Δεν περίμενα με τίποτα να ακούσω τέτοια δισκάρα με χώρα προέλευσης την Ιαπωνία. Οι Church of Misery είναι μια Stoner / Doom / Sludge μπάντα από το Τόκιο και κλείνουν το μάτι στην Δύση με ένα νέο άλμπουμ που «σπέρνει» (στιχουργικά αναφέρεται σε διάφορους διάσημους serial killers). Ένας «γάμος» μεταξύ Down, Clutch, Black Sabbath, Electric Wizard και High On Fire. Το χαρμάνι έδεσε και άρχισαν τα όργανα να παίζουν…Πρώτη ακρόαση και έχω μείνει με το στόμα ανοικτό (σαν χάνος) και παθαίνω την πρώτη παράκρουση. Δεύτερη ακρόαση και έχω ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Τρίτη ακρόαση και με πιάνει μια έντονη επιθυμία να πιω μπίρα (Με το τέλος της τρίτης ακροάσεως κάνω ένα 15λεπτο break για να πεταχτώ μέχρι την δέλτα της γειτονιάς να πάρω μπίρες). Τέταρτη ακρόαση και αρχίζω να βλέπω αστεράκια από το head-banging σε συνδυασμό με την μπιροποσία. Πέμπτη ακρόαση και εκεί που έχω αρχίσει να δίνω air-guitar show παθαίνω την δεύτερη παράκρουση. Ξαφνικά το δωμάτιο γεμίζει άμμο και ξεφυτρώνουν κάκτοι από παντού. Τα ράφια και η βιβλιοθήκη γεμίζουν με νεκροκεφαλές. Καταρράκτης κρύας μπίρας ξεχύνεται από την μονάδα του air-condition. Αρχίζουν να βγαίνουν κόκκινοι καπνοί από τα καλοριφέρ. Ανοίγει από μόνη της η TV και δείχνει εξωγήινες, σχιστομάτες, καλλονές με διχαλωτές γλώσσες και κέρατα, να οργιάζουν μέσα σε φλόγες. Τότε είναι που πατάω το stop και όλα χάθηκαν.
Προσοχή λοιπόν με τις δόσεις. Θέλει λίγες και με μέτρο γιατί έχει πολύ δυνατές παρενέργειες.
Βαθμολογία: 8/10
Υ.Γ. Beware uncle Phil, here comes Yoshiaki Negishi
5 comments:
Παρανοικός δίσκος. Και γαμάτη επιλογή serial killers για το κάθε κομμάτι...
θειλα κριτικη.
που να ετρωγες και κανα πεγιοτ τι θα γραφες
respect απλα εχε διπλα σου καμια τυπισσα baywatch γιατι με τοση μπιρα θα πνιγεις
και παλι respect για το κειμενο
ζακ.
δεν ανεφερες ζακ αν σου αρεσει το γκρουπ.φανηκε ομως η αδυναμία σου στο μπεηγουοτς και στην γραφή. ιεράρχησέ τα κιόλας.
νιου.
μπραβο maman, ωραια κριτικη
μη φοβαστε για τον κειμενογραφο... επεσε μικρος στη μαρμιτα με τη μπυρα
Post a Comment