PRO-PAIN – Absolute Power

Αν και δεν χρειάζονται συστάσεις για μια μπάντα σαν τους Pro-Pain, δεν γινόταν να μην πω λίγα λόγια για το νέο τους άλμπουμ (το 13ο παρακαλώ) - ειδικά μετά από αυτή την super εμφάνισή τους στο Αn club, την περασμένη Παρασκευή. Βασικά και δύο λέξεις μόνο (με μια παύλα στην μέση) να πω, φτάνουν: Pro-Pain... λοιπόν και νέο άλμπουμ. Ένα άλμπουμ σήμα κατατεθέν τους. Αυτή η μπάντα είναι εγγύηση, πως να το κάνουμε τώρα! Μπορεί να μην έχουν ανακαλύψει τον «τροχό», μπορεί να μην πειραματίζονται και να μην προσπαθούν να το παίξουν κάποιοι, όμως αυτό που κάνουν τόσα χρόνια το κάνουν καλά και έχει ψυχή - και το αποδεικνύουν για ακόμα μια φορά μέσα από το "Absolute Power". Μα φυσικά και παίζουν πάλι «παπάδες». Αυτή είναι η δουλειά τους. Absolute Power, όνομα και πράμα (αλλά και με μελωδικές στιγμές και ας μην το συνηθίζουν γενικότερα). Δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο. Δυναμώστε το volume και ρίξτε το στο head-banging με το μοναδικό Hardcore/Thrash του Gary Meskil και της παρέας του.

Βαθμολογία: 7,5/10

KVELERTAK - Kvelertak

Όνομα: KVELERTAK

Άλμπουμ: "Kvelertak"

Χώρα: Νορβηγία
Είδος: Sludge-core / Black N' Roll (the beginning of a new era)

Γλώσσα (lyrics): Νορβηγικά

Παραγωγή: Kurt Ballou (Converge)

Cover Artist: John Baizley (Baroness, Kylesa, Torche)

Sounds Like: Kylesa meets Entombed meets Converge via Norwegian black metal

Video: "Mjød"

Μακράν το καλύτερο ντεμπούτο της χρονιάς. Μακράν η καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη μπάντα της χρονιάς. Δισκάρα από τις λίγες!

Sex, Beer & Black N' Roll!!! \m/

Βαθμολογία: 9,5/10

Cancer Bats - Bears, Mayors, Scraps & Bones

Κάτι γίνεται εκεί στον Καναδά . Δεν εξηγείται αλλιώς η παραγωγή τόσο καλής μουσικής από την συγκεκριμένη χώρα και εννοώ ως προς όλα τα είδη . Έτσι και στο χώρο του hardcore , ο Καναδάς έχει βγάλει μπάντες όπως οι Fucked Up ,Propagandhi, AlexisOnFire και έρχονται να προστεθούν στους παραπάνω και οι συμπατριώτες τους Cancer Bats που έχουν σαν βάση τους το Τορόντο.

Το κουαρτέτο των Cancer Bats κυκλοφορεί ένα ακόμη άλμπουμ, το τρίτο κατά σειρά, με τίτλο "Bears, Mayors, Scraps & Bones" και παίζει ανελέητο,ταχύτατο hardcore ,με μέταλ γωνίες, χωρίς να ρίξει την ένταση ούτε για μια στιγμή στο 44λεπτο άλμπουμ τους. Τα riffs του κιθαρίστα τους Scott Middleton χτυπάνε στο ψαχνό και ο χαρισματικός τραγουδιστής τους Liam Cornier, αποδίδει τα μέγιστα τόσο στα brutal μέρη, όσο και στα ελάχιστα καθαρά.Η δύναμη της μπάντας και το σφιχτοδεμένο δέσιμό της είναι αξιοσημείωτα και εμφανή καθόλη τη διάρκεια του άλμπουμ.

Το κερασάκι στην τούρτα , η διασκευή έκπληξη , στο "Sabotage" των Beastie Boys , όπου είναι και το κομμάτι που κλείνει το άλμπουμ.

Score: 9/10

EVERY TIME I DIE - New Junk Aesthetic

"New Junk Aesthetic" είναι ο τίτλος του νέου άλμπουμ των Every Time I Die από το Buffalo της Νέας Υόρκης (το οποίο κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβρη του 2009 από την Epitaph). Η πετυχημένη Southern - Metalcore συνταγή τους συνεχίζεται για ακόμα μια φορά, κρατώντας την μνήμη των "Gutter Phenomenon"(2005) και "The Big Dirty"(2007) ζωντανή. Πρόκειται για μια φρέσκια επίθεση από ζόρικο metalcore, με southern καταβολές, που μόνο οι Every Time I Die αποδίδουν με τέτοιον τρόπο. Κομμάτια σαν τα "Wanderlust", "The Sweet Life", "Roman Holiday", "For The Record", "Turtles All The Way Down" και "Goddamn Kids These Days", είναι μερικά χαρακτηριστικά δείγματα της ιδιαιτερότητάς τους. Δεν λείπουν επίσης και κάποιες συνεργασίες, με χαρακτηριστικότερες αυτές με τους Greg Puciato των The Dillinger Escape Plan στο "The Marvelous Slut" και Matt Caughthran των The Bronx στο "The Sweet Life".

Blacklisted - No One Deserves To Be Here More Than Me

Οι Blacklisted είναι μία hardcore μπάντα που μας έρχεται από την Φιλαδέλφεια. Το "No One Deserves To Be Here More Than Me" είναι το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας , ενώ έχουν προηγηθεί το "Heavier Than Heaven, Lonelier Than God" LP και το πρώτο τους EP που κυκλοφόρησαν το 2007 για λογαριασμό της Deathwish με τίτλο "Peace on Earth, War on Stage".

Χωρίς να έχω ακούσει τις προηγούμενες δουλειές της μπάντας , ο ήχος της στο συγκεκριμένο άλμπουμ με παρέπεμψε στον πρώιμο ήχο μπαντών της Sub Pop , πριν, καλά , καλά η ετικέττα "grunge" πρωτοακουστεί . Προσωπικά μου θύμισε ένα συνδιασμό του "Bleach" των Nirvana και του "Everyone Deserves A Fudge" των Mudhoney.

Converge - Axe To Fall

Πάντα μου άρεσαν οι ταινίες με καρχαρίες. Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που ο πατέρας μου γύρισε σπίτι απ’ τη δουλειά με νοικιασμένο το Jaws σε βιντεοκασέτα. «Dum dum dum dum” theme απο John Williams + animatronic καρχαρίας + Roy Scheider = ατέλειωτη ευχαρίστηση.

Καταλαβαίνετε λοιπον πόσο ειχα χαρεί οταν είχε βγει στις αιθουσες το 1999 το Deep Blue Sea. Είχε ολα τα χαρακτηριστικά που έπρεπε να διαθέτει ενα μοντέρνο μπλοκμπάστερ (εφφέ, αίμα, κώλους, μεταλλαγμένους καρχαρίες, Samuel L. Jackson και soundtrack Trevor Rabin, άμπαλο Ευρωπαίο Michael Bay wannabe σκηνοθέτη).

Ειχα πάει να το δω με τον πατέρα μου και το ειχα απολαύσει πραγματικά.

Σίγουρα δεν ηταν Jaws (ούτε καν Jaws II) αλλα για τα λεφτά της η ταινία τα έσπαγε.

Βαθμολογία ποπκόρν που θα λεγε κι ο Δανίκας.

DOOMRIDERS - Darkness Come Alive

Οι Doomriders, μια sludge metal μπάντα από την Μασαχουσέτη των Η.Π.Α., κυκλοφόρησαν φέτος το άλμπουμ δυναμίτη "Darkness Come Alive". Τα απίστευτα ντραμς, οι αγριεμένες πενιές των εγχόρδων, καθώς και η καφρο-φωνάρα του Nate Newton (μπασίστα των Converge), που θα την ζήλευαν ακόμα και επώνυμοι καλλιτέχνες του ακραίου ήχου, συνέβαλαν στην δημιουργία της εκρηκτικής γομώσεως αυτού του μουσικού δυναμίτη.

Από το πρώτο κομμάτι-εισαγωγή "Fade from Black" ακούς τον ήχο των σκουριασμένων λουκέτων που ξεκλειδώνουν και με τις πρώτες νότες (μια κιθαριά αλλιώτικη) του "Heavy Lies the Crown" ακούς το τρίξιμο της μαντεμένιας πόρτας που ανοίγει διάπλατα, καθιστώντας την είσοδο για το κολασμένο τους party προσβάσιμη. Κανένα περιθώριο διαφυγής. Έτρεξα κατευθείαν προς αυτήν και μπούκαρα μέσα. Πανδαιμόνιο!
Κατά την διάρκεια της περιήγησής μου εκεί πρέπει να έκανα αμέτρητες φορές νοητά stage-diving από μια νοητή σκηνή προς ένα νοητό κοινό που ζητωκραύγαζε μέσα σε φλόγες. Να μην πω και για το ασταμάτητο νοητό moshing μέσα στο νοητό τους mosh-pit. Πάντως το head-banging που έριξα, καθ’ όλη την διάρκεια του άλμπουμ, ήταν πέρα για πέρα πραγματικό. Ακόμα πονάει ο σβέρκος μου. Και πως γίνεται να μην πονάει μετά τον κατακλυσμό από κομματάρες τύπου "Heavy Lies the Crown", "Bear Witness", "Knife Wound", "Come Alive", "Lions", "Jealous God", "Blood Avenger", "Bloodsucker" και "Rotter"! Όσο για τα νοητά parts,… με πήραν στο τέλος με νοητό φορείο.

Βαθμολογία: 8,5/10

POISON THE WELL - The Tropic Rot

Κλείστε τα μάτια και πάρτε μια βαθιά ανάσα. Γεμίστε τους πνεύμονές σας με την τροπική σαπίλα των POISON THE WELL. Βρίσκεται παντού και μυρίζει υπέροχα άσχημα. Ολοκαίνουργιος δίσκος λοιπόν και μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της χρονιάς και το λέω αυτό γιατί έκπληξη και μόνο έκπληξη ήταν το πρώτο πράγμα που ένιωσα ακούγοντάς τον. Μετά από τα εκπληκτικά "You Come Before You" και "Versions", επέστρεψαν με κάτι διαφορετικό. Η γνωστή επιθετικότητα δηλώνει για ακόμα μια φορά παρών αλλά οι πειραματισμοί τους ακούγονται πρωτόγνωροι σε σχέση με αυτούς που έχουν τολμήσει στο παρελθόν. Οι εναλλαγές των φωνητικών του Jeffrey Moreira σου κόβουν την ανάσα και οι brutal χροιές του προκαλούν παραλήρημα. Η επιθετικότητα και οι ατμοσφαιρικές μελωδίες (που θυμίζουν ακόμα και Cave In) σφιχταγκαλιάζονται εκκρίνοντας μεθυστικά, σάπια αρώματα. Προσωπικά πιστεύω πως κυκλοφόρησαν τον καλύτερό τους δίσκο και έναν από τους κορυφαίους της χρονιάς. Έχει όλα αυτά τα στοιχεία που χρειάζονται για να γίνει κλασικός.

Γράφοντας αυτό το κείμενο αρχικά είχα αρχίσει να αναλύω και να παρουσιάζω ένα-ένα χωριστά τα κομμάτια του άλμπουμ. Στην πορεία όμως άλλαξα γνώμη και αποφάσισα να μην το κάνω λόγω του ότι και αν έγραφα κατέληγα στο τέλος στην λέξη «κομματάρα». Άρα κρατώ μόνο αυτό (γλιτώνοντάς σας και από άσκοπο διάβασμα). Είναι και τα 11 κομματάρες. Ακατέργαστα διαμάντια που όλα μαζί συνθέτουν το "The Tropic Rot". Ένα Experimental / Post-Hardcore / Avant Garde-Metalcore αριστούργημα που παρόμοιό του έχω να ακούσω από την κυκλοφορία του "Ire Works" των Dillinger Escape Plan.
"…remember to breath"

Βαθμολογία: 9/10

14/4/09 POISON THE WELL Live @ Texas Necropolis

Μια από τις μεγαλύτερες Post - Hardcore μπάντες (μετά όμως από τους Dillinger Escape Plan) οι POISON THE WELL θα εμφανιστούν στην σκηνή του Texas Necropolis την Μ. Τρίτη στις 14/4/09 με απώτερο σκοπό να γυμνάσουν τους σβέρκους μας.
Θα τους προλογίσουν οι The Voldera Cult, Dear Darkstar, The News Called You Dead.
DOORS OPEN: 21:00
ΕΙΣΟΔΟΣ: 26 E
Στις 16 Ιουνίου θα κυκλοφορήσει και το νέο τους άλμπουμ “The Tropic Rot”. Θέλω να πιστεύω ότι κάτι θα παίξουν από τα καινούργια τους κομμάτια.
Δείτε ΕΔΩ τι θα χάσει όποιος δεν πάει.