Chameleons Vox-Live Report @ Kyttaro 13/12/09

Manchester αρχές των 80's γεννιέται μία μπάντα σταθμός στο post-punk.Δεν έτυχε ποτέ μεγάλης αναγνώρισης αλλά σίγουρα επηρέασε ότι ακούμε σήμερα.Οι Chameleons δεν πρωταγωνίστησαν ποτέ στο μουσικό στερέωμα όπως άλλα συγκροτήματα της εποχής τους αλλά αρκεί μία ακρόαση για να σου μείνουν αξέχαστοι και να ανατρέξεις στους τίτλους των τραγουδιών που μόλις άκουσες από την παλιά φθαρμένη κασσέτα.Κάπως έτσι και εγώ τους γνώρισα, από μία κασσέτα με επιλογές και μία από αυτές ήταν και το Soul In Isolation.Στη συναυλία πήγα μόνος γιατί ήξερα ότι θα ήταν καλύτερα έτσι, ήθελα να ζήσω τη μοναξιά μέσα από αυτούς τους στίχους "In total isolation.Surrounded by fears.Too many clowns ,too many tears.Isolation Surrounded by crowds.In another world,head in the clouds!I'm alive in here, i scream!But you still can't hear.I'm alive, turn on the light....."Γιατί η μοναξιά είναι τόσο υποτιμημένη σαν συναίσθημα;Ούτως η άλλως μόνοι μας γεννιόμαστε και μόνοι μας πεθαίνουμε.Όχι δε θα πέσω στην παγίδα ενός gothic post.Η συναυλία ήταν ιδανική, ιδανικός αριθμός προσέλευσης, ιδανική παρέα(εγώ και ο εαυτός μου), ιδανική σκηνική παρουσία και ιδανικό setlist.Αν και έφτασα τελευταίος στο κύτταρο δεν άργησα να μπω στο κλίμα, μόλις που έβγαιναν οι Chameleons και ο τραγουδιστής Mark Burgess καλωσόριζε τον κόσμο ζητώντας συγνώμη για τη τιμή του εισητηρίου και εκφράζοντας τις ευχαριστίες του στο αθηναικό κοινό για τη προσέλευση του.Ο Mark Burgess αποτελεί μεγάλη φυσιογνωμία, δε σου θυμίζει με τίποτα τραγουδιστή συγκροτήματος, θα έλεγα περισσότερο μοιάζει με θεατράνθρωπο που βγαίνει στη σκηνή να απαγγείλει κάποιο σεξπιρικό διήγημα...

Απόλυτα θεατρικός, άλλoτε μελαγχολικός, άλλoτε ευαίσθητος και πάντα δυναμικός σίγουρα κατάφερε να με συγκινίσει και για μία ώρα και κάτι να με κάνει τα τηλεμεταφερθώ σε μία διαφορετική διάσταση, εκεί όπου όλα είναι υπνωτικά και πάλι μοναχικά.Η απελπισία της φωνής και οι νοσταλγικοί στίχοι του με φόντο τις ατμοσφαιρικές μελωδίες σε κάνουν να κλείσεις τα ματάκια σου και να κλειστείς ακόμα περισσότερο στον εαυτό σου όπως έκανε μια πανκοπαρέα εκέι στα δεξιά της σκηνής.Πως αλλιώς θα μπορούσες να ζήσεις μια τέτοια στιγμή;Aπόλυτα μόνος μέχρι όλα να σωπάσουν και να γυρίσει αυτό που περίμενες για να επαναφέρει στη ζωή σου τη χαρά και την ευτυχία που τόσο σου έλειψε...Aπό τα highlights της βραδιάς ήταν η μεταφορά του Burgess στο κοινό για να τραγουδήσει και να χορέψει μαζί του κάτι που είχα ξαναδεί μόνο σε ένα live των Fleshtones και φυσικά η ερμηνεία μερικών στίχων από το "Love Will Tear Us Apart" των Joy Division στο τέλος της συναυλίας.Όσο αφορά το setlist δεν έμεινε κανείς παραπονεμένος καθώς από τα κλασσικά άλμπουμ τους Script Οf Τhe Βridge, What Does Anything Mean? Basically και Strange Times είχαν κάτι να δώσουν στο κοινό και στις ψυχές του.

SETLIST 
-Swamp Thing
-A Person Isn't Safe Anywhere These Days
-Thursday's Child
-Rule Brittania!
-Soul In Isolation
-Nostalgia
-Tears
-On The Beach
-Perfume Garden
-Second Skin
-In Shreds 
- Don’t Fall Splitting Ιn Τwo