U2 - No Line Οn The Horizon

Καταρχήν πρέπει να πω ότι ντρέπομαι που τόσο εγώ, αλλά και οι υπόλοιποι που γράφουν εδώ δεν έχουμε καν ασχοληθεί με το νέο πόνημα αυτής της υπερμπάντας, των ειδώλων, των ινδαλμάτων γενιών και γενιών, των εμπνευστών του σύμπαντος, των προτεργατών του rock όπως το ξέρουμε σήμερα...
YEAH, YEAH, YEAH, YEAH!!!
Έτσι λοιπόν, με μεγάλη τιμή σας παρουσιάζω αποκλειστικά την υποκλοπή που έκανα σε μια συνομιλία που είχαν τα παιδιά ένα βροχερό βράδυ στο Belfast, όταν ξεκλέβοντας λίγο χρόνο ανάμεσα στις αγαθοεργίες, τις συναντήσεις με ηγέτες και κάθε είδους ΜΚΟ, ο γραφικότατος πλέον Bono, μάζεψε και τα υπόλοιπα γεροντοπαλίκαρα για ένα pint και τους είπε:
" Παιδιά, τα λεφτά τελειώνουν( ΕΛΕΟΣ!!!), ας βγάλουμε ένα δίσκο".
"Μέσα", λέει ο The Edge, "κάπου εδώ έχω τις νότες απο τους προηγούμενους δίσκους, μην κουραζόμαστε κιόλας. Πόσα κομμάτια να βάλω;".
"Βάλε μια δεκάδα να είναι και στρογγυλό", πετάγεται με βαρύνουσα φωνή ο Larry.
"Όπα ρε, εγώ δεν μετράω;Μου 'χει περισσέψει και ένα απο το 1995, θυμάστε ρε, τότε που γράφαμε ακόμα και κανα τραγούδι της προκοπής, πετάγεται ο Adam Clayton με φωνή αγανάκτησης για τον παραγκωνισμό του. Τελικά κατέληξαν...
"11 άσματα, ξεπερνάμε και τα 50 λεπτά, υπέροχα, το βγάλαμε το μεροκάματο" λέει κάνοντας μερικούς πρόχειρους υπολογισμους στο souverάκι της Guinness του ο Bono με την ολόχρυση πένα που του είχε χαρίσει ο Kofi Annan.
"Ρε μαλάκες, πρέπει να κάνουμε σοβαρή δουλειά όμως, μην μας πάρουν χαμπάρι, να ακούγεται καλό, σαν καινούριο", πετάγεται σοφά ως γεροντότερος ο Adam.
"Brian Eno, εγγύηση, θα το πουλήσει για καινοτομία αυτός, οτι ανανεωνόμαστε και τέτοια , έχει και καλό marketing, κάνει παπάδες σου λέω, θα πουλήσουμε τρελά", πετάγεται χτυπώντας το άδειο pint στο τραπέζι ο The Edge.
"Τί έγινε ρε παιδιά, έχασα τίποτα" λέει ο Larry που μόλις έχει γυρίσει ακουμπώντας τις μπίρες στο τραπέζι.
"Τίποτα αγόρι μου, άραξε εσύ, πιες τη μπίρα σου και η τύχη σου δουλέυει", τον καθυσηχάζει ο αρχηγός Bono. "Cheeeeeer mates"
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε το No Line Οn The Horizon και ότι άλλο κι αν σας πουν είναι ψέμα. Ο Bono και η παρεα του μετά από σχεδόν 5 χρόνια επιστρέφουν με έναν εκπληκτικά βαρετό και ανούσιο δίσκο. Οι 3 και κάτι δεκαετίες μουσικής παρουσίας τους ,έχουν αφήσει έντονα τα σημάδια τους πάνω στα 50χρονα κορμιά τους. Βάλτε το cd παιξει λοιπόν. Τα yeah yeah τα έκοψε ο Bono και επιδίδεται μόνο σε κάποιους λαρυγγισμούς και μερικές αγαπησιάρικες κραυγούλες. Η μουσική υπόκρουση δεν ήταν τίποτα για τον κύριο Brian Eno, ο οποίος ομολογουμένως συνέθεσε πολύ ωραία τα samples απο πρόβες και παλιότερες κυκλοφορίες της μπάντας. Η παραγωγή άψογη. Μοναδική αναλαμπή του δίσκου το "Breathe" ( όντως πολύ καλό).
Κατα τ 'άλλα, ΗΜΑΡΤΟΝ πλεόν με όλους τους κριτικούς που ό,τι κι αν κυκλοφορήσουν μπάντες τέτοιου βεληνεκούς αμέσως σπεύδουν να γράψουν επαίνους.
Ο δίσκος αξίζει μόνο για το νανούρησμα του μωρού. Προσοχή όμως, μην σας πάρει και σας ο ύπνος.
ΖΖΖΖΖΖΖΖΖ....ΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ.....ΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ
Καληνύχτα

Βαθμολογία: 1/10