FREEDOM HAWK-Freedom Hawk

Έγλυφα μόνος μου τις(ήδη)ανοιγμένες μου πληγές όταν ήρθαν στ’αυτιά μου τα πρώτα δείγματα του ντεμπούτου “Sunlight” των συγκεκριμένων κυρίων πέρσι..Ούτε κι εγώ ο ίδιος το πίστευα στην αρχή. Έμοιαζαν σαν η πιο ονειρική stonerrock μελωδία που μπορούσε να ηχήσει στ’αυτιά μου..Οι άνθρωποι με το απόλυτο momentum..Οι “Μen of the need”! Μετά από τόσες απογοητεύσεις από ηχηρά(και μη)ονόματα,μετά από όλα αυτά που άκουγα,διάβαζα,βίωνα και έβλεπα να έρχονται από την ευρύτερη stoner-rock κοινότητα,ήρθε το κουαρτέτο από την Virginia να στρώσει καινούρια άσφαλτο στον δρόμο μου..να μου ανοίξει ορίζοντες..να επισκευάσει τη μίζα μου..να βάλω μπρος να φύγω..να γυρίσω εκεί που πάντα ανήκα..(Καύσιμα είχα πάντα πολλά,ένα trigger απλά περίμενα διάολε!!).

Σέβονται και τιμούν όλους τους μεγάλους δασκάλους των 70’s,συν όλη την μεγάλη κοινότητα των 90’s..Ο αυτοχαρακτηρισμός τους βέβαια ως η East Coast απάντηση στους Fu Manchu μπορεί να ερμηνευθεί κατά το δοκούν..Από άλλους ως μια μικρή προβοκάτσια(..),από άλλους πάλι ως κάτι (τουλάχιστον)άξιο ακρόασης και ενδελεχούς έρευνας.Εγώ πάλι όμως γουστάρω αυτές τις τρελές μανούρες ,όταν οι «έχοντες το όνομα» τηρούν σιγήν ιχθύος,ενώ αυτοί εδώ οι φίλοι μας ρίχνουν τον δεύτερο όλμο(με δεύτερο album)μέσα σε δύο χρόνια..Και οποίας ισχύος παρακαλώ ..Το ότι οι «άλλοι» βγήκαν από το καβούκι τους φτιάχνοντας και πάλι έναν μέτριο δίσκο,λέει πολλά..Και αν το ντεμπούτο των Freedom Hawk φάνταζε σαν όαση μέσα στη γενικότερη stoner ανομβρία,μην περιμένετε κάτι περισσότερο από το ομώνυμο δεύτερο album τους..Οι τύποι δεν έχουν boogie van.Ποτέ δεν είχαν..Και μάλλον δεν θα αποκτήσουν ποτέ. Αντίθετα έχουν μια 8κύλινδρη Corvette.Μεταχειρισμένη μεν(λόγω χρημάτων..),αλλά κούκλα,κόκκινη επτάστερη.. Σέβονται απεριόριστα βέβαια το boogie,το τιμούν,αλλά το προσπερνούν με χαρακτηριστική άνεση,μη στρέφοντας το τιμόνι πουθενά, στο East-to-West Coast ταξίδι τους έχοντας βάλει την overdrive 6^η στο κιβώτιο της Corvette(από το προηγούμενο album κιόλας),και δεν βλέπουν καμία όαση μπροστά τους ..Βλέπουν μόνο έρημο,πηγαίνοντας straight από τον πιο ευθύ δρόμο, χωρίς ανούσιες ανηφόρες-κατηφόρες .Δεν σταματούν πουθενά.Ούτε για καύσιμα.On the road replenishment αν χρειαστεί!Αλλά δεν το χρειάζονται άλλωστε..

Έχοντας πραγματοποιήσει με απόλυτη επιτυχία το East-to-West/Coast-to-Coast ταξίδι τους,βρίσκονται στο δρόμο της επιστροφής.Από τον ίδιο δρόμο.Σε μια μεγάλη ευθεία της Arizona βλέπουν το boogie van ακινητοποιημένο καταμεσής του δρόμου(θα θυμάστε βέβαια..).Σταματούν να βοηθήσουν.Οι Καλιφορνέζοι θαμπωμένοι από το φανταχτερό κόκκινο της κουκλάρας Corvette,προσποιούνται τους ατάραχους μέσα από τα φουτουριστικά γυαλιά ηλίου που φορούν, αγνοώντας τα νοήματα των φίλων μας,με την μύτη του Scott Hill να εξέχει επιδεικτικά και προκλητικά…Η φανταχτερή κόκκινη Corvette πατάει γκάζι και εξαφανίζεται σαν τυφώνας στο τέλος της μεγάλης ευθείας αφήνοντας το boogie van στο έλεος του Scott Hill..Μέχρι να (το)ξαναπεράσουν φυσικά.Την επόμενη φορά..Ίσως και από πάνω..

Βαθμολογία:Η έρημός τους,η όασή μου...