RAKES-Klang

Φτιαξοδιαθεσάρικη είναι η ατμόσφαιρα στους τέσσερις τοίχους του δωματίου μου όσο παίζουν οι Rakes τις καρααγγλικές μελωδίες του Klang . Ευτυχώς δεν θυμίζει και πολλά αυτό το album από το γλυκανάλατο 'Ten New Messages' , του ακριβώς προηγούμενού τους δίσκου (2007) . Ενώ οι Rakes είχαν μια καλή αρχή το 2005 με το 'Capture/Release ' , κάνανε μια αρκετά μεγάλη κατάχρηση μουσικής μπυροποσίας έχοντας ως αποτέλεσμα την μπάκα που απέκτησαν δύο χρόνια πριν . Τώρα αποκτάνε ξανά στυλ , και μπορούμε να κουνάμε τα κορμιά μας και εμείς σε αυτούς τους ήχους . Όχι πως πρόκειται για κάτι τρελλά ιδιαίτερο αλλά σκεφτόμουν πως σε μια μάζωξη με μπύρες , διάθεση και ήλιο (που δε μου αρέσει κιόλας) θα διασκέδαζα . Ο δίσκος ξεκινάει αρκετα δυναμικά με το 'You're In It', αυτό το κομμάτι ευθύνεται που άκουσα όλο το album . O Alan Donohoe ξεφωνίζει '...Im So Horny!!!!!!!' , ' sometimes you can’t smell the shit till you’re in it ...' σε κάνει να θες να κουνηθείς αμέσως από την καρέκλα και να βάλεις κανένα ποτάκι ή ακόμα καλύτερα να το πιείς έξω . Έχουν χτίσει ένα πιο επιθετικό χαρακτήρα φέτος οι Rakes . Οι τίτλοι των κομματιών σε κάνουν να χαμογελάς επίσης . ' The Lonelyness Of The Outdoor Smoker' , 'Bitching In The Kitchen' , The Light Of Your Mac' . Πολλά από τα κομμάτια τους περιέχουν σεξουαλικά υπονοούμενα , τι καλύτερο για κυρίως θέμα μιας μελωδίας χαρούμενης που σε κάνει να διασκεδάζεις ????. Το track που βγήκε ως singlάκι είναι το '1989' , αρκετά χαζοχαρούμενο όμως παραμένει χρωματιστό όπως και η συνολική ατμόσφαιρα του δίσκου . Οι Rakes σκληρύνανε όχι μόνο στα φωνητικά , που σε ορισμένα σημεία θυμίζουν λιγάκι Strokes , σε άλλα σημεία απλά ένα μεθυσμένο Άγγλο , αλλά και στις κιθάρες . Είναι πιο heavy με μπασογραμμές που προσδίδουν έναν πιο post- punk αέρα μέσα σε όλη την indie - rock καταιγίδα . Ναι , δεν είναι καθόλου ψόφιοι , είναι γεμάτοι ενέργεια . Διάβαζα κάπου πως ο Donohoe δήλωσε πως η Αγγλική σκηνή είναι ένας λάκκος από σκατά , ήθελε να γράψουν κάτι διαφορετικό , κάτι ουσιαστικό , όχι ακόμα ένα ανέπνευστο δισκάκι και αυτός είναι και ο λόγος που το album ηχογραφήθηκε στο Βερολίνο . Το αγαπημένο μου κομμάτι βρίσκεται στο τέλος . Μιλάω για το 'Final Hill' που το θεωρώ και το πιο σοβαρό του δίσκου . Το εναρκτήριο riffάκι είναι γοητευτικότατο αν και έχω την εντύπωση πως κάτι μου θυμίζει , αλλά δεν το έχω εντοπίσει ακόμα . Αν θα μπορούσα να παρομοιάσω τους Rakes του 2009 με κάποιες άλλες μπάντες θα ήτανε Bloc Party , Libertines και Μaximo Park μαζί . Βγείτε έξω παιδιά κάνει ωραιές μέρες τώρα τελευταία ο Δίας , και ρίξτε το έξω με μουσικές που δεν χρειάζεται απαραίτητα να τις σκεφτόμαστε παραπάνω .....

6.2/10