Πρώτη επίσκεψη στην Ελλάδα and Τhe Sonics went boom...!
Και χαμός και τρέξτε όσο προλαβαίνετε και sold out.Όχι τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε και εισητήρια υπήρχαν και για τους καθυστερημένους των βραδιών .Το μόνο σίγουρο, οι περισσότεροι rock n' rollers της Αθήνας και όχι μόνο ήταν εκεί για να τιμίσουν αυτούς που έδωσαν ταυτότητα στο garage.Ψαρά μαλλιά, λίγες ρυτίδες, ήπια κινητικότητα στο πάλκο, μπουκωμένες στριγγλιές όλα αναμενόμενα και συγχωρεμένα μετά από μία σαρανταετία.Άλλωστε αυτό που τους έκανε ακουστικούς(sonics) δεν ήταν η πολυπλοκότητα των τραγουδιών τους όυτε τα ωραία τους μούτρα, αυτό που τους έκανε ακουστικούς ήταν η τσίτα, η όρεξη για χορό και γέλιο, η απλότητα και η ενέργεια που προσέφερε αυτός ο ξεχωριστός ήχος που δημιουργούσαν με τα ξεφαντωτικά fuzz.Όταν μιλάμε για τους Sonics μιλάμε για το διαχρονικό και το μοντέρνο συγχρόνως, έιναι σαν να μιλάμε για ένα jukebpox μέσα σε ένα σύγχρονο σαλόνι και άμα φανταστούμε το πως επηρεάζει αυτό τον υπόλοιπο χώρο, τότε έτσι ακριβώς επηρέασαν και οι Sonics όλη τη σκηνή του Seattle.
12 και κάτι η ώρα και το τεράστιο μαύρο πανί του Gagarin πέφτει για τις αναγκαίες προετοιμασίες πριν να εμφανιστεί το μεγάλο όνομα της βραδιάς.Ανακατεύω λίγο τα μαλλιά, σηκώνω κάπως τα μανίκια, ανάβω ένα τσιγάρο, βρέχω τα χείλη μου με λίγη ζεστή μπύρα, η καρδια κανει τικ τουκ τικ τουκ και τότε σηκώνεται το πανί.Ότι περίμενα να δω τόσα χρόνια ήταν εκείαπέναντι μου και υπερυψωμένο.Η πεντάδα (Gerry Roslie, Andy Parypa, Larry Parypa, Rob Lind και Bob Bennett) φάνηκε ότι ακόμα το έχει και πέρα από τα μεγάλα hitakia τους παρουσιάσαν και ένα ακόμα νέο κομμάτι (Head On Backwards).Δυστυχώς ο κόσμος ήταν στιβαγμένος και ο χορός σχεδόν αδύνατος.Αν και ξεκίνησαν λίγο μουδιασμένοι οι 60ρηδες πλεόν Sonics αυτό δεν τους πτόησε και με ένα garage μπαράζ δεν δυσκολεύτηκαν να μας απογειώσουν και έτσι να δημιουργήσουν ενα live παρτάκυ υπό τους ήχους των Cinderella, Strychnine και Have Love Will Travel.
Μετά το καθιερωμένο encore (Louie Louie και Τhe Wich) άνοιξαν τα φώτα και οι παρευρισκόμενοι άρχισαν να αποχωρούν.Η απόφαση των Sonics να πέξουν άλλο ένα κομμάτι σαν δεύτερο και αποχαιρετιστήριο encore ήταν το clue της βραδιάς και πραγματικά τότε ήταν η στιγμή που το Gagarin πήρε φωτιά και για 2 λεπτά έζησε στιγμές αντίστοιχες των 60's party.
Την συναυλία φυσικά την άνοιξαν 2 ελληνικές μπάντες.Oι Yesterday's Thoughts μου άφησαν τα καλύτερες εντυπώσεις
με τον psychgarage ήχο τους και ευελπιστώ να τους ξαναδώ μαζί με τον Baby Woodrose στο Rodeo.Xωρίς να έχω άποψη για τους
The Jacks κλείνει αυτό το live review.
Δεν θα μπω στο τρυπάκι του setlist γιατί πολύ απλά χαζευω στα live και είμαι χαμμένος.Το μόνο poy ξέρω είναι ότι έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος από αυτό που είδα και άκουσα.
5 comments:
εμένα δε μου άρεσαν..Νταξ για την ιστορία και γαμώ αλλά μόνο για αυτο...Από εκεί και πέρα δε με ξεσήκωσαν , αλλά είναι και μπαρμπάδια ...Μια χαρά ,για την ηλικία τους καλά τα πήγανε.
re paidia, egw 3emesiasthka, alla htan gamw, otan ka8hsa kei eblepa ta proswpa tou kosmou, mono xamogelastes fatses yphrxan kai ayto htan pou gamouse
oi papoudes gamhsan kai edeiran
tremete subways kai loipoi gay dh8en pankhdes:P
ασχετο και καθυστερημένο, αλλά όι Βολιώτες (The Jacks) έπαιξαν πολύ καλά (εκτός του ότι διασκεύασαν Moldy Peaches)
Post a Comment