Πάρτε το Prog-Sludge Metal των Mastodon, το σκοτεινό Avant-Garde Metal των Neurosis, το απόκοσμο Techno-Thrash των Meshuggah και την χαοτική Death ατμόσφαιρα των Gojira και έχετε τους KRUGER. Μια μπαντάρα από την Ελβετία η οποία φιλτράρει τον ακραίο ήχο περνώντας τον μέσα από ποικίλες διαστάσεις του μουσικού μορφογενετικού πεδίου. Οι Kruger δεν είναι από αυτές τις μπάντες που διαλέγουν τον εύκολο δρόμο. Η μουσική που δημιουργούν δεν είναι για χαζολογήματα. Αντιθέτως, φτιάχτηκε για να κρατάει σε εγρήγορση και το τελευταίο εγκεφαλικό κύτταρο. Όποιος τολμήσει να διασχίσει τα δύσβατα μουσικά μονοπάτια τους, πρέπει να ειδοποιηθεί εκ των προτέρων ότι αν δεν είναι μυημένος, έχει ελάχιστες ελπίδες να βγει από εκεί μέσα αλώβητος. Το "τέλος του κόσμου" - έτσι όπως περιγράφεται από τους παλμούς των χορδών τους (μπασο-κιθαριστικών και φωνητικών) και τους καταιγιστικούς ρυθμούς των ντραμς - δεν υπήρξε ποτέ πιο χαοτικό και μυστηριακό. Η λέξη «λύτρωση» φαντάζει γελοία ως έννοια στο σύμπαν του "For Death, Glory And The End Of The World".
Στο νέο τους αυτό δημιούργημα (τέταρτο κατά σειρά) συνεργάζονται με δύο σημαντικά ονόματα του σύγχρονου, ακραίου ήχου. Τον Kurt Ballou (κιθαρίστα των Converge), ως παραγωγό (έχει εκτελέσει επίσης χρέη παραγωγού στους Doomriders, Genghis Tron, Cave In, Converge, Torche) και τον Joe Duplantier των Gojira, ως guest-vocalist στο κομμάτι "Muscle". Το αποτέλεσμα δικαιώνει πανηγυρικά αυτήν την προσπάθεια: Την προσπάθειά τους να παρουσιάσουν στις μάζες, την νέα εκδοχή του "θανάτου", της "αιωνιότητας" και του "τέλους του κόσμου". Και το καταφέρνουν μια χαρά με αυτόν τον συγκλονιστικό δίσκο, που κερδίζει επάξια μια θέση στο πάνθεον των σημαντικότερων κυκλοφοριών της (δύσκολης) χρονιάς που διανύουμε.
Βαθμολογία: 8,5/10
6 comments:
ωραια κριτικη μαμανιαν κ πορωτικη φουλ
αλλα που ειναι τα αρλεκιν περασματα με γκομενες,πιστολια και ιπταμενα σκυλια ?
α ξεχασα αυτα τα γραφει η αρρωστια μας
(τοδες τελικα ρε συ το wire ?)
46-2
lol
(Ναι ρε. Και γαμώ)
Τον άκουσες τον δίσκο; Κωλολέει έτσι;
οχι δεν τον ακουσα
περναω την φαση 70s 'η καλυτερη δεκαετια στην μουσικη ιστπρια'
ανακαλυπτω κρυμμενα διαμαντακια
τελευταιο αυτο εδω
http://www.allmusic.com/cg/amg.dll?p=amg&sql=10:c69as34ba3xg
αμα τελειωσες το wire ξεκινα το breaking bad
ευκολα , οτι καλυτερο παιζει στο αμερικαν τιβι τωρα.ευκολα
46-2
Το For Death, Glory... είναι το album που ξεχώρισα φέτος ανάμεσα στα δεκάδες λινκς που μου στέλνει καθημερινά ο Λεωνίδας(ευχαριστώ!) και έχω χάσει όμως κυριολεκτικά τη μπάλα. Από το πρώτο track που σκάει το εκτόπισμα του βοδιού είναι δίσκος που όπως και να το κάνεις δεν αφήνει περιθώρια τύπου Heliocentric των Τhe Ocean - άντε να ακούσουμε το επόμενο μπας.
Ωραίες εκπλήξεις οι Ελβετοί.
Εκτός από τα groups που αναφέρεις παραπάνω Μαμάνη, οι tempo διακυμάνσεις μου φέρνουν και λίγο Tool ...και Cult of Luna στα σημεία. Πολύ θα ήθελα να έμεναν εκεί, γιατί δεν σου κρύβω πως από το Muscle και μετά νιώθω πως χοντρένει λιγάκι το ξύλο.
Πρέπει να ακούσω όπως και τα προηγούμενα 3 albums για να έχω σωστότερη άποψη γιατί νιώθω πως πχ. το Anthem of Pretended Glory παρακάνει Mastodon ή η sludgια στην εισαγωγή του Villains είναι λες και το 'χει σκάσει από album Kylesa. Σαν να μην ανακατεύει τις επιρροές αλλά να πηδάει από τη μία στην άλλη.
"προειδοποιηθεί εκ των προτέρων" κάνε ένα έντιτ ρε αδερφέ.
Άσε ρε Μπαμπινίωτη. :P
mamanian εδω λολαντο σε λεω
Astrohenge μονο my space (υπερπηδουν παναγια μου)
και necro dethmort του ιδιου.thrash reeee
Post a Comment