UNION OF SLEEP - Union Of Sleep

Οι Γερμανοί έχουν αποδείξει κατά καιρούς , με μπάντες όπως οι Omega Massif, ότι το κατέχουν το άθλημα του Sludge. Με μπάντες σαν τους Union Of Sleep αποδεικνύουν ότι μπορούν να χτυπήσουν ακόμα και πρωτάθλημα. Μέσα από το Ευρωπαϊκό underground ξεπετάγονται συνεχώς απίστευτα διαμαντάκια και οι Union είναι ένα από αυτά. Ένα διαμαντάκι που η λάμψη του συναγωνίζεται αυτές άλλων ομοϊδεατών τους που έχουν καταφέρει να βρίσκονται ήδη στην κορυφή του συγκεκριμένου μουσικού είδους. Αυτή η μπάντα σέβεται απόλυτα το τρίπτυχο Sludge / Doom / Stoner και πιστεύω ότι με αυτό εδώ το ντεμπούτο τους κατάφεραν να βρίσκονται μέσα στις σημαντικότερες Sludge κυκλοφορίες του 2009. Ένα ντεμπούτο που  κερδίζει άμεσα τον ακροατή του. Και πως να μην γίνει αυτό όταν ξεκινάει με το υπέρτατο doom-o-riff του "Dogs". Τα περιθώρια στενεύουν ακόμα πιο πολύ με κομματάρες (οι οποίες Church Of Misery-άζουν λιγάκι) όπως τα "All Purity", "Mount O", "Self Funeral", "P.N.H." και "Children Of The Earth".

Δοκιμάστε να πάρετε μια γεύση από την βρόμα τους. Δεν υπάρχει περίπτωση να απογοητευτείτε. Αντιθέτως, πιστεύω ότι θα υποκλιθείτε.

Βαθμολογία: 8/10

MONO Live 27/2/10 @ Μύγα Club

BEHEMOTH Live 10/3/10 @ An Club + 9/3/10 @ 8Ball

FEAR FACTORY @ Gagarin 12/3/2010

 

Τελικά υπάρχει Άγιος Βασίλης...

Sonisphere Festival Athens 24/6/10 @ Terra Vibe

 

http://gr.sonispherefestivals.com/

MASSIVE ATTACK - Heligoland

Η πρόσφατη κυκλοφορία του μέτριου EP "Splitting the Atom", των Massive Attack, θόλωσε το τοπίο κάνοντάς το να φαντάζει όχι και ότι πιο ιδανικό για το αναμενόμενο νέο τους άλμπουμ. Το "Heligoland" βρίσκεται πλέον σε όλα τα δισκοπωλεία, με όλες της εφημερίδες της Μεγάλης Βρετανίας να το έχουν πρωτοσέλιδο. Η γνώμη μου είναι ότι έγινε πολύ μεγάλος ντόρος για μια κυκλοφορία που στην τελική δεν είναι και κανένα αριστούργημα (τύπου "Mezzanine"). Παρόλα αυτά το "Heligoland" είναι καλύτερο του EP. Είναι αρκετά καλό θα έλεγα, αλλά μέχρι εκεί. Δεν ξέρω τι φταίει ακριβώς. Μάλλον το πρόβλημα πρέπει να βρίσκεται στην ποιότητα των συνθέσεων ως σύνολο. Κατά τα αλλά όλα πάνε μια χαρά. Σκοτεινοί, τριπάτοι, μελωδικοί και από συνεργασίες το κατά δύναμιν. Η παρέλαση των συμμετεχόντων στα φωνητικά ξεκινά με τους Tunde Adebimpe και Martina Topley-Bird, συνεχίζει με τον Horace Andy (κλασικά), για να κλείσει με τους Guy Garvey (Elbow), Hope Sandoval (Mazzy Star) και Damon Albarn (Blur / Gorillaz).

Αν και το άλμπουμ δεν εκπλήσσει, καταφέρνει να σταθεί όρθιο αφήνοντας ένα ακόμα δισκογραφικό "Massive Attack" στίγμα, λιγότερο έντονο αυτή τη φορά.

Βαθμολογία: 6,5/10

Dunajam 2010

 

Oι λέξεις περιττεύουν.......Let's get hippy

Let The Night Roar - Let The Night Roar

Είναι σχεδόν κανόνας θα έλεγα, πως όταν ακούς κάτι και σου κάνει εντύπωση με την πρώτη νότα θα είναι και καλό… τουλάχιστον για τα δικά σου γούστα. Κάπως έτσι συνέβη και με τους Let The Night Roar. Με το πρώτο άκουσμα κέρδισαν την αμέριστη προσήλωση των ώτων μου. Στα μισά του δίσκου είχα ήδη παραγγείλει μπλουζάκι. Στο τέλος ξαναπάτησα play. Τι άλλο χρειάζεσαι δηλαδή για να πεις ότι μια μπάντα τα σπάει;

Η μπάντα προέρχεται από την Atlanta (aka Mastodon town) και αποτελείται από 4 μέλη. Ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Jeff Juszkiewicz ήταν πρώην μέλος των Malevolent Creation και των Leviathan ( εμένα πάντως τα ονόματα αυτά δεν μου λένε τίποτα). Οι υπόλοιποι είναι οι Gregory Frank Knap - Guitar, Vocals , C.J. Ridings – Bass και Hunter Cook – Drums. Το ομώνυμο αυτό album είναι και το ντεμπούτο τους και έχει κυκλοφορήσει ήδη από το 2008. Μουσικά, είναι η μίξη stoner, doom και sludge με αναλογίες 15% -10%-75%. Όποιος ψάχνει για μια μπάντα με ήχο παρόμοιο με αυτόν των High On Fire, ή ακόμα και για τους διαδόχους τους, στο σημείο αυτό ολοκλήρωσε την αναζήτηση.

IAN BROWN LIVE IN ATHENS 27/02

Αυτήν την σκατόφατσα δεν την έχω δει ποτέ επί το έργο. Δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο, προφανώς δεν θα έχω κάτι καλύτερο να κάνω, άρα ίσως δεν πάω. Όπως οι περισσότεροι γνωρίζουν ο τύπος (γέρος;) είναι ο πρών φρόντμαν των adorable stone roses ( όχι άλλο love spreads) και ένας από τους master του χορευτικού indie. Άραγε(ς) θα μπορέσει να μας "πει" τίποτα? Να το δώσουμε το chance?Με free ticket σίγουρα , χωρίς αυτό, μόνο αν εξασφαλιστούν πληροφορίες για ένα fuzz γεμάτο από θηλυκές αιθέριες (που λέει ο λόγος) υπάρξεις...

BOLT THROWER Live 30/5/10 @ Gagarin + 29/5/10 @ Principal Club

Όσοι ενδιαφέρονται, καλό θα ήταν να προμηθευτούν εισιτήρια το συντομότερο δυνατόν. Αν και το live είναι τέλος Μαΐου, η προπώληση έχει ξεκινήσει από πολύ νωρίς με αποτέλεσμα να έχουν πουληθεί ήδη τα μισά (και βάλε) εισιτήρια.

*Σημείωση: Αυτό για το Gagarin (για το Principal - Θεσσαλονίκη - δεν ξέρω τι παίζει).

Corinne Bailey Rae - The Sea

H τριαντάχρονη πλέον Corinne Bailey Rae , κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ της "The Sea" μετά το άκρως επιτυχημένο ,ομότιτλο ντεπούτο της του 2006 , χάρη στο οποίο είχε προταθεί ως υποψήφια στα Grammy και Brit awards.

Το "The Sea" είναι ένα άλμπουμ βαθιά επηρεασμένο από το θάνατο του αντρός της ,ένας θάνατος o οποίος συνέβει συμπτωματικά , εξαιτίας υπερβολικής δόσης ενός μείγματος μεθαδόνης και αλκοόλ. Το "Are you Here" , αναφέρεται ακριβώς πάνω σε αυτό, με στίχους όπως "Are you here ,Are you here ,Are you here, cause my heart recalls that It all seems the same ,It all feels the same ,Pick me up" , χωρίς όμως να ακούγεται τόσο σπαρακτικό ,ερμηνευτικά και μουσικά, αλλά με ένα τρόπο , ανάλαφρο ,χαρμόσυνο , soul . To "I'd Do It All Again" κινείται ακριβώς στο ίδιο στυλ ,όπου η Corinne συνδιάζει της soul και pop καταβολές της , με τη μοναδική αιθέρια φωνή που τη χαρακτηρίζει.

VULTURUM - Vineta

Τελικά είναι "τρελοί" αυτοί οι Ιταλοί. Τα τελευταία χρόνια έχουν ανέβει πολύ μουσικά και συνεχίζουν να ανεβαίνουν ακάθεκτοι. Έχουμε λοιπόν ακόμα μια έκπληξη από Ιταλία και συγκεκριμένα από το Μιλάνο. Ονομάζονται Vulturum και ειδικεύονται στο Post Doom Sludge-core. Απαρτίζονται από τρία άτομα, εκ'των οποίων οι δύο είναι ντράμερ. Πίσω από τα φωνητικά και τα έγχορδα βρίσκεται ο Nicola Ferloni, ενώ πίσω από τα δύο ντραμς ο Alessio Leone και ο Luca "Yety" Battaglia. Το ντεμπούτο τους άλμπουμ "Vineta" είναι ένα από αυτά τα άλμπουμ που άφησαν υπογείως το στίγμα τους μέσα στο 2009. Αν το είχα πάρει χαμπάρι νωρίτερα θα το είχα συμπεριλάβει σίγουρα στην λίστα μου με τα Top 20 της χρονιάς που μόλις μας πέρασε.

BROKEN BELLS-BROKEN BELLS

Κάργα κοριτσίστικο,τελείως για να παίζεις με κούκλες,σχεδόν με καψούρεψε.Τι σχεδόν δηλαδή, το 'Vaporize' μετράει αισίως σαράντα plays στο pc του σπιτιού μου, συν καμιά εκατοσταριά στο mp3, συν καμιά εικοσαριά στο γραφείο , συν δύο που το άκουσα τώρα.Έχω κάνει πολύτιμες προσπάθειες ,τον τελευταίο χρόνο ,να μην πέφτω όλο και πιο βαθειά στη φλωριά αλλά αυτό δεν είναι φλώρικο,είναι κοριτσίστικο...Το εξώφυλλο απλά ταιριάζει όχι γάντι,γαντάρα,από αυτά τα μακριά βελούδινα που φοράνε αυτές οι αριστοκρατικές τύπισσες,αυτές που καπνίζουν αυτά τα μακριά τσιγάρα,φορώντας τα τέλεια μάξι φορέματα με τα μακριά σκισίματα από πίσω.Ξέφυγα και ο δίσκος καμία σχέση με αυτά που λέω.Τραγουδάει ο Mercer των Shins και συνεργάζεται άψογα με τον Danger Mouse.Δεν την βλέπατε την επιτυχία από χιλιόμετρα?Ο Danger Mouse από κοντά είναι περίεργη φιγούρα,ένα φεγγάρι,έμεινα με ανοιχτό το στόμα,απομονώνοντας αυτόν σε μια σκηνή με δώδεκα,δεκατέσσερα άτομα,δε θυμάμαι ακριβώς,εκείνος είχε μόνο τα μαλλιά και το ύφος,οι άλλοι την κίνηση,όλοι μεταξύ τους διαφορετικοί και τόσο μα τόσο ταιριαστοί.Ο Danger Mouse ξεχώριζε και ενώ ποτέ δεν είχε κερδίσει την εκτίμησή μου,πριν λίγες μέρες το κατάφερε.Έδωσε πίσω στην καψούρα μου το κοριτσάκι,το φόρεματάκι με τα φρου φρου,τις μπούκλες,τις τσιχλόφουσκες.Οι συγκεκριμένες indie-pop μελωδίες πέρα από γλυκές,κάποιες στιγμές μελαγχολικές,άλλες πάλι σπαραχτικές,και πολλές φορές φωτεινές .....ξέχασα τι ήθελα να πω.Έχασα κάπου το ένα μου γάντι.....'ανάψτε με κύριε,σταματήστε να κυττάζετε τον κώλο μου,το σκίσιμο δεν πρόκειται να ανέβει παραπάνω...'

8,3/10

Radio Moscow live @ An Club 13/02/2010

Radio Moscow [ΗΠΑ]
@ An Club (Σολωμού 13-15, Εξάρχεια
ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Opening acts:
DOWN ‘N’ OUT
1000MODS
| Doors open: 20:30 | Starts: 21:00 |

TICKETS:
Προπώληση/είσοδος : 20€
LIMITED DISCOUNT 15€ TICKETS @ http://radiomoscowath.eventbrite.com

Σημεία προπώλησης:
TICKETHOUSE (Πανεπιστημίου 42 -Εντός Στοάς),
RHYTHM RECORDS (Εμ. Μπενάκη 74, Εξάρχεια)

Ψυχεδελικές blues rock καταστάσεις το Σάββατο.Οι νοσταλγοί των 60's και οι λάτρεις της πενιάς δε θα έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν εκείνη τη μέρα.Οι Radio Moscow είναι οι προστατευόμενοι των Black Keys. και είναι μία ιδανική ευκαρία για το κοινό του classic rock να παρακολουθήσει ένα σύγχρονο  power trio που χειρίζεται το θέμα όπως έκαναν μια 50ετία πίσω ο Hendrix και  οι Cream.Ελπίζω απλώς να μην είναι πάλι τα ΚΑΠΗ εκεί.

Live Report: OM @ An Club 7/2/10

 

ΓΑΜΗΣΑΝ!!!

RUSSIAN CIRCLES live in Athens

Ένα post εξαιρετικά αφιερωμένο στον Ζακ για να βγάλει τα απωθυμένα του με 1826 comments!NAI,έρχονται στις 17/04,δυστυχώς....στο Rodeo.... Δε γράφω τίποτα άλλο για post metalλιές,είμαι και δουλειά!


*διάλεξα την πιο φλώρικη φώτο που βρήκα για να σκάσετε!!

Lo-Pan - Sasquanaut

«Κατέβασε Lo-Pan το Sasquanaut, πενιές αλλιώτικες , θα πάθεις» έλεγε το μήνυμα του φίλτατου Σωτήρη. Σαφές και δεν έχω και λόγο να τον αμφισβητήσω. Κάπου το είχε ξαναπάρει το μάτι μου , αλλά είχα ξεχάσει να το κατεβάσω. Τέλος πάντων…

Η τετραμελής μπάντα προέρχεται από το Columbus του Ohio και είναι γενικώς άγνωστη μεταξύ αγνώστων . Για αυτό μάλλον δεν ξέρω ότι έχουν κι άλλο δίσκο πριν από το Sasquanaut. Πρόκειται για κλασική περίπτωση συγκροτήματος που σου ξεφεύγει. Γενικά μπορούμε να τους κατατάξουμε στη μεγάλη οικογένεια του stoner, αν και προσθέτουν αρκετά rock ή grunge στοιχεία, οπότε δεν μπορω να τους πω και καθαρόαιμους.

10/2/10 AVANT-HARD @ Alley Cat

Την Τετάρτη 10/02/10, δύο "soundholikz" (me & nu) θα ενώσουν τις δυνάμεις τους πίσω από τα decks του Alley Cat για να επαναλάβουν ένα ακόμα Avant-Hard Party, έχοντας σκοπό να ταρακουνήσουν το μαγαζί με ήχους από Alternative Rock, Metal, Stoner, Grunge & more.

Bottoms Up!

Info: 
Alley Cat, Κωνσταντινουπόλεως 50, Γκάζι. Τηλ: 210 3454406

Live Report: SAINT(Fucking)VITUS @ An Club 2/2/10

Μόλις γύρισα σπίτι από το live των Saint Vitus. Γάμησέ τα! Το καλύτερο live του 2010 έως τώρα (δύσκολα θα ξεπεραστεί). Λοιπόν, να τα πω γρήγορα γιατί παίζει πρωινό ξύπνημα και με καλούν τα παπλώματα. 1^ον Οι Universe 217 γάμησαν, όπως πάντα. 2^ον Καθώς πήγαινα να τσεκάρω τα t-shirts είδα τον Wino να παρακολουθεί τους Universe 217 κάτω στο κοινό. Δεν το συζητάω, χαιρετηθήκαμε αμέσως και το χέρι με το οποίο του έκανα χειραψία θα κάνω να το πλύνω κανά μήνα (και βγάλε). 3^ον Οι Vitus γάμησαν και έδειραν κυριολεκτικά!!! Απέδειξαν ότι μετά από τόσα χρόνια είναι ακόμα οι νονοί του Doom-Stoner... μα τι λέω;... οι πατέρες... ,μαλακίες,... Οι Θεοί!!! 4^ον Στο τέλος ανέβηκαν στην σκηνή οι Violet Vortex και έπαιξαν μαζί με τον Wino ένα medley από Obsessed και Pentagram. Χαμός! Αυτό το live απλά δεν υπήρξε. Όσοι το χάσατε, καλά να πάθετε. 5^ον Καληνύχτα!

The Mad Trist - Pay The Piper

Aυτός ο δίσκος είναι για "φλωροσκληροπυρηνικούς ίντιμεταλάδες".Αν χρειάζεται να κατατάσεται ο καθένας σε κάποια ακροαματική κατηγορία τότε μπορώ να πω με σιγουριά ότι αυτό το άλμπουμ θα ευχαριστήσει και τις δύο περιπτώσεις.Είσαι "φλώρος" και χαίρεσαι που είσαι "φλώρος", γουστάρεις να σε κράζουν οι μακρυμάλληδες φίλοι σου για τις μουσικές επιλογές σου..?ε τότε ευκαιρία να τους το παίξεις καμπόσος και να απελευθερώσεις την πιο heavy πλευρά σου.Από την άλλη πάλι είσαι άγριο "μέταλλο", περπατάς και λυγίζουν οι λαμαρίνες..?Ακουμπάς κάποιον και ματώνει...?Ε τότε ευκαιρία και για εσένα να δείξεις την πιο ευαίσθητη και καλαίσθητη προσωπικότητα σου.Η Soundholikz blogshoping σου προσφέρει αυτό το δίσκο με μόλις 500g "κλαψομουνισμού" ή δυο κιλά "σκλεράδας" αναλόγως το τύπο σου.Έχει δημιουργηθεί μετά από πολυετή μελέτη πάνω σε μουσικά κομπλεξικά πειραματόζωα και είναι εγκεκριμένο από το διεθνή οργανισμό κατά της μαλάκινσης που έχει ως έδρα το Μaastricht.

Live Report: MY DYING BRIDE @ Gagarin 31/1/10...(+ POEM @ Koo Koo)

Το Gagarin ντύθηκε χθες στα μαύρα. Και όταν λέω μαύρα εννοώ πίσσα, κατράμι. Υπεύθυνοι για αυτό, οι My Dying Bride. Οι Βρετανοί Death/Doom Metallers από το Yorkshire,  μας προσέφεραν ένα φοβερό live μέσα σε ένα κατάμεστο Gagarin. Απλά γαμήσανε. Από πού να ξεκινήσω και που να τελειώσω; Από τα κολασμένα τους riffs, τον κιθαριστικό θρήνο, το σπαρακτικό βιολί, τα σκασίματα του μπάσου (ωραίο τυπάκι η μπασίστρια) και της μπότας, την φωνή του Aaron; … Ανατριχίλα! Και όλα αυτά κάτω από έναν άψογο ήχο (πράγμα σπάνιο για το Gagarin). Είχαν και την επέτειο των 20 χρόνων τους, έπαιξαν και αρκετά παλιά (ακόμα και από το πρώτο τους demo), αλλά θα μπορούσαν να είχαν και καλύτερο set-list (κατά την γνώμη μου). Μια χαρά ήταν, δεν λέω, περίμενα όμως να ακούσω κάποια highlights τους τα οποία δεν έπαιξαν εντέλει. Δεν γίνεται όμως σε μιάμιση ώρα να παίξεις τα πάντα. Το θέμα είναι ότι η απόδοσή τους άγγιξε την τελειότητα και απέδειξαν πόσο άψογοι επαγγελματίες είναι.