29 September 2010

2/10/10: LORD13 / GENTLEMAN’S PISTOLS / ROUTES Live @ An Club

Πηγή: Δελτίο τύπου An Club*

*«Το πιο ανερχόμενο Αγγλικό συγκρότημα (από το Leeds) των ημερών μας - από την Rise Above Records - θα ανέβει στην σκηνή του AN club (Σολωμού 13-15, Εξάρχεια). Οι GENTLEMAN'S PISTOLS με τον hard 'n' heavy ήχο τους βγαλμένο από τα καλύτερα αποστάγματα των 70's και έναν ήδη δίσκο στο ενεργητικό τους ("Widow Maker") έρχονται για να θυμίσουν σε όλους μας πως είναι το αγνό και ξεσικωτικό R'n'R. Μόλις πρόσφατα στις τάξεις του συγκροτήματος εντάχθηκε και ο "πολύς" Bill Steer (ex-CARCASS, FIREBIRD), με τον οποίο γράφουν και τον δεύτερο δίσκο τους. Οι λάτρεις του vintage ήχου θα βρουν τους νέους τους ήρωες.
Την βραδιά αυτή οι δικοί μας LORD13 θα είναι οι headliners παρουσιάζοντάς μας για πρώτη φορά τον πολυαναμενώμενο επερχόμενο δίσκο τους.
Το συγκρότημα που θα ανοίξει την βραδιά θα είναι οι Χαλκιδαίοι ROUTES με τον μονολιθικό τους stoner metal ήχο. Επίσης θα μας παρουσιάσουν τον νέο δεύτερο δίσκο τους»*.

TIME: 21.30 - ENTRANCE: 16 EURO




Οι GENTLEMAN'S PISTOLS θα εμφανιστούν επίσης και στην Θεσσαλονίκη στις 1/10/10 @ Eightball Club.

Helmet – Seeing Eye Dog

Νέο δισκάκι και για τους Helmet. O Page Hamilton άλλαξε πάλι όλη τη μπάντα, και έβγαλε ένα δίσκο ακόμα για κάνει το κέφι του. Φυσικά οι υπόλοιποι είναι ολίγον τι διακοσμητικοί. Ο Hamilton κάνει τα πάντα. Μουσική , στίχοι, κιθάρες, φωνητικά και παραγωγή είναι όλα δικά του. 

Αποτέλεσμα: Ένα επιεικώς μέτριο album, απόρροια της μεγαλομανίας του Hamilton, που θέλει να τα κάνει όλα μόνος του, όπως θέλει και όταν θέλει χωρίς να ακούει ή να δέχεται τίποτα. Πως είναι ο βλάκας ο Corgan των Smashing Pumpkins; Κάτι αντίστοιχο σε πιο underground. Ουσιαστικά δεν πρόκειται πια για μπάντα, αλλά για one man show, το οποίο όμως δυστυχώς για τον ίδιο είναι βαρετό, επαναλαμβανόμενο και ανούσιο. Οι συνεχείς αλλαγές στην σύνθεσή τους (11 παρακαλώ) μόνο θετικά δεν μπορούν να επιδράσουν. Φαίνεται από την μέτρια απόδοση και τον μουντό ήχο. Συνθέσεις σαν το "And Your Bird Can Sing" πχ δεν αξίζουν στους Helmet.

Οι καλές εποχές του Meantime και του Betty είναι πια πολύ μακρινές.

27 September 2010

ANDROID EMPIRE - Old Bordello On The Hill Of Sold Souls

Οι Android Empire είναι μια Sludge Metal μπάντα από την Γερμανία η οποία έκανε μεγάλη αίσθηση στην underground σκηνή του Βερολίνου, το 2008, με το ομώνυμο Demo τους. Πρωτοξεκίνησαν ως μια πενταμελής μπάντα, συνδυάζοντας Sludge, Stoner, Metal και Doom με μεγάλη μαεστρία. Έτσι λοιπόν κλήθηκαν για να ανοίξουν live μπάντες όπως Kylesa και Baroness. Όταν αποχώρισε ο τραγουδιστής τους (ένα χρόνο μετά) και ενώ είχαν βγει στην γύρα προς εύρεση αντικαταστάτη, τους ζητήθηκε να ανοίξουν ένα show των Pelican. Μιας και είχαν μείνει δίχως τραγουδιστή δέχτηκαν να τους ανοίξουν παίζοντας instrumental όλα τα κομμάτια του Demo, αλλά και νέες συνθέσεις. Η ανταπόκριση του κοινού ήταν θετικότατη και έτσι αποφάσισαν να συνεχίσουν ως κουαρτέτο. 
Φέτος κυκλοφόρησαν (ως instrumental μπάντα πια) την πρώτη τους επίσημη δουλειά. Ένα ΕΡ με τον πρωτότυπο τίτλο "Old Bordello on the Hill of Sold Souls". Έχοντας αφήσει σε δεύτερη μοίρα τις Doom / Stoner φόρμουλες, εδώ τους βλέπουμε να προτιμούν περισσότερο τον συνδυασμό Sludge με Prog-Metal. Το αποτέλεσμα είναι γαμηστερό. Και τα 5 κομμάτια που απαρτίζουν το ΕΡ είναι κατασκευασμένα από μια ποικιλία καλοδουλεμένων riffs - συμπαγή, ρυθμικά, κοφτά, μελωδικά (με Metal attitude) και πάνω από όλα, με χαυλιόδοντες (βλέπε Mastodon). Η δομή των συνθέσεων, η ενορχήστρωση και η ποικιλία των (κολληματικών) riffs, κάνουν αυτό το ΕΡ επικίνδυνα εθιστικό. Και μιας και η διάρκειά του μόλις που ζυγώνει την μισή ώρα, οι απανωτές ακροάσεις επιβάλλονται δια ροπάλου.

Βαθμολογία: 8/10

26 September 2010

Tiesto live in Athens 2/10/2010

Πάνε οι καλές εποχές ανεπιστρεπτί, η κρίση άγγίξε και την γκρίκ μιούζικ τέηστ εμπάουτ λάιβ περφόρμανσες (GMTALP). Θυμάμαι τέτοια εποχή τα προηγούμενα έτη έσκαγαν όλες οι κάβες της αμερικής, beyonce, j-lo, rihana...τι να πρωτοπείς, τι να πρωτοδείς, πως να την ακούσεις...
Και τι έχουμε φέτος? το μλκ το γκέουλα τον τιέστο-πιεστο. Καλός είναι θα γούσταρα να πάω αλλά μόνο αυτό. Απέχει πολύ το γουστάρω από το θα το κάνω. Όσοι θέλετε λοιπόν να το κανετε μπορείτε στις 2 Οκτώβρη να πάτε στο κλειστό του tae-kwo-do στο Φάληρο και να τραγουδήσετε όλοι μαζί το love cums again!!!!

To κανονικό
Το Σάββατο 2 Οκτωβρίου, στο κλειστό γυμναστήριο Φαλήρου θα βρίσκεται ο DJ Tiesto , μαζί με τον DJ και συνιδρυτή του Global Dance Festival, Ecotek, τον Reckless και τον Junior Rush.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
doors open: 20:30
Reckless: 21:00 - 22:00
Ecotek: 22:00 - 24:00
Tiesto: 24:00 - 03:00
Junior Rush: 03:00 - 05:00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

ΑΡΕΝΑ: 25€ προπώληση & 35€ στην είσοδο
VIP: 45€ προπώληση & 55€ στην είσοδο

Προπώληση εισιτηρίων
Metropolis, Public, www.tickethour.com, και στο 210.81.08.228.
Have fun

24 September 2010

1/10/10 NAPALM DEATH Live @ An Club

Wino - Darsombra live @ AN Club, 12/10/2010


Αυτό μάλλον ενδιαφέρει αρκετούς. O Wino σε ακουστικό show, ενόψει και της κυκλοφορίας του νέου του δίσκου. Μαζί του οι πειραματικοί Darsombra. 
Όλο το δελτίο τύπου εδω.

21 September 2010

Flobots – Survival Story

Οι Flobots είναι από τα λίγα hip hop σχήματα που μου έχει κάνει εντύπωση. Κύριος λόγος γι'αυτό, ο πειραματισμός τους και η χρήση βιόλας και ηλεκτρικής κιθάρας ως συνοδεία στον πολιτικό τους στίχο. Ένα μείγμα απαλό, στρωτό και εύηχο.
Στο δεύτερο album τους ανεβάζουν το tempo και οι κιθάρες περνάν στο προσκήνιο, υποσκελίζοντας αναπόφευκτα το hip hop στοιχείο και τη βιόλα που μοιραία περνάει στο περιθώριο. RATM δεν μπορούν να γίνουν όλοι και οι Flobots μάλλον την πάτησαν.
Στην ουσία έβγαλαν κίτρινη κάρτα στον εαυτό τους, καίγοντας το καλύτερό τους χαρτί, την Mackenzie Roberts, με την γλυκιά φωνή και την αξιοπρόσεχτη ικανότητα  να στολίζει τα κομμάτια με την βιόλα της. Αυτό το γλυκύ, mellow, ύφος που είχαν στο πρώτο δίσκο ξεθωριάζει σε μερικά σημεία και ο up tempo ρυθμός τους σε πάρα πολλά σημεία είναι άτεχνος και κουράζει. Ίσως προσπαθούν να δείξουν ένα πιο σκληρό attitude. Τζάμπα μάγκες μάλλον… το πείραμα δεν είναι και ιδιαίτερα πετυχημένο. Παρόλα αυτά, από το μέσο και μετά που παίζουν στο ίδιο μοτίβο με τον προηγούμενο δίσκο όλα καλά, με τα Airplane Mode, Good Soldier και Superhero να είναι τα highlight του δίσκου. Στα υπόλοιπα ακούγονται κάπως άκομψοι και άγαρμποι (αν και όχι κακοί). Το συνολικό αποτέλεσμα είναι μεταξύ μέτριου και κάτι παραπάνω. Σίγουρα όμως μπορούν και καλύτερα. Πάντως, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε και μάλλον το δισκάκι μπαίνει σχετικά γρήγορα στη ράμπα για να απογειωθεί προς τη θέση του : Το ράφι!

20 September 2010

Mother Unit – Brain Massage


Οι Mother Unit είναι το solo project του κιθαρίστα και συνιδρυτή των 35007 (LOOSE) Bertus Fridael, πλαισιωμένου από κάποιους ακόμη μουσικούς. Ουσιαστικά πρόκειται για την συνέχεια των 35007. Ο δίσκος αποτελείται από 5 instrumental κομμάτια συνολικής διάρκειας 50 περίπου λεπτών. Μουσικά είναι ένας συνδυασμός ambient,electro με rock και δυνατά stoner riff. Η σύνθεσή τους είναι αρκετά καλή και η ισορροπία μεταξύ ήχων, η «μοιρασιά» electro και rock και η μετάβαση από τα ήπια ταξιδιάρικα ambient στα δυνατά ριφάκια γίνεται σε πολύ καλές αναλογίες. Από χαλάρωση σε εγρήγορση, από ταξίδι σε κοπάνημα και τούμπαλιν. Εξού και Brain-massage.

Πολύ καλό ντεμπούτο, easy listening και σίγουρα ξανακούγεται πολλές φορές.

17 September 2010

Stone Temple Pilots - Stone Temple Pilots

Καθότι πέρυσι οι επανενώσεις συγκροτημάτων έδωσαν και πήραν και μάλιστα με επιτυχία οι περισσότερες, λέει και ο Scott ευκαιρία είναι. Επανένωση λοιπόν των Stone Temple Pilots και κυκλοφορία δίσκου. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ο Weiland έχει καεί, γιαυτό δεν έκανε και κάτι αξιόλογο μετά την διάλυσή τους με αποκορύφωμα του ναδίρ του το περσινό προσωπικό του album (μουσική για παιδικό πάρτι στην καλύτερη).
Μουσικά λοιπόν οι STP παρέμειναν στο 1994. Και συνεχίζουν από κει. Καμία διάθεση για κάτι φρέσκο. Και αυτό είναι που κουράζει. Όταν έχεις χιλιοακούσει κάτι, το έχουν αναπαράγει άλλοι πόσοι και ξανάρχεσαι μετά από 10 χρόνια να το ξαναπαίξεις… μήπως σου τέλειωσαν τα φράγκα Scott και δεν έχεις να πληρώσεις τα ξίδια;
Το όλο σύνολο περιέχει κυρίως τυπικές βλαχο-hard rock συνθέσεις που ούτε συγκινούν, ούτε προδιαθέτουν να ξανακούσεις. Καλύτερο ίσως παράδειγμα το Hickory Dickonomy. Μαζί με αυτά και κάποια γλυκανάλατα college rock τραγουδάκια σαν το Cinnamon. Τουλάχιστον ο δίσκος δεν έχει σκαμπανεβάσματα . Μέτριος προς κακός από την αρχή ως το τέλος. Το χειρότερο απ΄όλα είναι ότι δεν πλησίασαν καν τις δισκάρες του παρελθόντος.

13 September 2010

Fun Lovin’ Criminals – Classic Fantastic

Καινούριο δισκάκι για τους FLC μετά από αρκετό διάστημα και μάλλον έπρεπε να το είχα πάρει χαμπάρι πριν μερικούς μήνες, καθώς το ύφος τους και η μουσική τους είναι ότι πρέπει για καλοκαιρινή παρέα.
Το Classic Fantastic είναι ένας μάλλον τυπικός δίσκος των FLC. Δεν ξεχωρίζει, ούτε αλλάζει μουσικούς προσανατολισμούς. Η γνωστή μίξη από rock, funk και jazz με το γνωστό κέφι της μπάντας, το οποίο ίσως να είναι και πιο συγκρατημένο από άλλες φορές. Ο δίσκος δεν είναι κακός, αλλά δεν είχαν και κάνα τρομερό οίστρο όταν το έγραφαν. Μοιρασμένες οι εντυπώσεις με καλά και ανεβαστικά κομμάτια όπως το ομώνυμο "Classic Fantastic", το "Mister Sun" και το "The Originals", τα οποία όμως πλαισιώνονται από άλλα που μάλλον βρίσκονται εκεί απλά για να γεμίσει ο δίσκος (πχ τα 2 τελευταία). Δεν είναι αυτό που θα το ακούς για χρόνια. Ακούγεται όμως πολύ ευχάριστα και άνετα.

ΑΝΑΤΗΕΜΑ - We're Here Because We're Here


Είχαμε πολλά χρόνια να ακούσουμε ολοκληρωμένη δουλειά από τους Anathema. Συγκεκριμένα από το 2003, με το εκπληκτικό "A Natural Disaster". Φέτος κατάφεραν να κυκλοφορήσουν το πολυαναμενόμενο "We're Here Because We're Here". Ο λόγος που άργησε τόσο πολύ ήταν θέμα δισκογραφικών. Bρήκαν όμως την άκρη και το κυκλοφορήσαν (επιτέλους) κάτω από την στέγη της Kscope, έχοντας μαζί τους στην μίξη τον Steven Wilson
Το ρεζουμέ: Ένας αξιοπρεπής mid tempo δίσκος, χρωματισμένος από το μαγικό χεράκι του Wilson, με πολλές καλές στιγμές, περισσότερο υποτονικός, full μελωδικός, full συναισθηματικός, full ατμοσφαιρικός, περισσότερο post από ότι prog, δίχως όμως να προσφέρει κάτι καινούργιο και ριζοσπαστικό. OK, μπορεί να θυμίζουν σε κάποια σημεία Porcupine Tree και Pink Floyd - ακόμα και Sigur Ros - αυτό όμως δεν είναι αρκετό για να ξεχωρίσουν συνθετικά από προηγούμενες δουλειές τους (αν και προσπαθούν να πειραματιστούν προς μια κάπως διαφορετική κατεύθυνση). Παρ'όλα αυτά χαίρει σεβασμού και αξίζει την προσοχή μας.
Οι ανατριχίλες είναι αναπόφευκτες!

Βαθμολογία: 7,5/10

09 September 2010

Dan Wilson - Breathless. Η επίσημη διασκευή από τους 440 σε παραγωγή της PLATANOS PRODUCTIONS

Μια καταπληκτική διασκευή από τους 440 στο γνωστό χιτάκι, σε μια υπερπαραγωγή από την PLATANOS PRODUCTIONS !!

08 September 2010

ARCADE FIRE - The Suburbs

Όποιος είναι από τον Καναδά και καταπιάνεται σοβαρά με την μουσική, είναι «καταδικασμένος» να γίνει μεγάλος και τρανός. Μέσα στην τεράστια λίστα με όλους αυτούς που τα κατάφεραν, βρίσκονται και οι Arcade Fire. Όταν πρωτοκυκλοφόρισε το ντεμπούτο τους "Funeral", δεν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία ότι το όνομά τους θα καρφωνόταν στον τοίχο του hall of fame. Η νέα τους κυκλοφορία "The Suburbs" - ένας πανέμορφος δίσκος από μια δημιουργικότατη καναδική μπάντα - ήρθε για να παρατείνει την παραμονή τους εκεί, για πολύ καιρό ακόμα.
Το "The Suburbs" φτιάχτηκε από υλικά που προσδίδουν διαχρονικότητα. Όλα αυτά τα στοιχεία που καθιέρωσαν τον μοναδικό ήχο των Arcade Fire, βρίσκονται διάσπαρτα μέσα στην μια ώρα και κάτι του δίσκου. Aν και δεν έχει πολύ μεγάλη σχέση με το αριστουργηματικό "Funeral", καταφέρνει να ενώσει την ατμόσφαιρα του πρώτου, με αυτήν του "Neon Bible", προσθέτοντας ταυτόχρονα μια φρέσκια και αναζωογονητική αύρα στις συνθέσεις. Αυτό μπορεί και να μην αρέσει σε κάποιους. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως δεν έχει καμία σημασία, για τον απλούστατο λόγο πως οι Arcade Fire είναι αντικειμενικά μεγάλοι μουσικοί - αποδεικνύοντάς το για ακόμα μια φορά με μεγάλη επιτυχία (το τελευταίο είναι υποκειμενικό). Κομμάτια σαν τα "The Suburbs", "Ready To Start", "Modern Man", "Empty Room", "City With No Children", "Half Light I & II", "Suburban War", "Month Of May" και "We Used To Wait" (τι κομματάρα), αποδεικνύουν περίτρανα το πόσο καλοί συνθέτες είναι οι Win και William Butler.

07 September 2010

18/9/2010 4-G FESTIVAL 2010

Κάτι καλό παιζει στις 18/9 στο γκαζι, το μεγαλύτερο Eλληνικό dance festival.Έχει κατι καλά trance ονόματα όπως astral projection και κάποιους dj που λογικά θα είναι γνωστοί. Απ'οτι κατάλαβα το γεγονός θα λάβει χώρα σε 2 μέρη, το ένα στον χώρο του VOX (οι dj) και το άλλο στο νυχτερινό κέντρο Ιερά οδός (τα γκρούπ). Εισιτήρια μπορείτε να βρείτε στα village και στο ticketservices.gr στην τιμή των 25 ευρώ.
Προτείνω εάν κάποιος θέλει να πάει, να προτιμήσει τα γκρούπ, οι djηδες δν μου γεμίζουν το μάτι, και έχω την εντύπωση πως θα υπάρχει και αρκετός γυναικείος πληθυσμός, οπότε θα ναι καλά.

Ελληνικά φεστιβάλ - διοργανώσεις


Με αφορμή το χθεσινό 1ο ελληνικό φεστιβάλ που απαρτιζόταν αποκλειστικά από ελληνικά heavy metal συγκροτήματα, γράφω αυτό το άρθρο θέλοντας να εκφράσω κάποιες απόψεις μου.
Καταρχήν, να επικροτήσω τη συγκεκριμένη προσπάθεια ( και άλλες αντίστοιχες που μπορεί να έχουν γίνει ή θα γίνουν). Συμβάλλει στην προώθηση νέων συγκροτημάτων και είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να δει κάποιος ελληνικά συγκροτήματα , που δυστυχώς λόγω καθεστώτος δεν χαίρουν της κατάλληλης προβολής και διαφήμισης, ασχέτως προτίμησης.
Επίσης, το εισιτηριάκι των 20 € είναι μια τιμή ιδιαίτερα καλή , αν λάβουμε υπόψη το πλήθος των μπαντών που παίζουν. Κάπου εδώ είναι και η πρώτη μου ένσταση.
12 μπάντες την ίδια μέρα, στην ίδια σκηνή θεωρώ ότι δεν χωράνε. Με το πρόγραμμα να ξεκινάει στις 18.30 όπως ήταν η ανακοίνωση, ακόμα κι αν οι πρώτες 10 μπάντες έπαιζαν μισή ώρα μαζί με την αλλαγή , οι 2 τελευταίοι θα βγουν κατά τις 11:30 στην καλύτερη, οπότε το πρόγραμμα θα τελείωνε στις 3 τα ξημερώματα. Άκρως κουραστικό νομίζω ακόμα και για τον πιο πωρωμένο…

01 September 2010