08 August 2010

BORIS & IAN ASTBURY - BXI


Πλησιάζει η ώρα, 'o καιροc γαρ εγγύc' που λέει κι ο συνάδελφος (σνιφ) Λιακό,  σε κάτι παραπάνω απο 24 ώρες ο αγαπημένος σας reviewer και γνωστός bon viveur Soul Auctioneer θα αράζει σε μια παραλία με μια παγωμένη Coca Cola Light κι ενα μουλιασμένο τσιγάρο προσπαθόντας - μάταια - να αποκτήσει λίγο χρώμα, μπάς και σταματήσει να φωσφορίζει τα βράδια.

Φεύγω για διακοπές και φυσικά δε θα μπορούσα να αφήσω ξεκρέμαστους αυτές τις έρημες ψυχές, τους κολασμένους κυριολεκτικά αναγνώστες που τους εγκατέλειψε η μοίρα Αύγουστο μήνα μπροστά σ' ένα πισί να κάνουν refresh το soundholikz περιμένοντας κάνα καινούριο πόστ. Απ' ότι φαίνεται το υπόλοιπο crew έχει κατεβάσει ρολά οπότε θα φάτε εμένα στη μούρη θέλετε - δε θέλετε. Λάικ με χέρια και πόδια!

Onwards with the review, then.

Πάντα συμπαθούσα τους Γιαπωνέζους. 

Πως γίνεται να μη λατρέψεις εναν λαό ο οποίος είναι υπεύθυνος για την δημιουργία του 90% των πιο fucked up videos στο πλανήτη; Εναν λαό που έχει απ' τη μία κατασκευάσει δημόσια ουρητήρια με όρθιες τουαλέτες στο σχήμα νεαρών anime κοριτσιών και που έχει απ' την άλλη πρόβλημα με την εικόνα του αντρικού πέους (αναφέρομαι στα πιξελιασμένα γεννητικά όργανα στις γιαπωνέζικες τσόντες). Έναν λαό που την βρίσκει με τσοντοdvd στο οποίο μια ντυμένη παρουσιάστρια λέει κανονικά τις ειδήσεις ενώ τυπάδες με πιξελιασμένους πούτσους την εκσπερματώνουν απο δεξιά κι αριστερά. Έναν λαό που έχει μακράν τους πιο αστείους εκφωνητές μηχανοκίνητου αθλητισμού παγκοσμίως. 

Ιαπωνία ρε πούστη μου... Και τι δεν έχει! 

Off the top of my head: Samurai, σεπούκου, wire-fu, gadgets, Lost In Translation, engrish, Mechas, Urojikidoji και λοιπά tentacle porn, the Guinea Pig series, Ghost in the Shell, Gojira, Akira Kurosawa...

Και φυσικά, μπαντάρες.

Οι Boris, είναι για μένα, απλά η καλύτερη και πιο σημαντική γιαπωνέζικη μπάντα τα τελευταία χρόνια.

H 'στ' αρχίδια μας οι ταμπέλες' παρεά των Atsuo Mizuno, Wata & Takeshi έχει, τα τελευταία 20 σχεδόν χρόνια, κάνει.. τα πάντα. Έχει κυκλοφορήσει αλμπουμάρες (Absolutego, Akuma No Uta, Pink κλπ.), έχει συνεργαστεί με τον παράφρονα Merzbow, με τον ψυχασθενή Stephen O' Malley (βλ. Sunn O))) ), με τον, ε, 100% γιαπωνέζο (με οτι αυτό συνεπάγεται...) Keiji Haino...

...και, πλέον, με τον Ian Astbury των θρυλικών Cult.

Ξέρω, ξέρω... Σας φαίνεται παρανοικός ο συνδιασμός, σχεδόν... λάθος! Ίσως εκεί στόχευαν τόσο οι  (ανέκαθεν περίεργοι, με την καλή έννοια πάντα) Boris όσο και ο Astbury (o οποίος παρεπιπτόντως κάνει γαμηστερές συνεργασίες τα τελευταία χρόνια - θυμίζω το War Stories των Unkle). Όταν έχεις κάνει σχεδόν τα πάντα, ο μόνος τρόπος να συνεχίσεις να πρωτοπορείς είναι να κάνεις όχι μόνο αυτό που δε θα περίμενε κανείς, αλλά αυτό που φαινομενικά δε θα ήθελε κανείς.

'BXI' είναι λοιπόν ο τίτλος του EP που γεννήθηκε απ' την παράξενη αυτή συνεργασία.

Και, όσο περίεργο κι αν φαίνεται, τα σπάει ασύστολα.

Τέσσερα απίστευτα κομμάτια, ένα εκ των οποίων μια γαμηστερή διασκευή στο 'Rain' των Cult (με την υπερθεά Wata στα φωνητικά)... Artwork & packaging by S.O.MA. himself...  Και τα μυαλά μας πονάνε - και θα πονάνε για καιρό ακόμα!

Η φωνή του Astbury έρχεται και δένει άψογα με το βαρύ κι ασήκωτο, γεμάτο παραμόρφωση και feedback stoner-ίζoν rawk των Boris. Είναι γνωστό εξάλλου οτι τα ετερώνυμα έλκονται..

'Teeth And Claws' για αρχή, το πιο 'εύπεπτο' κομμάτι του EP προετοιμάζει το έδαφος.. Και το κάνει άψογα. Αργό, βαρύ, μελωδικό κι ο Astbury σε φόρμα. 'We Are Witches' στη συνέχεια και το headbanging δε θέλει πολύ για να αρχίσει - τρομερό χώσιμο, παραμόρφωση στο 11, πορωτικό riff και ο Astbury με 10 υπογλώσσια (εντάξει, υπερβάλω λίγο για την ηλικία του) να τα δίνει όλα. 'Rain' στα καπάκια, απλά τρομερή διασκευή, τα φωνητικά της Wata θαμμένα πίσω απο κιθαριστικούς 'τοίχους', όπως πρέπει δηλαδή, στο ρηπήτ καμιά 20αριά φορές και φύγαμε για το 'Magickal Child', το τελευταίο κομμάτι του EP. Αργό, μελαγχολικό, βαθιά μελωδικό - η πιο 'πειραματική' πλευρά της συνεργασίας αυτής. Καραλάικ.

To EP αυτό ήρθε κι έδεσε με την φάση στην οποία είμαι τώρα... Και φυσικά έγινε το τελευταίο addition στο δύστροπο εμπιθρί μου, πράγμα που λέει πολλά (βλέπε προηγούμενο ποστ).

Όσοι πιστοί των Boris, των Cult, του σκληρού ήχου, της καλής μουσικής βασικά, προσέλθετε.

Α ρε Τζαπώνια... You never disappoint! Οκ, εκτός απ' το Godzilla 2000... 



Αλλα σας συγχωρώ γι' αυτό.



Βαθμολογία: すごい


P.S. Ίσως έχετε παρατηρήσει οτι γράφω μόνο θετικά ρηβιούζ... Ο λόγος είναι οτι πρέπει να ακούσω κάτι πολύ γαμάτο ή κάτι πολύ άθλιο για να αξιωθώ να γράψω μερικές αράδες.. Κι επειδή το 2010 μουσικά ειναι απίστευτο (μέχρι στιγμής), δεν μου έχει δωθεί η ευκαιρία για ενα καλό θάψιμο - ξεμπούκωμα. Ήδωμεν... θα γίνει κι αυτό.

7 comments:

Anonymous said... Aug 8, 2010, 10:54:00 PM

Αγαπάω Boris (τα "Pink" και "Smile" αγαπημένα)! Ακούγεται γαμάτη συνεργασία, θα τσεκάρω οπωσδήποτε. Δεν ήξερα ότι είχαν συνεργασθεί με το θεό Merzbow!
Στις αναφορές σου σε κορυφές ιαπωνικής καταγωγής, έπρεπε να είχες χωρέσει και την υπεργκρουπάρα Les Rallizes Denudes. :)

Καλές κι αδιάκοπες διακοπές! (..και κουράγιο σε εμάς που επιστρέψαμε.)

Τ.Τ.

Soul Auctioneer said... Aug 9, 2010, 12:02:00 AM

Είπα να μη πιάσω άλλες μπάντες γιαπωνέζικες γιατι αλλιώς δε θα χαμε τελειωμό... (βλ. Melt-Banana, Acid Mothers Temple κλπ)

Καλό κουράγιο.. Οι διακοπές ειναι υπερτιμημένες :Ρ

shin0bi said... Aug 18, 2010, 1:20:00 AM

Ιαπωνία :
Η πρωτοπόρος της τεχνολογίας, έτη φωτός μπροστά στον τομέα.
Ιάπωνες:
Γελοίος λαός, μάλλον χειρότερος κι από τα αμερικανάκια, πλασάρουν ως πολιτισμό τους τους πληρωμένους τραμπούκους δολοφόνους (samurai), τις πουτάνες/σκλάβες πολυτελείας με 1 κιλό ασβέστη στη μούρη (geisha) και θεωρούν τιμή τους να είναι υπέρβαρα γουρούνια που φοράνε πάνες και πέφοτυν ο ένας πάνω στον άλλο σε μια τιτανομαχία 3 το πολύ δευτερολέπτων (σαν μια σύγκρουση παγκαλου - βενιζέλου) και πεθαίνουν από καρδιά στα 35 (.
Επίσης λόγω του μικρού τους λιλακίου και της απαράμμιλης ασχήμιας τους (οι άντρες), επιδίδονται ασύδωτα σε κοπρολαγνίες και άλλες τέτοιες αηδίες και ανωμαλίες.
Προφανώς από έναν τέτοιο λαό δεν μπορείς να περιμένεις και κάτι αξιόλογο στη μουσική.
Άσε που το ωμό ψάρι πειράζει στο στομάχι.

Anonymous said... Aug 18, 2010, 6:19:00 PM

μεχρι εκει φτανει το μυαλο σου βλακα!ντροπη μαθε λιγο ιστορια

Soul Auctioneer said... Aug 19, 2010, 8:53:00 PM

Χαιρομαι που εδώ στο sounholikz είμεθα ανοιχτοί σε διαφορετικές κουλτούρες, χωρίς προκαταλήψεις, ενάντια στα στερεότυπα κλπ

Anonymous said... Aug 27, 2010, 1:33:00 PM

Japanese rpgs forever!!!

shin0bi said... Sep 4, 2010, 1:47:00 PM

Μπορεί ιστορία να μην έμαθα στο σχολείο....γνωρίζω όμως πόσο απολίτιστος είναι ο γελοίος αυτός λαός:
http://www.econews.gr/2010/09/01/news-japan-dolphin-hunt/

Post a Comment