PEACHES - I Feel Cream

Fatherfucker Merrill Beth Nisker strikes again!!! Η γνωστή σε όλους Peaches ανοίγει το βρωμόστομά της ξανά , μετά από τρία χρόνια , και τα λέει ακριβώς όπως τα σκέφτεται. Μόνο που αυτή τη φορά τα λέει καλύτερα από κάθε άλλη στιγμή της καριέρας της . Αναφέρομαι στον δίσκο συνολικά γιατί μεμονωμένα υπάρχουν tracks τα οποία είναι αξεπέραστα όπως το κλασσικότατο 'Fuck The Pain Away' του 2000 . Εντάξει την Peaches την ξέρουμε . Είναι πρόστυχη , επιθετική , μιλάει μόνο βρώμικα και όλα αυτά εγώ δεν τα αλλάζω με τίποτα . Αν δηλώνετε και εσείς fans τότε θα σας τρέξουν τα σάλια από το πρώτο κιόλας κομμάτι . Επιτέλους μετά το 'Teaches of Peaches' η Peaches κάνει το come back με ένα album , όχι δυναμίτη αλλά με σημεία εκρηκτικά που σε κάνουν να χοροπηδάς στους electroclash ρυθμούς που με τόση δεξιοτεχνία χειρίζεται η εν λόγω κυρία . Μάλλον μόνο για κυρία δεν πρόκειται , και αν την ανακαλύψετε τώρα θα το καταλάβετε με την παρθενική σας ακρόαση αφού στο 'Serpentine' , το πρώτο κομμάτι του Ι Feel Cream , η λέξη fuck ακούγεται 800 φορές . Εντυπωσιακά ωραία αρχή για να σε ανεβάσει και πως άλλωστε να μην γίνει κάτι τέτοιο όταν έχουμε να κάνουμε με συνεργασίες των Soulwax , Digitalism και παραγωγή James Ford !!! Περνώντας στο επόμενο track ο ενθουσιασμός είναι ακόμα μεγαλύτερος αφού το 'Talk To Me' είναι αναμφισβήτητα η κομματάρα του δίσκου . Άκρως επιθετικό και τόσο γυναικείο που θα ζήλευε ακόμα και η Madonnara (μπαίνει και καρδούλα δίπλα στο track) . Το τρίτο κατά σειρά κομμάτι 'Lose You ', που η Peaches αφήνει στη μπάντα τις φωνές και τις αγριάδες είναι αρκετά μελωδικό χωρίς να ξεφεύγει από την electro φύση του album . Αρκετά όμορφο κομμάτι , μου φέρνει στο μυαλό Royksopp και ίσως και να έχω και δίκιο , μοιάζει αρκετά με την φιλοσοφία του τελευταίου δίσκου των Royksopp . To ομώνυμο κομμάτι 'I Feel Cream' αφήνει την ίδια αίσθηση με το 'Lose You' μόνο που είναι πιο δυναμικό και με περισσότερη ένταση , κομμάτι το οποίο επίσης ξεχωρίζεις από την πρώτη στιγμή . Ο δίσκος περιέχει και κάποια tracks που δεν τους δίνεις δεύτερη ευκαιρία . Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το 'Billionare' που είναι yo man attitude και δεν βρίσκεται κάπου ανάμεσα στις μουσικές μου προτιμήσεις . Θέλω να φαντάζομαι πως δεν είναι ούτε στις δικές σας μιας και η Peaches είναι η Peaches και δεν μας κάνει αυτό το ύφος για Peaches . Αν δεν κατανοήσατε αυτό που μόλις διαβάσατε δεν πειράζει , η μουσική δεν διαβάζεται άλλωστε , αγοράστε το album , ταιριάζει τέλεια με το καλοκαίρι που έρχεται αν και δεν είναι δίσκος να καείς για να προτείνω και αντηλιακό ......

7/10