20 October 2009

NIGHTRAGE - Wearing a Martyr's Crown

Αν και ο νυν πρωθυπουργός μας ευαγγελίζεται το σουηδικό μοντέλο διακυβέρνησης, ένας άλλος Έλληνας, ο Μάριος Ηλιόπουλος, ήδη από τις αρχές τις καινούργιας χιλιετίας είχε εφαρμόσει στο προσωπικό του όραμα, τους Nightrage, το Ελλάς/Σουηδία συμμαχία.
Έτσι το 2003 παρουσίασαν στην metal κοινότητα ένα δυναμίτη μελωδικού death metal, που ονόμασαν "Sweet Vengeance". Μια κατά την γνώμη μου, κορυφαία στιγμή του ευρωπαικού death metal. Το ντεμπούτο album ακολουθεί το 2005 ένας πιο brutal δίσκος το "Descent Into Chaos" και το 2007 ένα album με αρκετά metalcore στοιχεία, πιο πειραματικό σε σχέση με τα δύο πρώτα.
Καλοκαίρι 2009, τέταρτη κυκλοφορία και μετά τα πρώτα ακούσματα είναι προφανές ότι ο σουηδικός ήχος επανέρχεται στο προσκήνιο. Μετά από πολλαπλή ακρόαση του εναρκτήριου "Shed The Blood", καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι το πρώτο τραγούδι ενός album μιας και με το καλημέρα σου κάνει limit up στην διάθεση/ψυχολογία. "Collision Of Fate" με χαρακτηριστικά σολαρίσματα και με απρόβλεπτο τελείωμα από ακουστικές κιθάρες που θυμίζουν flamenco!! Συνέχεια με "A Grim Struggle" όπου τόννοι από heavy riffs σε καταπλακώνουν. Φοβερό break στην μέση του τραγουδιού πάλι από ακουστικές κιθάρες. Τρομερή σύνθεση το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, όπου ρυθμός και φωνητικά εναλλάσονται σε γρήγορο/αργό, καθαρά/brutal αντίστοιχα. Τα επόμενα δύο (Among Wolves,Abandon) δεν με χάλασαν αλλά δεν βρήκα κάτι ιδιαίτερο για να με ανεβάσουν. Αντίθετα πιο ολοκληρωμένες συνθέσεις τα "Futile Tears", "Mocking Modesty" με πολύ καλές κιθαριστικές μελωδίες. Αν και το εξώφυλλο απεικονίζει με τον καλύτερο τρόπο τον τίτλο του album, το "Wounded Angels" είναι αυτό που το ντύνει μουσικά, αφού δημιουργεί μια σκοτεινή ατμόσφαιρα και μια ενορχήστρωση που σκοπεύει κατευθείαν στα άδυτα της ψυχής. Οι ταχύτητες ανεβαίνουν επικίνδυνα και όλα τα καλούδια της σουηδικής "μαγειρικής" έχουν ανακατευτεί με επιτυχία στο "Failure Of All Human Emotions". Τα εύσημα στον πιτσιρικά drummer Jo Nunez. Κλείσιμο του album με το instrumental "Sting of Remorse" και μια δόση μελαγχολίας. Ο λόγος απλός, μιάς και η guest εμφάνιση του Gus G μου θύμισε το αρχικό line up της μπάντας, όπου μαζί με τον Tomas Lindberg (ex.At The Gates) θα αποτελούσαν αν μη τι άλλο ένα group υψηλών προδιαγραφών. Τα σχέδια της μοίρας όμως δεν αλλάζουν για κανέναν γι' αυτό πολλοί μουσικοί ήλθαν, είδαν και απήλθαν. Η τωρινή σύνθεση δείχνει δεμένη και εφόσον διατηρηθεί, εκτιμώ ότι θα δημιουργήσει σπουδαία πράγματα στο μέλλον. Έως τότε, ένα γεμάτο 7...

2 comments:

Mr.Bin said... Oct 20, 2009, 7:11:00 PM

Κάπου εκεί τα βλέπω κι εγώ Libero τα πράγματα.Πάντως βάζοντάς τα στη σειρά,εξακολουθώ να γέρνω "κεντροαριστερά"..Ήτοι τα δύο πρώτα,τα οποία ακόμα δεν έχουν φτάσει.Ειδικά το ντεμπούτο,το θεωρώ αξεπέραστο.

Unknown said... Oct 22, 2009, 2:40:00 PM

Πολύ προβλέψιμο δυστυχώς. Έχει τις καλές του στιγμές αλλά νομίζω πως επαναλαμβάνεται :(

Post a Comment