23 June 2011

Clutch, Lucky funeral live report @ Gagarin 205, 23/6/11

Μετά την ψιλοξενέρα που φάγαμε στο Sonisphere, το live των Clutch ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμουνα.
Ήταν εμφανές ότι θα τους ξαναβλέπαμε από την έκπληξη και την ικανοποίηση που είχε η μπάντα όταν μας τίμησε για πρώτη φορά πέρυσι και μεις τους είχαμε ανταποδώσει δεόντως με την υποδοχή μας. Δεν περίμεναν τέτοια ανταπόκριση και έσπευσαν να εμφανιστούν και φέτος, και όπως είπε και ο Fallon "κρίμα που δεν ερχόμασταν τα προηγούμενα 20 χρόνια, θα ερχόμαστε τα επόμενα 20".
Η μπάντα άνετα θα μπορούσε να λέγεται και "Riffs and Beers".Εϊναι μια από τις μεγάλες αποδείξεις ότι ορισμένες φορές το απλό κρύβει μέσα του ένα πραγματικό μεγαλείο. Με το που εμφανίστηκαν οι μπίρες στους ενισχυτές είμασταν έτοιμοι. Ο Fallon ξεκίνησε αμέσως και ο κόσμος, λες και είχε κουμπάκι χοροπήδαγε, τραγούδαγε και χειροκρότησε τη μπάντα για πάνω από μιάμιση ώρα. Μετρημένοι όλοι τους, χωρίς πολλά πολλά, ούτε ποζεριές ούτε καραγκιοζιλίκια ούτε τίποτα. Να σημειώσω ότι στις φάσεις του τζαμαρίσματος, ο Fallon αποσύρεται στην άκρη, πίνει τη μπιρίτσα του και αφήνει τα φώτα να πέσουν πάνω στους άλλους τρεις που παίζουν. Πάντως όλοι τους φαίνονται ιδιαίτερα σεμνοί, σχεδόν σαν να ντρέπονται!!!
Και τι παίζουν; Πραγματικά, μπορείς να κάθεσαι για ώρες και να τους ακούς να τζαμάρουν. Riff και ρυθμός.Ο κιθαρίστας Tim Sult στην ακρούλα του παίζει τα τρίηχα ριφάκια που είναι απλά ό,τι πιο κολληματικό υπάρχει. O Dan Maines με το μπάσο του δίνει το ρυθμό σε όλους...και πίνει περισσότερο απ'όλους. Όσο για αυτόν το drummer (Jean-Paul Gaster) τι να πω. Όπως και πέρσι, έδειξε ότι όταν έχεις το ρυθμό και το συναίσθημα μέσα σου, 3 τυμπανάκια είναι αρκετά.
Οι Clutch σε δευτερη εμφάνιση απέδωσαν ισάξια και σίγουρα τίμησαν στο έπακρο τον κόσμο που γέμισε και πάλι το Gagarin. Μόνη παρατήρηση: Πέρσι Ιούλιο, φέτος Ιούνιο, του χρόνου ας έρθουν Μάϊο να μην λιώνουμε στη ζέστη εκει μέσα.

Υ.Γ.: Για τους Lucky Funeral δεν έγραψα κάτι γιατί δεν τους πρόλαβα. Είναι πολύ καλοί πάντως και τα σπάνε.

22 June 2011

Sonisphere live report , Athens 18/6/2011

Καιρό είχα να γράψω κάτι , ας ασχοληθούμε με το Sonisphere, έστω και μερικές μέρες αργότερα.

Φτάσαμε γύρω στις 6 παρά, οπότε για όσους έπαιξαν μέχρι εκείνη την ώρα δεν έχω να πω κάτι εκτός του ότι θα ήθελα να δω τους Gojira. Ας ελπίσουμε να τους δούμε σε κανα κλειστό χώρο το χειμώνα.

Ξεκινάμε λοιπόν με Mastodon. Επιτέλους πολύ καλός ήχος, αλλά τα φωνητικά και πάλι χάνουν. Δυστυχώς η μπαντάρα αυτή αδικείται κατάφωρα στους ανοιχτούς χώρους. Θέλετε το ότι η μουσική τους θέλει ιδιαίτερη ακουστική ; Ότι δεν είναι headliners, οπότε εξ ορισμού δεν θα χαίρουν και του καλύτερου ήχου; Ότι τα ετσι κι αλλιώς ψιλοελαττωματικά φωνητικά τους χάνονται στο χώρο;


Η αλήθεια είναι μία. Πρέπει να παίξουν σε κλειστό χώρο. Τα παιδιά παίζουν παπάδες και παρόλα αυτά δεν χαίρουν ακόμη της εκτίμησης που τους αξίζει, Τουλάχιστον οι μέχρι τώρα εντυπώσεις του κόσμου και οι κριτικές που έχω δει για τις εμφανίσεις τους στην Ελλάδα αυτό δείχνουν.