Νέο άλμπουμ και για τους Manic Street Preachers με τίτλο Journal For Plague Lovers . Οι Manics εδώ γράφουν ένα δίσκο ,θα έλεγε κανείς , φόρο τιμής ως προς τον απωλεσθέντα James Edwards . Και όντως έχοντας πάρει μέρος στίχων που είχε αφήσει πίσω του ο πρώην κιθαρίστας της μπάντας συνθέτουν έναν καρά εμπορικό δίσκο . Η παραγωγή κάνει μπαμ ως προς αυτό , θυμίζοντας κατά πολύ τα τελευταία άλμπουμ των Green Day , έστω και αν υπεύθυνος για τον ήχο της μπάντας είναι ο Steve Albini. Εμπορικό βέβαια δεν σημαίνει πάντα απαραίτητα και κακό. Η μπάντα εδώ λοιπόν γράφει μία σειρά τραγουδιών , τα οποία είναι σίγουρα πιο αιχμηρά από αυτά των τελευταίων δίσκων τους . Το “Peeled Apples” ανοίγει ιδανικά το άλμπουμ με ένα πολύ προσιτό “classic rock” ύφος , το “Jackie Hollins Existential Question Time” γίνεται αρκετά ενδιαφέρον μετά το ξέσπασμα , αρκετά καλό και το uptempo “Journal For Plague Lovers” από κει και πέρα όμως ,προσωπικά άρχισε να με πιάνει ένα τεράστιο χασμουρητό. Είναι πάντως σίγουρo ότι όσοι αρέσκονται στον συγκεκριμένο ήχο θα τιμήσουν το νέο άλμπουμ δεόντως ,καθώς είναι φτιαγμένο για να παίξει στα FM από το πρώτο κομμάτι ως το τελευταίο. Για τους υπόλοιπους:Score: 5.2/10
4 comments:
Και επιπλέον ένα ''προκλητικό'' εξώφυλλο που απαγορεύτηκε σε ορισμένα σούπερ μάρκετ στην Αγγλία...
Λοιπόν εδω διαφωνώ με το σκορ. Δε γινεται να παίρνει 7άρι το Πλασήμπο κοπυ-πέηστ/άρπα-κολα 'άλμπουμ' και 5,2 ο καλύτερος δίσκος των Μανικς απ το Δις Ιζ Μαη Τρούθ...
tl;dr: ειναι πολύ καλό
Εγώ πάντως προτιμώ το νέο των Placebo από αυτό το άλμπουμ . Ο ήχος του σαν σύνολο μου φαίνεται εντελώς τυποποιημένος. Ο καθένας βέβαια έχει τις απόψεις του και τα γούστα του πάντα.
Το 7 στους Placebo δεν το έβαλε ο Jelevel αλλά εγώ.
Ρισπέκτ και στους Μάνικ (αν και όντως μέτριο το νέο άλμπουμ).
Post a Comment