Red Hot Chili Peppers – I ‘m With You

Σίγουρα πολυαναμενόμενο το νέο άλμπουμ των Πέπερς και ειδικά με όλη την περιέργεια για το πώς θα είναι το συγκρότημα χωρίς τον Φρουσιάντε, τι δίσκο θα βγάλουν και τέτοια. Αφού άκουσα το δίσκο, η συζήτηση για μένα τελειώνει λέγοντας ότι αν κάποιος δεν το ήξερε ότι ο Φρουσιάντε έφυγε και άκουγε το δίσκο, πιθανότατα δεν θα το καταλάβαινε.

Το I 'm with you είναι η μουσική συνέχεια του By The Way και του Stadium Arcadium. Συνεχίζουν πάνω στο ίδιο στυλ. Πιασάρικα κομματάκια, μελωδία, λίγο φανκ και λίγο χαρούμενο χορευτικό ύφος να ανεβαίνουμε. Και το σημαντικότερο, δεν άλλαξε η μπάντα επειδή έφυγε ο κιθαρίστας, αλλά προσάρμοσαν τον νέο κιθαρίστα στο ύφος τους. Το οποίο έγινε και πετυχημένα και εύκολα, αφού ο Klinghofer είχε σχέσεις με το συγκρότημα συμμετέχοντας σε περασμένες περιοδείες τους, αλλά συμμετείχε και σε προσωπικές δουλειές του Frusciante.

Κυρίαρχο ρόλο κατέχει πλέον το μπάσο του Flea, ο οποίος δεν σταματάει να δίνει ρυθμό και αυτό το γνωστό groove, σήμα κατατεθέν των Peppers. Οι κιθάρες ακούγονται παντού. Και είναι σαν να έγραψε τη σύνθεση ο Frusciante και ο Klinghofer απλά να το εκτέλεσε. Ο Anthony Kiedis είναι σταθερή αξία, το μόνο που αλλάζει σε κάθε δίσκο είναι είναι η κώμη του.

Νομίζω ότι ο δίσκος είναι ακριβώς αυτό που περίμενα από τους Peppers ως συνέχεια της μουσικής που έχουν επιλέξει να παίζουν. Δεν είναι και ο υπερδίσκος, αλλά είναι σίγουρα αντάξιος του ονόματός τους και των προσδοκιών που μπορεί να έχει ένας φαν τους.

Υ.Γ.: Όχι, ούτε φέτος θα έρθουν στην Ελλάδα!

Fun Lovin’ Criminals – Classic Fantastic

Καινούριο δισκάκι για τους FLC μετά από αρκετό διάστημα και μάλλον έπρεπε να το είχα πάρει χαμπάρι πριν μερικούς μήνες, καθώς το ύφος τους και η μουσική τους είναι ότι πρέπει για καλοκαιρινή παρέα.

Το Classic Fantastic είναι ένας μάλλον τυπικός δίσκος των FLC. Δεν ξεχωρίζει, ούτε αλλάζει μουσικούς προσανατολισμούς. Η γνωστή μίξη από rock, funk και jazz με το γνωστό κέφι της μπάντας, το οποίο ίσως να είναι και πιο συγκρατημένο από άλλες φορές. Ο δίσκος δεν είναι κακός, αλλά δεν είχαν και κάνα τρομερό οίστρο όταν το έγραφαν. Μοιρασμένες οι εντυπώσεις με καλά και ανεβαστικά κομμάτια όπως το ομώνυμο "Classic Fantastic", το "Mister Sun" και το "The Originals", τα οποία όμως πλαισιώνονται από άλλα που μάλλον βρίσκονται εκεί απλά για να γεμίσει ο δίσκος (πχ τα 2 τελευταία). Δεν είναι αυτό που θα το ακούς για χρόνια. Ακούγεται όμως πολύ ευχάριστα και άνετα.

Street Sweper Social Club - Self Titled Album

Ντεμπούτο για το νέο project του πολυπράγμονα Tom Morello. Εδώ συνεργάζεται με τον rapper Boots Riley των The Coup. Ένα πρώτο δείγμα της δουλειάς τους πήραμε στο EP των NIN/JA με τους οποίους περιοδεύουν.
Κοινός παρανομαστής και των 2 ο πολιτικός ακτιβισμός και οι καυστικοί στίχοι. Ο Morello αναλαμβάνει πλήρως την παραγωγή, γράφει κιθάρα, μπάσο καi αφήνει τα φωνητικά στον Riley.
Από την πρώτη νότα είναι εμφανές ποιός κάνει κουμάντο, το ύφος της μπάντας είναι Rage Against The Machine σε πιο χαλαρούς και funky ρυθμούς. Ο Morello εδώ ομως δεν μπορώ να πώ ότι προσφέρει κάτι ή μας παρουσιάζει κάτι καινούριο. Μάλλον βαριότανε, έκανε 5 κλασικά samplάκια του κομμάτια και έφτιαξε τον δίσκο.
Στα φωνητικά ο Riley είναι κάτι παραπάνω από λίγος. Η αναπόφευκτη σύγκριση με τον Zack de La Rocha τον κάνει να φαντάζει σαν ένας χαβαλές φλώρος που χαζολογάει αφού κάπνισε μισό στρέμμα...Ούτε το νεύρο έχει, ούτε το ειδικό βάρος.Το rapping του δεν κολλάει καθόλου με τα riff του Morello, ο οποίος πρέπει να το είχε καταλάβει και κατέβασε κάπως το ρυθμό.,αλλά φευ... Πως να το κάνουμε, θέλει λαρύγγι και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα τόσο από τον de La Rocha όσο και από τον Cornell στις προηγούμενες δουλειές του Morello.
Να αναφερθούμε αναλυτικά στα κομμάτια δεν υπάρχει λόγος. Τα περισσότερα απλά αδιαφορα, λίγοι ωραίοι ρυθμοί στις κιθάρες, οι οποίες όμως μέσα στο γενικότερο πλαίσιο είτε χάνονται είτε ακούγονται βαρετές και κουράζουν. Όσο για τα ρεφραινάκια και την προσθήκη παιδικών χωρωδιών μόνο το γέλωτα προκαλούν και παραπέμπουν σε κακέκτυπα της εποχής των Rage τύπου Dog Eat Dog.
Συνολικά, η προσπάθεια των Street Sweeper Social Club είναι αποτυχημένη και προβλέπω ότι γρήγορα θα εγκαταλειφθεί αν συνεχίσουν σε αυτό το μοτίβο. Δεν χάνετε και τίποτα να το ακούσετε, δείτε και το videaki του 100 Little Curses, αλλά γνωρίζοντας τον Morello, θα απογοητευείτε και θα αναπολείτε περασμένα μεγαλεία...

Βαθμολογία: 3.5/10