SUNSET RUBDOWN - Dragonslayer

Τρέχω να μυρίσω τα λουλούδια που μου έφερες .Είναι μαργαρίτες που μου αρέσουνε . Πάντα γνώριζες τι αγαπούσα περισσότερο και τι έκανε τα μάτια μου να βγάζουν σπίθες από λαιμαργία , είμαι κάποια που ζητάει πολλά και τα θέλει όλα δικά της . Μόνο που με εσένα όλα είναι διαφορετικά . Το φεγγάρι το βλέπω ασημένιο γιατί μου το δείχνεις εσύ . 'Silver Moons' γιατί με εσένα όλα πολλαπλασιάζονται , όλα μου τα προσφέρεις σε αφθονία . Και καμιά φορά το ξέρω , φέρομαι ηλίθια , φταίει η ανθρώπινη φύση βλέπεις .' Έχεις μια ηλίθια καρδιά’ μου έλεγες αρκετά συχνά και εγώ σκεφτόμουν πως εσύ έχεις μια τεράστια , πιστή προσηλωμένη καρδιά , υπάκουη σε εμένα που πάντα με κατανοεί , με ακολουθείς πάντα , με προσέχεις , είσαι δίπλα μου σε κάθε μου βήμα , με κάθε τρόπο . Λείπεις εδώ και μέρες , αρκετές μέρες , αμέτρητες ώρες και σήμερα έβαλα να ακούσω τον δίσκο που άφησες πίσω όταν έφυγες . Σκέφτηκα πόσο περίεργο όνομα έχουν οι Sunset Rubdown , χάζεψα για λίγο το εξώφυλλο και μου φάνηκε περίεργο και αυτό . Όμως έχει το χρώμα του ουρανού και αυτό με έκανε να χαμογελάσω , πρόσεξα και τα πούπουλα που αντικαθιστούσαν τα γράμματα και ένιωσα αυτή την ελαφρότητα που νιώθει το κορμί μου στα δικά σου χέρια , ειδικά όταν ψιθυρίζεις το όνομα μου στο αυτί μου , Anna , Anna…. Anna! Όταν ξεκινήσανε οι μελωδίες του Dragonslayer το δωμάτιο πλημμύρισε από εσένα , έψαξα τη δισκοθήκη σου και είδα πως είχες και το ‘Random Spirit Lover’ και μετά θυμήθηκα που μου μίλαγες για αυτόν το δίσκο. Πολλές φορές στην αρχή δεν σε πρόσεχα , δεν πρόσεχα ποτέ αυτά που έλεγες , ήθελα άλλα πράγματα από εσένα . ‘Οχι γιατί δεν μου φαινόσουν ενδιαφέρων , απλά σε ήθελα πολύ . Προτιμούσα όμως να σε κυττάω σα χαζή και να παρατηρώ τις κινήσεις σου . Σε ήθελα τόσο πολύ που ήθελα να σε νιώθω , όλες μου οι αισθήσεις είχαν γίνει δουλάκια της αφής και της όσφρησης . Κόλλησα πολλές φορές στο repeat to ‘Black Swan’…'My heart is King , the King of Hearts'…Στο στομάχι μου μπήκανε ολόκληρα πουλιά . Κλισέ έκφραση και περιγραφή για τον έρωτα είναι πως έχεις πεταλούδες στο στομάχι . Εγώ ποτέ δεν ένιωθα μαζί σου τόσο λίγα , εγώ μέσα μου είχα τόσα πολλά πουλιά που δεν άνοιγα το στόμα μου από τρόμο μήπως βγει κανένα και προδώσει το πόσο αιχμάλωτή σου είχα γίνει . Άνοιξα το παράθυρο να μπει λίγος ήλιος και μαζί του μπήκε και το ‘You Go On Ahead (Trumpet Trumpet II)’ .Προσπάθησα να σε πάρω τηλέφωνο όμως ένιωσα αδύναμη να σε ακούσω και έτσι έκλεισα την γραμμή , περιορίστηκα για ακόμη μια φορά στο να σε έχω απλά μέσα μου και να προσπαθήσω να με πάρει ο ύπνος με την δική σου σκέψη , περνώντας οι μέρες , οι μήνες , τα λεπτά τα δευτερόλεπτα …. Θέλω να με συγχωρέσεις που είμαι τόσο φλύαρη όμως με ξέρεις όταν ενθουσιάζομαι , μιλάω πολύ . Μάλλον με εσένα είναι ελάχιστες ως και σπάνιες οι στιγμές που γίνομαι φλύαρη , αυτός ο δίσκος με έκανε όμως έτσι . Γιατί έχει τον δικό σου ήχο , φταίει και ο σχεδόν δεκάλεπτος επίλογος του ‘Dragon’s Lair’ , τα υπέροχα φωνητικά που με κάνουν να κλείνω τα μάτια μου συνεχώς ... 'I see your face when I close my eyes , I see the muscles in your legs from the way you always rise ….. ………'. Η τελευταία σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό είναι πως δε σε ξέρω καθόλου . Πως γίνεται αυτή σου η όψη να μπορεί να αγαπήσει ένα τόσο ευαίσθητο album ? Μόνο μια γυναίκα θα μπορούσε να το κάνει , μια γυναίκα όχι σαν εμένα ....

8.9/10