Έχουν περάσει 11 χρόνια από την πρώτη δισκογραφική δουλειά των Cold. Μετά από αυτό το εξαίρετο, μηδενιστικό Alternative / Post-Grunge ντεμπούτο τους, η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη με αποτέλεσμα την διάλυσή τους το 2006. Τα νέα της επανασύνδεσης και της επερχόμενης δισκογραφικής τους προσπάθειας, ήρθαν νωρίς μέσα στο 2009. Και ενώ το νέο τους άλμπουμ είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο, εμφανίζεται ο front-man τους Scooter Ward με ένα solo project κάτω από την επωνυμία The Killer And The Star. Το ομότιτλο άλμπουμ του έρχεται μερικούς μήνες πριν την νέα κυκλοφορία των Cold. Αν και ήμουν αρκετά επιφυλακτικός για αυτήν του την κίνηση, με εξέπληξε ευχαρίστα όταν έφτασε στα αυτιά μου. Κατάφερε να διαχωρίσει τους μεν από τους δε αποφεύγοντας να ακούγονται το ίδιο. Τα φωνητικά του, μαζί με το πιάνο του, είναι αυτά που οδηγούν το όλο αποτέλεσμα στην τελική του μορφή. Το Α και το Ω όλων των συνθέσεων. 10 πολύ όμορφες, ευχάριστα μελαγχολικές, αλλά και σκοτεινές (χωρίς όμως να πιάνουν τον πάτο των Cold) συνθέσεις, που είναι αδύνατον να μην σου χαραχτούν στην μνήμη, σιγοτραγουδώντας τα ρεφρέν όποτε νιώθεις την ανάγκη για απομόνωση.
Με την υπογραφή του Ross Robinson στην παραγωγή, το "The Killer and the Star" μπορεί να θεωρηθεί ως ο προπομπός του πέμπτου δίσκου των Cold (αν και δεν πιστεύω ότι θα έχουν και πολλά κοινά μεταξύ τους - αλλά ποτέ δεν ξέρεις). Μια "μηχανή" παραγωγής ποικίλων συναισθημάτων που επηρεάζουν τον ακροατή ανάλογα με την διάθεσή του. Ένα άλμπουμ για lovers, sinners & opium eaters.
Βαθμολογία: 7,5/10
2 comments:
Πολύ καλό δισκάκι!Και μένα με εξέπληξε!Από Cold προτιμώ όμως τα "13 ways to bleed on stage" και "Year Of The Spider" παρά το πρώτο τους.
Προτιμώ το πρώτο τους λόγο αυθεντικότητας του ήχου τους. Στα μετέπειτα άλμπουμ ακούγονται σαν τους Staind.
Post a Comment