκτικό rock δίσκο, στη συνέχεια το πέρασε και ένα χεράκι με τη Φιλαρμονική του Auckland, και τώρα έρχεται με το τρίτο του πείραμα, το Imperfect Harmonies.

20 October 2010

Bon Jovi live in Athens

Βουίζει από χτες το ιντερνέ. Ο ένας, ο μοναδικός, ο ασύλληπτος, ο τιτανοτεράστιος, ο ασυναγώνιστος, ο κορυφαίος, ο αφρός , η κρέμα, αυτός που ακούγαμε στο δημοτικό και συνεχίζει...
Ο Jon Bon Jovi.
Ο μύθος αυτός, ένα από τα μεγαλύτερα σύμβολα του βλαχορόκ θα έρθει για συναυλία στην Ελλάδα για πρώτη φορά.
Επίσημη ανακοίνωση δεν έχει γίνει ακόμα, παίζουν ένα teaser. O Ντέμης ταράζει τα νερά!!!

19 October 2010

CRIPPLED BLACK PHOENIX - I, Vigilante

Ακόμα ηχούν φρέσκες οι περσινές μελωδίες των Crippled Black Phoenix και αυτοί τολμούν και μας φορτώνουν στα καπάκια, με νέες ολόφρεσκες. Ούτε ένας χρόνος δεν πέρασε καλά καλά από την τελευταία τους δουλειά και επέστρεψαν φέτος με ακόμα ένα αριστούργημα. Ένα αριστούργημα που αν και δεν φτάνει σε διάρκεια το περσινό (διπλό) άλμπουμ τους "The Resurrectionists / Night Raider" (ή ακόμα και το 77λεπτο ρεζουμέ των δυό τους, στο  επίσης αριστουργηματικό "200 Tons of Bad Luck"), καταφέρνει με τα 5 του μόλις κομμάτια (αν εξαιρέσουμε το hidden track) και διατηρεί την αίγλη του στα ίδια επίπεδα. Μελωδικό, ψυχεδελικό, νωχελικό, καταπληκτικό. Αν και παίζει να ακουστεί σε κάποιους κάπως πιο εμπορικό και πιο βατό (μιας και η διάρκειά του δεν ξεπερνά τα 45 λεπτά), παρόλα αυτά δεν πρόκειται να  τους ξενίσει, γιατί στην ουσία παραμένει 100% αυθεντικό C.B.P.. Σε όλα του. Από την αρχή μέχρι το τέλος (άντε, αυτή τη φορά βάζω και το hidden track μέσα).
Πάρα, μα πάρα, πολύ δύσκολο να αφήσει κάποιον ασυγκίνητο. Σίγουρα μέσα στις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.

Βαθμολογία: 8,5/10

15 October 2010

INTERPOL-INTERPOL


Είχα καιρό να τηνε συναντήσω, θυμήθηκα τότες που πίναμε ποτά και σφηνάκια, τσίτα σφηνάκια, χρόνια, τόσα πολλά χρόνια μαζί και γέλια, πολλά γέλια.Και δώστου ξενύχτια και πιάσε άλλη μια μπύρα ρε μάγκα και να σου τα after μετά, όχι δεν είχε σημασία σε ποιο μαγαζί θα πηγαίναμε, πηγαίναμε παντού, οτιδήποτε ήταν ανοιχτό στις 6 το πρωί, μπαίναμε μέσα και συνεχίζαμε.Μοναδική εξαίρεση το Mo Better, εκεί πίναμε μόνο μπύρες, για να αποφύγουμε τις μπόμπες που θα μας έστελναν με την μία στις απαίσιες τουαλέτες του μαγαζιού με τις περισσότερες αναμνήσεις της ζωής μου, εγώ δηλαδή, γιατί εκείνη έπινε κανονικά, δεν μάσαγε τίποτα, δεν καταλάβαινε η στομαχάρα της από μπόμπες.Ήταν και όμορφη, πολύ όμορφη, σε αντίθεση με εμένα, δίμετρη, γαμώ τις τύπισσες, με χιούμορ και έξυπνη και στυλάτη, την κύτταζε όλο το μαγαζί, όποιο και να ήταν αυτό.Ντάξει, η τύπισσα είχε και ελαττώματα, ανασφάλεια τέρμα, κάθε τρίμηνο και με άλλο γκόμενο, εννοείται της φάσης της, αλλά εντάξει η τύπισσα ήταν και γαμώ, μέχρι που αποφάσισε να νοικοκυρευτεί.

14 October 2010

Νέες κυκλοφορίες vol. I

Μερικά νέα album για τα οποία δεν γράφω review…χωρίς φυσικά αυτό να είναι απαραίτητα κακό.

΄Εχουμε και λέμε λοιπόν:


The Dillinger Escape Plan – Option Paralysis

Πραγματικά απορώ με τον εαυτό μου που άντεξε ν' ακούσει 4-5 κομμάτια. Όταν παίζουν στους ρυθμούς που τους έμαθε ο Patton είναι μια χαρά. Όταν κάνουν τα δικά τους…

Η αταλαντοσύνη και η ολική απουσία ρυθμού διαπρέπουν






Disturbed – Asylum

Μας τα έπρηξαν με το promotion. Όχι, ΔΕΝ είναι μεγάλη μπάντα οι Disturbed. Όχι, ΔΕΝ περιμέναμε με αγωνία πότε θα βγάλουν την καινούρια μπαρούφα τους. Στα παπάρια μας!

Ούτε καν μπαίνω στον κόπο να το ακούσω. Υπέρ του δέοντος υπερτιμημένη μπάντα, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο.

ΟΥ ΑΑ ΑΑ ΑΑ ΑΑ !!!



13 October 2010

15/10/10 Mavrou Live

12 October 2010

28/10/2010 Nightstalker live στο Mo better


Nightstalker θα παίξουν στο mo better στις 28/10 για τα 15α γενέθλια των Psychograndmamas.

this iz youuuuuuuuuu

11 October 2010

VØID - Vøid

Άλλο ένα ακατέργαστο διαμαντάκι ξεπρόβαλε φέτος μέσα από τις «λάσπες» του Ιταλικού underground. Ακούνε στο όνομα VØID και ειδικεύονται στο Drone / Doom. Και μιλάμε για Doom τελευταίας σοδειάς. Αναλογικοί ενισχυτές στην τσίτα, κολασμένα πετάλια, βρόμικος sludge ήχος, φωνητικά from beyond, δημιουργούν ένα κενό επιβλητικής, αργόσυρτης και βασανιστικής ατμόσφαιρας. 3 κομμάτια όλα κι όλα - μεγάλης διάρκειας - είναι αρκετά για να γεμίσουν τα 50 λεπτά του "Vøid". 50 λεπτά μονολιθικού Doom, εμπλουτισμένου με απόκοσμες μελωδίες. Ένας ασήκωτος ογκόλιθος που άνετα θα μπορούσε να σταθεί δίπλα σε αντίστοιχους επώνυμους, πάνω στην σκηνή του Roadburn.

Βαθμολογία: 8/10

08 October 2010

Colour Haze / 1000mods / Human Asteroid live @ AN, 16/10/2010

Η Catch The Soap Productions παρουσιάζει τους:

Colour Haze (Γερμανία)
1000Mods (Κόρινθος)
Human Asteroid (Αθήνα)

Σάββατο 16 Οκτωβρίου
@ An Club (Σολωμού 13-15, Εξάρχεια)

Είσοδος:
€20 προπώληση/ταμείο
€15 (περιορισμένες κρατήσεις στα:
http://colourhazeath2010.eventbrite.com

Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00

Σημεία προπώλησης:
Tickethouse - Πανεπιστημίου 42 (εντός στοάς)
Rhythm Records - Εμ. Μπενάκη 74, Εξάρχεια
VinyLust Records - Γαμβέτα 6, Αθήνα

06 October 2010

22/10/10 PRO-PAIN Live @ An Club - 21/10/10 @ Eightball

Τι να λέμε τώρα!!!
Μακελειό!!!

29 September 2010

2/10/10: LORD13 / GENTLEMAN’S PISTOLS / ROUTES Live @ An Club

Πηγή: Δελτίο τύπου An Club*

*«Το πιο ανερχόμενο Αγγλικό συγκρότημα (από το Leeds) των ημερών μας - από την Rise Above Records - θα ανέβει στην σκηνή του AN club (Σολωμού 13-15, Εξάρχεια). Οι GENTLEMAN'S PISTOLS με τον hard 'n' heavy ήχο τους βγαλμένο από τα καλύτερα αποστάγματα των 70's και έναν ήδη δίσκο στο ενεργητικό τους ("Widow Maker") έρχονται για να θυμίσουν σε όλους μας πως είναι το αγνό και ξεσικωτικό R'n'R. Μόλις πρόσφατα στις τάξεις του συγκροτήματος εντάχθηκε και ο "πολύς" Bill Steer (ex-CARCASS, FIREBIRD), με τον οποίο γράφουν και τον δεύτερο δίσκο τους. Οι λάτρεις του vintage ήχου θα βρουν τους νέους τους ήρωες.
Την βραδιά αυτή οι δικοί μας LORD13 θα είναι οι headliners παρουσιάζοντάς μας για πρώτη φορά τον πολυαναμενώμενο επερχόμενο δίσκο τους.
Το συγκρότημα που θα ανοίξει την βραδιά θα είναι οι Χαλκιδαίοι ROUTES με τον μονολιθικό τους stoner metal ήχο. Επίσης θα μας παρουσιάσουν τον νέο δεύτερο δίσκο τους»*.

TIME: 21.30 - ENTRANCE: 16 EURO




Οι GENTLEMAN'S PISTOLS θα εμφανιστούν επίσης και στην Θεσσαλονίκη στις 1/10/10 @ Eightball Club.

Helmet – Seeing Eye Dog

Νέο δισκάκι και για τους Helmet. O Page Hamilton άλλαξε πάλι όλη τη μπάντα, και έβγαλε ένα δίσκο ακόμα για κάνει το κέφι του. Φυσικά οι υπόλοιποι είναι ολίγον τι διακοσμητικοί. Ο Hamilton κάνει τα πάντα. Μουσική , στίχοι, κιθάρες, φωνητικά και παραγωγή είναι όλα δικά του. 

Αποτέλεσμα: Ένα επιεικώς μέτριο album, απόρροια της μεγαλομανίας του Hamilton, που θέλει να τα κάνει όλα μόνος του, όπως θέλει και όταν θέλει χωρίς να ακούει ή να δέχεται τίποτα. Πως είναι ο βλάκας ο Corgan των Smashing Pumpkins; Κάτι αντίστοιχο σε πιο underground. Ουσιαστικά δεν πρόκειται πια για μπάντα, αλλά για one man show, το οποίο όμως δυστυχώς για τον ίδιο είναι βαρετό, επαναλαμβανόμενο και ανούσιο. Οι συνεχείς αλλαγές στην σύνθεσή τους (11 παρακαλώ) μόνο θετικά δεν μπορούν να επιδράσουν. Φαίνεται από την μέτρια απόδοση και τον μουντό ήχο. Συνθέσεις σαν το "And Your Bird Can Sing" πχ δεν αξίζουν στους Helmet.

Οι καλές εποχές του Meantime και του Betty είναι πια πολύ μακρινές.

27 September 2010

ANDROID EMPIRE - Old Bordello On The Hill Of Sold Souls

Οι Android Empire είναι μια Sludge Metal μπάντα από την Γερμανία η οποία έκανε μεγάλη αίσθηση στην underground σκηνή του Βερολίνου, το 2008, με το ομώνυμο Demo τους. Πρωτοξεκίνησαν ως μια πενταμελής μπάντα, συνδυάζοντας Sludge, Stoner, Metal και Doom με μεγάλη μαεστρία. Έτσι λοιπόν κλήθηκαν για να ανοίξουν live μπάντες όπως Kylesa και Baroness. Όταν αποχώρισε ο τραγουδιστής τους (ένα χρόνο μετά) και ενώ είχαν βγει στην γύρα προς εύρεση αντικαταστάτη, τους ζητήθηκε να ανοίξουν ένα show των Pelican. Μιας και είχαν μείνει δίχως τραγουδιστή δέχτηκαν να τους ανοίξουν παίζοντας instrumental όλα τα κομμάτια του Demo, αλλά και νέες συνθέσεις. Η ανταπόκριση του κοινού ήταν θετικότατη και έτσι αποφάσισαν να συνεχίσουν ως κουαρτέτο. 
Φέτος κυκλοφόρησαν (ως instrumental μπάντα πια) την πρώτη τους επίσημη δουλειά. Ένα ΕΡ με τον πρωτότυπο τίτλο "Old Bordello on the Hill of Sold Souls". Έχοντας αφήσει σε δεύτερη μοίρα τις Doom / Stoner φόρμουλες, εδώ τους βλέπουμε να προτιμούν περισσότερο τον συνδυασμό Sludge με Prog-Metal. Το αποτέλεσμα είναι γαμηστερό. Και τα 5 κομμάτια που απαρτίζουν το ΕΡ είναι κατασκευασμένα από μια ποικιλία καλοδουλεμένων riffs - συμπαγή, ρυθμικά, κοφτά, μελωδικά (με Metal attitude) και πάνω από όλα, με χαυλιόδοντες (βλέπε Mastodon). Η δομή των συνθέσεων, η ενορχήστρωση και η ποικιλία των (κολληματικών) riffs, κάνουν αυτό το ΕΡ επικίνδυνα εθιστικό. Και μιας και η διάρκειά του μόλις που ζυγώνει την μισή ώρα, οι απανωτές ακροάσεις επιβάλλονται δια ροπάλου.

Βαθμολογία: 8/10

26 September 2010

Tiesto live in Athens 2/10/2010

Πάνε οι καλές εποχές ανεπιστρεπτί, η κρίση άγγίξε και την γκρίκ μιούζικ τέηστ εμπάουτ λάιβ περφόρμανσες (GMTALP). Θυμάμαι τέτοια εποχή τα προηγούμενα έτη έσκαγαν όλες οι κάβες της αμερικής, beyonce, j-lo, rihana...τι να πρωτοπείς, τι να πρωτοδείς, πως να την ακούσεις...
Και τι έχουμε φέτος? το μλκ το γκέουλα τον τιέστο-πιεστο. Καλός είναι θα γούσταρα να πάω αλλά μόνο αυτό. Απέχει πολύ το γουστάρω από το θα το κάνω. Όσοι θέλετε λοιπόν να το κανετε μπορείτε στις 2 Οκτώβρη να πάτε στο κλειστό του tae-kwo-do στο Φάληρο και να τραγουδήσετε όλοι μαζί το love cums again!!!!

To κανονικό
Το Σάββατο 2 Οκτωβρίου, στο κλειστό γυμναστήριο Φαλήρου θα βρίσκεται ο DJ Tiesto , μαζί με τον DJ και συνιδρυτή του Global Dance Festival, Ecotek, τον Reckless και τον Junior Rush.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
doors open: 20:30
Reckless: 21:00 - 22:00
Ecotek: 22:00 - 24:00
Tiesto: 24:00 - 03:00
Junior Rush: 03:00 - 05:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

ΑΡΕΝΑ: 25€ προπώληση & 35€ στην είσοδο
VIP: 45€ προπώληση & 55€ στην είσοδο

Προπώληση εισιτηρίων
Metropolis, Public, www.tickethour.com, και στο 210.81.08.228.
Have fun

24 September 2010

1/10/10 NAPALM DEATH Live @ An Club

Wino - Darsombra live @ AN Club, 12/10/2010


Αυτό μάλλον ενδιαφέρει αρκετούς. O Wino σε ακουστικό show, ενόψει και της κυκλοφορίας του νέου του δίσκου. Μαζί του οι πειραματικοί Darsombra. 
Όλο το δελτίο τύπου εδω.

21 September 2010

Flobots – Survival Story

Οι Flobots είναι από τα λίγα hip hop σχήματα που μου έχει κάνει εντύπωση. Κύριος λόγος γι'αυτό, ο πειραματισμός τους και η χρήση βιόλας και ηλεκτρικής κιθάρας ως συνοδεία στον πολιτικό τους στίχο. Ένα μείγμα απαλό, στρωτό και εύηχο.
Στο δεύτερο album τους ανεβάζουν το tempo και οι κιθάρες περνάν στο προσκήνιο, υποσκελίζοντας αναπόφευκτα το hip hop στοιχείο και τη βιόλα που μοιραία περνάει στο περιθώριο. RATM δεν μπορούν να γίνουν όλοι και οι Flobots μάλλον την πάτησαν.
Στην ουσία έβγαλαν κίτρινη κάρτα στον εαυτό τους, καίγοντας το καλύτερό τους χαρτί, την Mackenzie Roberts, με την γλυκιά φωνή και την αξιοπρόσεχτη ικανότητα  να στολίζει τα κομμάτια με την βιόλα της. Αυτό το γλυκύ, mellow, ύφος που είχαν στο πρώτο δίσκο ξεθωριάζει σε μερικά σημεία και ο up tempo ρυθμός τους σε πάρα πολλά σημεία είναι άτεχνος και κουράζει. Ίσως προσπαθούν να δείξουν ένα πιο σκληρό attitude. Τζάμπα μάγκες μάλλον… το πείραμα δεν είναι και ιδιαίτερα πετυχημένο. Παρόλα αυτά, από το μέσο και μετά που παίζουν στο ίδιο μοτίβο με τον προηγούμενο δίσκο όλα καλά, με τα Airplane Mode, Good Soldier και Superhero να είναι τα highlight του δίσκου. Στα υπόλοιπα ακούγονται κάπως άκομψοι και άγαρμποι (αν και όχι κακοί). Το συνολικό αποτέλεσμα είναι μεταξύ μέτριου και κάτι παραπάνω. Σίγουρα όμως μπορούν και καλύτερα. Πάντως, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε και μάλλον το δισκάκι μπαίνει σχετικά γρήγορα στη ράμπα για να απογειωθεί προς τη θέση του : Το ράφι!

20 September 2010

Mother Unit – Brain Massage


Οι Mother Unit είναι το solo project του κιθαρίστα και συνιδρυτή των 35007 (LOOSE) Bertus Fridael, πλαισιωμένου από κάποιους ακόμη μουσικούς. Ουσιαστικά πρόκειται για την συνέχεια των 35007. Ο δίσκος αποτελείται από 5 instrumental κομμάτια συνολικής διάρκειας 50 περίπου λεπτών. Μουσικά είναι ένας συνδυασμός ambient,electro με rock και δυνατά stoner riff. Η σύνθεσή τους είναι αρκετά καλή και η ισορροπία μεταξύ ήχων, η «μοιρασιά» electro και rock και η μετάβαση από τα ήπια ταξιδιάρικα ambient στα δυνατά ριφάκια γίνεται σε πολύ καλές αναλογίες. Από χαλάρωση σε εγρήγορση, από ταξίδι σε κοπάνημα και τούμπαλιν. Εξού και Brain-massage.

Πολύ καλό ντεμπούτο, easy listening και σίγουρα ξανακούγεται πολλές φορές.

17 September 2010

Stone Temple Pilots - Stone Temple Pilots

Καθότι πέρυσι οι επανενώσεις συγκροτημάτων έδωσαν και πήραν και μάλιστα με επιτυχία οι περισσότερες, λέει και ο Scott ευκαιρία είναι. Επανένωση λοιπόν των Stone Temple Pilots και κυκλοφορία δίσκου. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ο Weiland έχει καεί, γιαυτό δεν έκανε και κάτι αξιόλογο μετά την διάλυσή τους με αποκορύφωμα του ναδίρ του το περσινό προσωπικό του album (μουσική για παιδικό πάρτι στην καλύτερη).
Μουσικά λοιπόν οι STP παρέμειναν στο 1994. Και συνεχίζουν από κει. Καμία διάθεση για κάτι φρέσκο. Και αυτό είναι που κουράζει. Όταν έχεις χιλιοακούσει κάτι, το έχουν αναπαράγει άλλοι πόσοι και ξανάρχεσαι μετά από 10 χρόνια να το ξαναπαίξεις… μήπως σου τέλειωσαν τα φράγκα Scott και δεν έχεις να πληρώσεις τα ξίδια;
Το όλο σύνολο περιέχει κυρίως τυπικές βλαχο-hard rock συνθέσεις που ούτε συγκινούν, ούτε προδιαθέτουν να ξανακούσεις. Καλύτερο ίσως παράδειγμα το Hickory Dickonomy. Μαζί με αυτά και κάποια γλυκανάλατα college rock τραγουδάκια σαν το Cinnamon. Τουλάχιστον ο δίσκος δεν έχει σκαμπανεβάσματα . Μέτριος προς κακός από την αρχή ως το τέλος. Το χειρότερο απ΄όλα είναι ότι δεν πλησίασαν καν τις δισκάρες του παρελθόντος.

13 September 2010

Fun Lovin’ Criminals – Classic Fantastic

Καινούριο δισκάκι για τους FLC μετά από αρκετό διάστημα και μάλλον έπρεπε να το είχα πάρει χαμπάρι πριν μερικούς μήνες, καθώς το ύφος τους και η μουσική τους είναι ότι πρέπει για καλοκαιρινή παρέα.
Το Classic Fantastic είναι ένας μάλλον τυπικός δίσκος των FLC. Δεν ξεχωρίζει, ούτε αλλάζει μουσικούς προσανατολισμούς. Η γνωστή μίξη από rock, funk και jazz με το γνωστό κέφι της μπάντας, το οποίο ίσως να είναι και πιο συγκρατημένο από άλλες φορές. Ο δίσκος δεν είναι κακός, αλλά δεν είχαν και κάνα τρομερό οίστρο όταν το έγραφαν. Μοιρασμένες οι εντυπώσεις με καλά και ανεβαστικά κομμάτια όπως το ομώνυμο "Classic Fantastic", το "Mister Sun" και το "The Originals", τα οποία όμως πλαισιώνονται από άλλα που μάλλον βρίσκονται εκεί απλά για να γεμίσει ο δίσκος (πχ τα 2 τελευταία). Δεν είναι αυτό που θα το ακούς για χρόνια. Ακούγεται όμως πολύ ευχάριστα και άνετα.

ΑΝΑΤΗΕΜΑ - We're Here Because We're Here


Είχαμε πολλά χρόνια να ακούσουμε ολοκληρωμένη δουλειά από τους Anathema. Συγκεκριμένα από το 2003, με το εκπληκτικό "A Natural Disaster". Φέτος κατάφεραν να κυκλοφορήσουν το πολυαναμενόμενο "We're Here Because We're Here". Ο λόγος που άργησε τόσο πολύ ήταν θέμα δισκογραφικών. Bρήκαν όμως την άκρη και το κυκλοφορήσαν (επιτέλους) κάτω από την στέγη της Kscope, έχοντας μαζί τους στην μίξη τον Steven Wilson
Το ρεζουμέ: Ένας αξιοπρεπής mid tempo δίσκος, χρωματισμένος από το μαγικό χεράκι του Wilson, με πολλές καλές στιγμές, περισσότερο υποτονικός, full μελωδικός, full συναισθηματικός, full ατμοσφαιρικός, περισσότερο post από ότι prog, δίχως όμως να προσφέρει κάτι καινούργιο και ριζοσπαστικό. OK, μπορεί να θυμίζουν σε κάποια σημεία Porcupine Tree και Pink Floyd - ακόμα και Sigur Ros - αυτό όμως δεν είναι αρκετό για να ξεχωρίσουν συνθετικά από προηγούμενες δουλειές τους (αν και προσπαθούν να πειραματιστούν προς μια κάπως διαφορετική κατεύθυνση). Παρ'όλα αυτά χαίρει σεβασμού και αξίζει την προσοχή μας.
Οι ανατριχίλες είναι αναπόφευκτες!

Βαθμολογία: 7,5/10

09 September 2010

Dan Wilson - Breathless. Η επίσημη διασκευή από τους 440 σε παραγωγή της PLATANOS PRODUCTIONS

Μια καταπληκτική διασκευή από τους 440 στο γνωστό χιτάκι, σε μια υπερπαραγωγή από την PLATANOS PRODUCTIONS !!

08 September 2010

ARCADE FIRE - The Suburbs

Όποιος είναι από τον Καναδά και καταπιάνεται σοβαρά με την μουσική, είναι «καταδικασμένος» να γίνει μεγάλος και τρανός. Μέσα στην τεράστια λίστα με όλους αυτούς που τα κατάφεραν, βρίσκονται και οι Arcade Fire. Όταν πρωτοκυκλοφόρισε το ντεμπούτο τους "Funeral", δεν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία ότι το όνομά τους θα καρφωνόταν στον τοίχο του hall of fame. Η νέα τους κυκλοφορία "The Suburbs" - ένας πανέμορφος δίσκος από μια δημιουργικότατη καναδική μπάντα - ήρθε για να παρατείνει την παραμονή τους εκεί, για πολύ καιρό ακόμα.
Το "The Suburbs" φτιάχτηκε από υλικά που προσδίδουν διαχρονικότητα. Όλα αυτά τα στοιχεία που καθιέρωσαν τον μοναδικό ήχο των Arcade Fire, βρίσκονται διάσπαρτα μέσα στην μια ώρα και κάτι του δίσκου. Aν και δεν έχει πολύ μεγάλη σχέση με το αριστουργηματικό "Funeral", καταφέρνει να ενώσει την ατμόσφαιρα του πρώτου, με αυτήν του "Neon Bible", προσθέτοντας ταυτόχρονα μια φρέσκια και αναζωογονητική αύρα στις συνθέσεις. Αυτό μπορεί και να μην αρέσει σε κάποιους. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως δεν έχει καμία σημασία, για τον απλούστατο λόγο πως οι Arcade Fire είναι αντικειμενικά μεγάλοι μουσικοί - αποδεικνύοντάς το για ακόμα μια φορά με μεγάλη επιτυχία (το τελευταίο είναι υποκειμενικό). Κομμάτια σαν τα "The Suburbs", "Ready To Start", "Modern Man", "Empty Room", "City With No Children", "Half Light I & II", "Suburban War", "Month Of May" και "We Used To Wait" (τι κομματάρα), αποδεικνύουν περίτρανα το πόσο καλοί συνθέτες είναι οι Win και William Butler.

07 September 2010

18/9/2010 4-G FESTIVAL 2010

Κάτι καλό παιζει στις 18/9 στο γκαζι, το μεγαλύτερο Eλληνικό dance festival.Έχει κατι καλά trance ονόματα όπως astral projection και κάποιους dj που λογικά θα είναι γνωστοί. Απ'οτι κατάλαβα το γεγονός θα λάβει χώρα σε 2 μέρη, το ένα στον χώρο του VOX (οι dj) και το άλλο στο νυχτερινό κέντρο Ιερά οδός (τα γκρούπ). Εισιτήρια μπορείτε να βρείτε στα village και στο ticketservices.gr στην τιμή των 25 ευρώ.
Προτείνω εάν κάποιος θέλει να πάει, να προτιμήσει τα γκρούπ, οι djηδες δν μου γεμίζουν το μάτι, και έχω την εντύπωση πως θα υπάρχει και αρκετός γυναικείος πληθυσμός, οπότε θα ναι καλά.

Ελληνικά φεστιβάλ - διοργανώσεις


Με αφορμή το χθεσινό 1ο ελληνικό φεστιβάλ που απαρτιζόταν αποκλειστικά από ελληνικά heavy metal συγκροτήματα, γράφω αυτό το άρθρο θέλοντας να εκφράσω κάποιες απόψεις μου.
Καταρχήν, να επικροτήσω τη συγκεκριμένη προσπάθεια ( και άλλες αντίστοιχες που μπορεί να έχουν γίνει ή θα γίνουν). Συμβάλλει στην προώθηση νέων συγκροτημάτων και είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να δει κάποιος ελληνικά συγκροτήματα , που δυστυχώς λόγω καθεστώτος δεν χαίρουν της κατάλληλης προβολής και διαφήμισης, ασχέτως προτίμησης.
Επίσης, το εισιτηριάκι των 20 € είναι μια τιμή ιδιαίτερα καλή , αν λάβουμε υπόψη το πλήθος των μπαντών που παίζουν. Κάπου εδώ είναι και η πρώτη μου ένσταση.
12 μπάντες την ίδια μέρα, στην ίδια σκηνή θεωρώ ότι δεν χωράνε. Με το πρόγραμμα να ξεκινάει στις 18.30 όπως ήταν η ανακοίνωση, ακόμα κι αν οι πρώτες 10 μπάντες έπαιζαν μισή ώρα μαζί με την αλλαγή , οι 2 τελευταίοι θα βγουν κατά τις 11:30 στην καλύτερη, οπότε το πρόγραμμα θα τελείωνε στις 3 τα ξημερώματα. Άκρως κουραστικό νομίζω ακόμα και για τον πιο πωρωμένο…

01 September 2010

26 August 2010

21 August 2010

COLDWORLD - Melancholie 2


Δεν έχω πολλά κι εδώ να γράψω, είναι ένα άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 2008, είναι ντροπή για το ανθρώπινο είδος , θα έλεγα, η σύνθεση τέτοιας μουσικής, παρα ταύτα γαμάει και οι λάτρεις αυτού του είδους (black+ambient=σαπίλα) ίσως να το γουστάρουν πολύ.Ένα μικρό δείγμα εδω.

08 August 2010

BORIS & IAN ASTBURY - BXI


Πλησιάζει η ώρα, 'o καιροc γαρ εγγύc' που λέει κι ο συνάδελφος (σνιφ) Λιακό,  σε κάτι παραπάνω απο 24 ώρες ο αγαπημένος σας reviewer και γνωστός bon viveur Soul Auctioneer θα αράζει σε μια παραλία με μια παγωμένη Coca Cola Light κι ενα μουλιασμένο τσιγάρο προσπαθόντας - μάταια - να αποκτήσει λίγο χρώμα, μπάς και σταματήσει να φωσφορίζει τα βράδια.

Φεύγω για διακοπές και φυσικά δε θα μπορούσα να αφήσω ξεκρέμαστους αυτές τις έρημες ψυχές, τους κολασμένους κυριολεκτικά αναγνώστες που τους εγκατέλειψε η μοίρα Αύγουστο μήνα μπροστά σ' ένα πισί να κάνουν refresh το soundholikz περιμένοντας κάνα καινούριο πόστ. Απ' ότι φαίνεται το υπόλοιπο crew έχει κατεβάσει ρολά οπότε θα φάτε εμένα στη μούρη θέλετε - δε θέλετε. Λάικ με χέρια και πόδια!

Onwards with the review, then.

Πάντα συμπαθούσα τους Γιαπωνέζους. 

Πως γίνεται να μη λατρέψεις εναν λαό ο οποίος είναι υπεύθυνος για την δημιουργία του 90% των πιο fucked up videos στο πλανήτη; Εναν λαό που έχει απ' τη μία κατασκευάσει δημόσια ουρητήρια με όρθιες τουαλέτες στο σχήμα νεαρών anime κοριτσιών και που έχει απ' την άλλη πρόβλημα με την εικόνα του αντρικού πέους (αναφέρομαι στα πιξελιασμένα γεννητικά όργανα στις γιαπωνέζικες τσόντες). Έναν λαό που την βρίσκει με τσοντοdvd στο οποίο μια ντυμένη παρουσιάστρια λέει κανονικά τις ειδήσεις ενώ τυπάδες με πιξελιασμένους πούτσους την εκσπερματώνουν απο δεξιά κι αριστερά. Έναν λαό που έχει μακράν τους πιο αστείους εκφωνητές μηχανοκίνητου αθλητισμού παγκοσμίως. 

Ιαπωνία ρε πούστη μου... Και τι δεν έχει! 

Off the top of my head: Samurai, σεπούκου, wire-fu, gadgets, Lost In Translation, engrish, Mechas, Urojikidoji και λοιπά tentacle porn, the Guinea Pig series, Ghost in the Shell, Gojira, Akira Kurosawa...

Και φυσικά, μπαντάρες.

06 August 2010

Soundholikz proudly presents: MAVROU's new video



FORNAX CHEMICA - Chemical Furnace

Οι Fornax Chemica είναι από την Νέα Ζηλανδία και ειδικεύονται στο instrumental. Κάνει μπάμ ότι η αγαπημένη τους μπάντα είναι οι TOOL. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι διάλεξαν την Sylvia Massy ("Opiate", "Undertow") για να σμιλέψει τον ήχο τους στο "Chemical Furnace". Τα Post / Progressive μοτίβα που ακολουθούν, συμβαδίζουν (εκτός με αυτά των Tool) με αυτά των Pelican και Russian Circles. Δεν στέκονται όμως μονάχα εκεί. Πειραματίζονται τόσο, όσο χρειάζεται για να δώσουν το δικό τους χρώμα και σχήμα στις συνθέσεις, καταφέρνοντας έτσι να παρουσιάσουν μια διαφορετική Prog / Post φόρμουλα. 
Δεν χρειάζεται να τους αναλύσω περισσότερο. Αφήνω την μουσική τους να μιλήσει από μόνη της.

Βαθμολογία: 8/10

05 August 2010

DIE! DIE! DIE!-Form

Η λέξη DIE συνήθως σημαίνει θάνατος,συνήθως.Υπάρχει και ένα χωριό στη Γαλλία που λέγεται Die (Drôme), δεν ξέρω αν κανείς σας το γνωρίζει, παράγει ένα πολύ γνωστό λευκό, σαμπανιζέ κρασί, το Clairette de Die, η γεύση του είναι ελαφριά, με αλδεϋικό άρωμα, σχετικά ισσοροπημένο, δηλαδή οι ταννίνες συνυπάρχουν αρμονικά με τα οξέα και την αλκοόλη.Μετά από τρία- τέσσερα ποτηράκια ζαλίζει τόσο άσχημα που δεν το πιστεύεις ούτε εσύ ο ίδιος.Συγκριτικά με το Gewurztraminer, που είναι από τα πιο φημισμένα κρασία της Βορείου Γαλλίας και θεωρείται spicy, στρογγυλό σε γεύση, και για όσους δεν γνωρίζουν την ορολογία, είναι εκείνο που δεν βρίσκει κανένα γευστικό εμπόδιο που θα παρεμπόδιζε την κατάποσή του.Θα μπορούσα να μιλάω για κρασιά ώρες και να λέω πως ένα περίπου λεπτό είναι ο μέσος χρόνος που χρειάζεται ένας γεσιγνώστης οίνου, όπως εγώ, για να μελετήσει , να δωθεί, και να αναγνωρίσει τελικά τον τύπο του κρασιού που γεύεται. Ένα πολύ καλό κρασί μπορεί να ισσοδυναμεί με μια απόλαυση, όχι όμως τυπική.Αυτή η δουλειά είναι η δουλειά που θα ήθελα να κάνω, όταν μεγαλώσω, στην χώρα που αναφέρω.Τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με τον δίσκο που καλούμαι να αναγνωρίσω και να δωθώ; Μετά από δοκιμή δεκαπέντε διαφορετικών τύπων κρασιού μου φαίνεται μεγαλείο, μια μπάντα που πάντα με έκανε να λυγίσω, όχι γιατί είναι κάτι το διαφορετικό, βασικά είναι, μια μπάντα που ξεπέρασε την διαμονή μου σε πολλές χώρες του κόσμου, μια μπάντα που συναναστράφηκε μαζί μου, μια μπάντα που έγδυσε πολλές νύχτες μου, μια μπάντα που την γουστάρω τόσο πολύ όσο το Clairette de Die , μετά από πολλαπλές ακροάσεις με στέλνει στο κρεββάτι μου με βαρύ κεφάλι...Άκρως καλοκαιρινό, όλο εκπλήξεις, ποστ-πανκίλα νεότατη και ένα καράβι να φύγουμε, όπως είμαστε.....Τι Chateau Margaux θα κατεβάσω, δεν λέγεται.... 

8/10

04 August 2010

ZOROASTER - Matador


Καταρχάς θέλω να ζητήσω ένα μεγάλο συγνώμη απ' τους αναγνώστες του μπλόγκ για τον μπλέ εφιάλτη που σίγουρα τσουρουφλίζει τα μάτια τους και το καλό τους γούστο τα τελευταία 24ωρα. Πραγματικά ελπίζω να πρόκειται για κάποιου είδους τεχνική ανωμαλία και όχι για συνειδητή επιλογή. Ας ελπίσουμε οτι θα διορθωθεί το συντομότερο δυνατόν - ποτέ άλλοτε δε μου χει λείψει τόσο πολύ η σκέτη μαυρίλα.

Θυμίζω το short story τρόμου του David Morell, 'Το πορτοκαλί για την αγωνία, το μπλέ για την τρέλα'. Just sayin'.

Μετά απ' το εξυπνακίστικο αυτό intro σχετικά με την ομορφιά και την αμεσοτήτα του μαύρου η εύκολη λύση θα ήταν να κάνω χελίσιο πέρασμα σε ανάλυση καινούριας κυκλοφορίας κάποιας σούπερ καταθλιπτικής black metal μπάντας. Αλλα επειδή τα βαριέμαι τα εύκολα κι επειδή έχει 250 βαθμούς έξω, πάμε να γουστάρουμε λιγάκι με τον καινούριο δίσκο των Zoroaster, ονόματι 'Matador'.

KINGSNAKE - Book Of Promises

Πριν δύο εβδομάδες είχαμε την τύχη να δούμε τους Clutch στην Αθήνα (επιτέλους). Δεν πιστεύω να διαφωνεί κανείς για το πόσο γαμάτο ήταν αυτό το live. Δεν μπορούσα να το φανταστώ καλύτερο, μέχρι που άκουσα (πριν λίγες μέρες) το ντεμπούτο άλμπουμ των KingSnake. Αμέσως σκέφτηκα πόσο πιο γαμάτο live θα ήταν αν είχαν και αυτούς μαζί τους, ως support band. Θα κόλλαγαν απίστευτα, μιας και έχουν σχεδόν το ίδιο στιλ.
Οι KingSnake συστήνονται σε όλους εμάς εκεί έξω μέσω του "Book Of Promises" - ένα άλμπουμ που θα μπορούσε άνετα να είχε κυκλοφορήσει και από τους Clutch. Όσο βαρύ και αν ακούγεται αυτό, θα καταλάβετε αμέσως πως το εννοώ όταν ακούσετε τον δίσκο. Μιλάμε για 8 απόλυτα κολληματικές συνθέσεις που θυμίζουν έντονα Clutch (δίχως όμως να τους αντιγράφουν με την κακή έννοια). Επίσης δεν λείπει το Blues στοιχείο, ούτε οι πρώιμο-Sabbathικές καταβολές. Οι Stoner riffάρες, σε συνδυασμό με την χροιά των φωνητικών, συναρμολογούν τον απόλυτο Southern Rock δίσκο της χρονιάς. Χωρίς να κάνουν κάτι τρελό, παίζοντας απλά καθαρόαιμο και αληθινό (όσο δεν πάει άλλο) Rock N' Roll, καταφέρνουν να κερδίσουν και τον πιο απαιτητικό ακροατή. Όσο για αυτούς που γουστάρουν Clutch, απλά θα τους λατρέψουν.
Όσοι λοιπόν σέβεστε τις μπύρες που καταναλώνετε, πρέπει να βάλετε αυτήν την δισκάρα στα ψηλά ράφια της δισκογραφία σας.

Βαθμολογία: 8,5/10

03 August 2010

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6/8/2010 ΣΤΟ ΑLLEY CAT λίγο μετά τις 22:00

-Κρίση? μα ποια κρίση? είναι λόγος αυτός να μην πάμε διακοπές? no way \m/
-Μamanis πίσω από τα dexx του alley cat ?...
Xαλαρά αράζουμε κάποιες μερούλες ακόμα... Έτσι για να ακούσουμε κανά ροκάκι, καλό ροκάκι..
... αν δεν γουστάρουμε τα χώνουμε...εννοειται στον dj... Αν και δεν παίζει να μην γουστάρουμε τις μουσικές επιλογές του καλύτερου dj της πόλης!!! Ποιες είναι αυτές?
Την παρασκευή η απάντηση σε όλες αυτές τις ερωτησεις...

ALLEY CAT
Κωνσταντινουπόλεως 50 , Γκάζι (δίπλα στις γραμμές του τρένου)